Διαμαντῆς Κούτουλας

Ἐν συνόψει· ὁ ΩΡΙΓΕΝΗΣ (ἴσως ὁ μεγαλύτερος χριστιανὸς φιλόσοφος, ἀποβιώσας περὶ τὸ 251μΧ) ὑποστήριζε ὅτι ὁ θεὸς ἦταν ΠΑΝΤΟΤΕ Δημιουργὸς , ὀνομάζοντας τον ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ* { ἡ λἐξη ἀποτελεῖ ἑλληνικὴ μετάφραση τοῦ βιβλικοῦ El Saddaj  אֵל שַׁדַּי ἀπὸ τούς Ο’}. Συνεπῶς, ἔλεγε ὁ Ὠριγένης , ΑΦΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΑΘΕΝ— δηλ. ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ— ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ, ἄρα Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ, ὁπότε στὸ Τέλος θὰ ὑπάρξει ΑΠΟΚΑΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ. Ὁ ὅρος "ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ"  ἔχει ἀστρονομικὴ προἐλευση καὶ σήμαινε τὴν περιοδικὴ ἐπιστροφὴ ἑνὸς ἄστρου στὴν ἀφετηρία του.  Οἱ ΣΤΩΙΚΟΙ χρησιμοποίησαν τὸν ὅρο μὲ τὴν ἔννοια τῆς περιοδικῆς παλινὀρθωσης τοῦ κόσμου στὸ τἐλος τοῦ Παγκόσμιου Ἔτους. {=Ὁ ἥλιος δὲν ἀνατέλει κατὰ τὶς  ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ στὸ ἴδιο σημεῖο τῆς ἐκλειπτικῆς  κάθε χρόνο. Ὑπολογίζεται ὅτι χρειάζεται περὶ τὰ 26.000 χρόνια γιὰ νὰ ἀνατείλει κατὰ  στὶς ἰσημερίες στὸ ἰδιο σημεῖο τοῦ ὁρίζοντα.  Αύτὸ ὁ Πλάτων ὀνόμασε ΜΕΓΑ ΕΝΙΑΥΤΟ δηλ. Παγκόσμιο Ἔτος}. Στὸ χριστιανισμὸ ὁ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟΣ ὀρος "ΑΠΟΚΑΤΑΣ...

 Ἐν συνόψει· στὸν ἑλληνικὸ κόσμο μὲ τὸν ὅρο "ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ" ἐννοοῦντο οἱ ΗΜΙΘΕΟΙ οἱ γεννηθεντες ἐκ θεοῦ τινος (συνήθως τοῦ Διός—ἀλλ’ ὄχι μόνο) καὶ μιᾶς Θνητῆς.  Ἐπρόκειτο δηλ. γιὰ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΑ, τρόπον τινα,  ὄντα,  ΚΑΤΑ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΘΕΪΚΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ.  Δηλ. ἡ ἔννοια "ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ" στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα εἶχε ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΗ σημασία:  ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ (ἢ ὅποιου ἄλλου θεοῦ ἢ θεᾶς). Αὐτὸ βεβαίως ΔΕΝ συνεπαγόταν κατ’άνάγκην καὶ ΑΘΑΝΑΣΙΑ. Οἱ πιὸ πολλοὶ ἡμίθεοι πέθαναν ὅπως ὅλοι οἱ θνητοί, πχ. ΑΧΙΛΛΕΑΣ, ΠΕΡΣΕΑΣ κλπ. Λίγοι κέρδισαν ὠς δῶρο τὴν Ἀθανασία ἀπὸ τὸν θεό‒πατέρα τους , πχ. ΗΡΑΚΛΗΣ, ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ κλπ.  Σὲ κάθε περίπτωση πάντως γιὰ τὴν ἑλληνικὴ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ὁ ὅρος "ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ" λαμβάνεται ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑΝ. Ἀντιθέτως στὴν ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ὡς "Υἱὸς Θεοῦ" ἀποκαλεῖτο ὁ ΧΡΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΛΑΔΙ ἐκλεκτὸς τοῦ ΓΙΑΧΒΕ γιὰ νὰ ἐκτελεῖ τὸ Θέλημα Του, εἴτε πρόκειται γιὰ  ΒΑΣΙΛΕΙΣ (πχ.Σολομών, Δαυίδ—κατ’ἀναλογίαν τῶν ἄλλων ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ἀντιλήψεων, βλ. ΦΑΡΑΩ),  εἰτ...