Διαμαντῆς Κούτουλας

 Τεράστια εἶναι ἡ βιβλιογραφία γιὰ τὸ περιλάλητο ζήτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ εἰδικῶς τῆς παιδεραστίας {"παιδικά"} στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα μὲ πιὸ κλασσικὸ βεβαίως τὸ σύγγραμμα τοῦ Dover . Ὅμως ἐγὼ προτείνω στὸν ἐνδιαφερόμενο ἀναγνώστη τὸ ἔργο τοῦ ΣΥΚΟΥΤΡΗ  *στὴν ἔκδοση τοῦ Πλατωνικοῦ "Συμποσίου"ὅπου ὑπάρχει ἕνα εἰδικὸ συνοπτικὸ κεφἀλαιο περὶ τῶν "ΠΑΙΔΙΚΩΝ"  τὸ ὁποῖο ΒΑΦΤΗΚΕ ΜΕ ΑΙΜΑ, διότι στάθηκε ἡ ἀφορμὴ νὰ κατηγορηθεῖ ὁ Συκουτρῆς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀπὸ ὀμολόγους  του ὡς προπαγανδιστὴς τῆς παιδεραστίας καί ὡς διαστρεβλωτὴς τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ ἥθους καὶ νὰ ὁδηγηθεῖ ἐτσι ΑΔΙΚΑ   στὴν ἀπόγνωση καὶ στὴν ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ( ὁ Συκουτρῆς αὐτοκτόνησε στὴν Κόρινθο τὸ 1937 , σὲ ἡλικία μόλις 36 ἐτῶν... ). Αὐτὸ τὸ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΟ κείμενο τοῦ Συκουτρῆ γιὰ τὴν παιδεραστία ἀποτελεῖ μἐχρι σήμερα ὅ,τι καλὐτερο καὶ πλέον ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ἔχει γραφτεῖ στὰ ἑλληνικά γιὰ τὸ φλέγον αὐτὸ θέμα.  Ἀναλύοντας τὸ θέμα αύτὸ στὸν περιορισμένο χῶρο μιᾶς ἀνάρτησης, θὰ σταθῶ  μόνο σὲ δύο σημεῖα· 1. στ

 Γράφει ὁ Τζάρτζανος * :  "ἡ Εὐκτικὴ {=λύ- οι , ΟΧΙ :λύ-ει =ὁριστική}   εἶναι  ἡ ἔγκλιση τῆς ὑποκειμενικῆς σκέψης χωρὶς καμμίαν ἀνασκοπὴν πρὸς τὴν πραγματικότητα ἢ πρὸς τὸ προσδοκώμενον"   Ἡ εγκλιση αὐτὴ  ἀποτελεῖ τὸ  χαρακτηριστικὸ δεῖγμα τῆς  ὑψηλῆς ποιότητας τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γι αὐτὸ καὶ ΧΑΘΗΚΕ ΠΡΩΤΗ ὅταν, κατὰ τὴν ἀλεξανδρινὴ ἐποχὴ, ἡ ἀττικὴ διάλεκτος  ἔγινε ἡ γλῶσσα τῆς Οἰκουμένης καὶ τὴν μίλησαν ἑκατομμύρια ἂνθρωποι (γι αύτὸ πχ. ἐνῶ  ὁ ΞΕΝΟΦΩΝ χρησιμοποιεῖ συχνάκις  Εὐκτική, ἡ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ τὴν ἀγνοεῖ..).  Ἐξηγεῖ ὁ ΜΠΑΜΠΙΝΩΤΗΣ*  ὅτι αὐτὸ συνέβη ἐπειδὴ  ἡ Εὐκτική "ἀπαιτεῖ ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ " γιατὶ  "εἶναι ἡ ἔγκλιση ποὺ κατ'ἐξοχὴν ἐκφράζει προσωπικό, ὑποκειμενικὸ σχολιασμὸ τῆς πληροφορίας ἀπό τὸν λέγοντα καὶ γι αὐτὸ προϋποθέτει ΛΕΠΤΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ".  Ἰδιαιτερως ἡ ΕΥΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΛΑΓΙΟΥ ΛΟΓΟΥ (ποὺ χρησιμοποιεῖται στὴν δευτερεύουσα  ὅταν ἡ κύρια πρόταση εἶναι παρελθοντικὴ ) ἔχει χαρακτῆρα ΥΠΟΡΡΗΤΗΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ

Πανσουδαστική ν.8 Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ -ΔΗΘΕΝ-  350 ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ  Τὸν Φεβρουἀριο τοῦ 1974 κυκλοφορησε τὸ 8ο φύλλο τῆς  ἐφημερ. "ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ" ὄργανο τῆς λεγόμενης ΑΝΤΙ—ΕΦΕΕ προσκείμενης στὸ ΚΚΕ καὶ στὴν σελ.4 ἐγραφε τὰ ἑξῆς γιὰ τὴν ἐξέγερση τοῦ Πολυτεχνείου:  " Καταγγέλλουμε τὴ προσχεδιασμένη εἰσβολὴ στὸ χῶρο τοῦ Πολ/χνείου τὴν Τετάρτη, 14 τοῦ Νοέμβρη, 350 περίπου ὀργανωμένων πραχτόρων τῆς ΚΥΠ, σύμφωνα μὲ τὸ προβοκατόρικο σχέδιο τῶν Ρουφογάλη - Καραγιαννόπουλου, μὲ βάση τὶς ἐντολές τοῦ παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου καὶ τῆς ἀμερικανικῆς ClΑ, μὲ σκοπὸ νὰ προβάλουν μὲ κάθε μέσο τραμπουκισμοῧ καὶ προβοκάτσιας γελοῖα καὶ ἀναρχικὰ συνθήματα καὶ συνθήματα ποὺ δὲν ἐκφράζανε τὴ στιγμὴ καὶ τὶς συγκεκριμένες δυνάμεις. "  Ὑποτίθεται ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ Ἀνακοίνωση τῆς Συντονιστικῆς τοῦ Πολυτεχνείου. ΨΕΥΔΟΣ.  Ἐπρόκειτο γιὰ  ΠΛΑΣΤΗ Ἀνακοίνωση ποὺ κατηγοροῦσε ως "ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΙΚΗΣ ΚΥΠ"  τοὺς (μαοϊκοὺς) φο

ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ τ.8 (ΦΕΒ-1974) Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ -ΔΗΘΕΝ- 350 ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ.. Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ Δ. ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ ΩΣ -ΔΗΘΕΝ -ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΤΗΣ ΚΥΠ.. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΗ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ  ΤΗΣ "ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ" ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΟΥ ΜΕΤΕΔΙΔΕ Ο Ρ/Σ ΤΟΥ ΚΚΕ.. (Σ.Κούλογλου: Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα) Ἔχουν εἰπωθεῖ πολλὰ γιὰ τὴν Ἐξέγερση τοῦ 1973 ὥστε νὰ ἔχει πιὰ ΜΥΘΟΠΟΙΗΘΕΙ ἡ ἱστορικὴ  Ἀλήθεια γιὰ τὰ γεγονότα ἐκείνου τοῦ τριημέρου. Ὡστόσο ἐπειδὴ ὑπάρχουν τὰ ντοκουμέντα τῆς ΔΙΚΗΣ γιὰ τὰ γεγονότα τοῦ Πολυτεχνείου, μαζὶ μὲ μεταγενέστερες-ὄχι ἐν θερμῷ καὶ μὲ πολιτικὴ σκοπιμότητα!-μαρτυρίες μποροῦμε νὰ καταλήξουμε στὰ ἀκόλουθα, ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ ΑΣΦΑΛΗ συμπεράσματα μακρυὰ  ἀπὸ τοὺς ΜΥΘΟΥΣ τῆς Μεταπολίτευσης. 1)   Ἡ  Κατάληψη τοῦ ΕΜΠ ποὺ ξεκίνησε τὴν  ΤΕΤΑΡΤΗ 14η ΝΟΕ 1973 ἦταν ἕνα ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ γεγονὸς προκληθὲν ἀπὸ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΕΣ  φοιτητές τῆς ἐποχῆς κυρίως " ΜΑΟΪΚΟΥΣ " (τῆς παράταξης ΑΑΣΠΕ ,προσκείμενης στὸ μαοϊκό ΕΚΚΕ

 Ἔλεγε ὁ Harnack,  ἕνας ἀπὸ τοὺς σπουδαιότερους θεολόγους τοῦ προηγούμενου αἰῶνα, ὅτι ἡ  κραυγαλέα ἀπόδειξη τοῦ Ἐξελληνισμοῦ τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι ἀκριβῶς τὸ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΔΟΓΜΑ, τὸ ὁποῖο ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ{=Ὁμοούσιον} θὰ ἦταν ἀνέφικτο νὰ διατυπωθεῖ καὶ σὲ αὐτό, οὐδείς μπορεῖ νὰ προβάλει σοβαρὴ ἀντίρρηση. Ἐξηγῶ· Τὸ καίριο—καὶ ΟΞΥ— πρόβλημα ποὺ ἀντιμετώπισε ὁ Χριστιανισμὸς ἔναντι τῶν ΜΟΝΟΘΕΪΣΤΩΝ Ἰουδαίων καὶ  τῶν Πολυθεϊστῶν ἦταν νὰ ἐξηγήσει, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχει μὸνο ΕΝΑΣ θεὸς καὶ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ νὰ εἶναι ΚΑΙ ὁ Χριστὸς θεός.  Ἔμοιαζε ΔΙΘΕΪΣΜΟΣ ἡ Χριστιανικὴ Πίστη καί πάντως ΑΝΤΙΦΑΣΚΟΥΣΑ ΕΑΥΤΗΝ.  Ὅπως ὀλοι γνωρίζουμε τὸ θεμελιακὸ αὐτὸ πρόβλημα ἐπιλύθηκε μέ τὴν βοήθεια τῆς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ Φ̣ΙΛΟΣΟΦΙΑΣ καὶ τῶν (νεο) πλατωνικῶν ὅρων "ΟΥΣΙΑ" καὶ "ΥΠΟΣΤΑΣΙΣ". Ἔτσι σύμφωνα μὲ τοὺς Καππαδόκες βυζαντινοὺς Πατέρες ὁ  Θεὸς εἶναι ΕΝΑΣ  ἐν τῇ Οὐσίᾳ , ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ στὶς ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ . Σ υνεπῶς ΚΑΙ ὁ Θεὸς εἶναι Ἕνας {=μονοθεϊσμός}  ΚΑΙ ὁ Υἱὸς—Λόγος {=Χριστός} εῖναι Θεός, ἡ Β' Ὑπό