Διαμαντῆς Κούτουλας

 Ἐξηγοῦσα σὲ κἀποιον μεταπτυχιακὸ φοιτητὴ ὅτι δέν ἀρκεῖ ἡ μετάφραση ἑνὸς ἀρχαίου κειμένου γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς τὸ νόημα, μέ τὸ ἑξῆς παρἀδειγμα ἀπὸ τὸν διἀλογο "ΓΟΡΓΙΑΣ" τοῦ Πλάτωνος τὸν ὁποῖον τοῦ δίδασκα:  κατηγορεῖ ὁ Σωκρἀτης τὸν Περικλῆ  γιὰ λαϊκισμὸ ἐπειδὴ  διέφθειρε τοὺς Ἀθηναίους μέ τὴν πολιτικὴ ἐπιδομάτων γιὰ τοὺς ἀναλαμβάνοντες δημόσια ἀξιώματα, λέγοντας: < Περικλέα πεποιηκέναι Ἀθηναίους, ἀργούς, δειλούς καὶ λάλους καὶ φιλσργύρους εἰς μισθοφορίαν πρῶτον καταστήσαντα >  {=ὁ Περικλῆς ἔκανε τοὺς Ἀθηναίους ὀκνηρούς, δειλούς, φλύαρους καὶ φιλάργυρους ἑπειδὴ πρῶτος αύτοὺς καθιέρωσε τὴν μισθοδοσία τῶν ἀξιωμάτων—514Ε}. Ὁπότε τοῦ ἀπαντᾶ ὁ Καλλικλῆς : < Τῶν τὰ ὦτα κατεαγότων άκούεις ταῦτα, ὦ Σώκρατες > {=τὰ ἀκοῦς αὐτὰ Σωκράτη ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἔχουν κόψει τα αὐτιά τους > . ΠΟΙΟΥΣ ΕΝΝΟΕΙ ΕΔΩ Ο ΠΛΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ   <ΚΑΤΕΑΓΟΤΕΣ ΤΑ ΩΤΑ> {=ΕΧΟΝΤΕΣ ΚΟΜΜΕΝΑ  ΑΥΤΙΑ }; Δέν ἀρκεῖ ἐδῶ ἡ μετάφραση γιὰ τὴν κατανόηση τοῦ κειμένου.  ΕΔΩ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ .

  Ἐν συντομία· σήμερα, μιὰ 20ετία  μετὰ τὴν δημοσίευση τῶν ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ*, γνωρίζουμε γιὰ τὸ παρασκήνιο τῶν ἡμερῶν μεταξύ τοῦ Πραξικοπήματος (15/7/74) καὶ τῆς Είσβολῆς (20/7/74) τὰ ἑξῆς :  1) οἱ Βρεττανοί ὅταν εῖδαν ὅτι ἡ Χούντα τοποθέτησε ὡς  Πρόεδρο στὴν Κύπρο τὸν Ν.ΣΑΜΨΩΝ παλιὸ ἀγωνιστὴ τῆς ΕΟΚΑ καὶ φανατικὸ ἑνωτικό, πίστεψαν ὅτι ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ—ΚΥΠΡΟΥ.   Αὐτὸ σήμαινε ΝΑΤΟΠΟΙΗΣΗ τῆς νήσου καὶ ἀπώλεια τοῦ βρεττανικοῦ μονοπωλίου τῶν βάσεων στὴν μεγαλόνησο.  Ἔτσι ἀποφάσισαν ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΣΑΜΨΩΝ ὡς Πρόεδρο  καὶ νὰ ΔΙΑΣΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΟ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΕΣῼ ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ γιὰ διαβουλεύσεις. 2) στὸ Λονδῖνο ὁ Ἄγγλος πρωθυπουργὸς ΟΥΙΛΣΟΝ στὶς 17/7/74 συνάντησε τὸν Μακάριο στὴν Downing Street καὶ τοῦ πρότεινε νὰ μὴν χρησιμοποιεῖ τὸν ὅρο "πραξικόπημα" ἀλλά νὰ μιλᾶ  "ΕΙΣΒΟΛΗ" ἐκ μέρους τῆς ἑλληνικῆς Χούντας ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΕΓΓΥΗΣΕΩΣ καὶ νὰ ἐπέμβουν οἱ Τοῦρκοι ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΕ

 Ἐν συνόψει· λέγοντας "γενιὰ τοῦ '30" ἐννοοῦμε τοὺς λογοτέχνες ποὺ ἐμφανίστηκαν στὰ γράμματα κατὰ τὸν Μεσοπόλεμο (ΒΕΝΕΖΗΣ—ΜΥΡ̣ΙΒΗΛΗΣ—ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ—ΘΕΟΤΟΚΑΣ—ΣΕΦΕΡΗΣ—ΕΛΥΤΗΣ κλπ) μὲ στόχο νὰ ξεπεράσουν τοὺς "ἠθογράφους" τοῦ 19ου αἰ.  Μεταπολεμικά γύρω στὸ 1949, ἡ "κίνηση"  αὐτὴ ὀργανώθηκε ἀπὸ τόν(τήν) κριτικὸ ΑΛΚΗ ΘΡΥΛΟ (κατὰ κόσμον ΕΛΕΝΗ ΟΥΡΑΝΗ—ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ) στὴν λεγομένη "ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ 12" καὶ μέ κέντρο τὸ περιοδικό "ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ" {ἰδρυθὲν τὸ 1927 ἀπὸ τὸν Κ.ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟ μέ διευθ. τὸν Γ.ΞΕΝΟΠΟΥΛΟ καὶ  τὸ ὁποῖο ἐδόθη ἀπὸ τὸν δεύτερο ὡς  προικῷο στὸν ΠΕΤΡΟ ΧΑΡΗ —κατὰ κόσμον ΙΩ.ΜΑΡΜΑΡΙΑΔΗ} προσπάθησε νὰ ποδηγετήσει τὰ λογοτεχνικὰ πράγματα τῆς Ἑλλάδας τοῦ Μεταπολέμου μέ γνώμονα τὶς φιλίες καὶ τίς "δημόσιες σχέσεις" μὲ τὶς βραβεὺσεις  ἑαυτῶν καὶ ἀλλήλων τοῖς χρήμασι τῆς Ἑλἐνης Ούράνη (Ἄλκη Θρύλου). Σὲ αύτὴν τὴν παρέα —ὃπως ἔχω ξαναγρἀψει— ΟΡΘΩΘΗΚΕ τὸ περιοδικό "ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" πρωτοεκδοθὲν τὸ 1952 τοῦ ΡΕΝΟΥ (καὶ Ἡρακλῆ)  ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ,

Στὸν πλατωνικὸ διάλογο "ΓΟΡΓΙΑΣ" —ὅπως ἔχω γράψει σὲ ἄλλην εὐκαιρία—ὁ Σωκρἀτης μιλῶντας στὸν σοφιστὴ ΚΑΛΛΙΚΛΗ κρίνει ἀρνητικὰ τὸν Περικλῆ μὲ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΤΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΟΣΟ  ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΛΑΒΕ καὶ στὸν διαφωνοῦντα Καλλικλῆ* θέτει τὸ δὶλημμα :  πότε οἱ Ἀθηναῖοι ἦταν καλύτεροι , ὅταν ἀνἐλαβε ὁ Περικλῆς καὶ τὸν λάτρευαν ἢ στὸ τέλος τῆς θητείας του, ὅταν τὸν κυνήγησαν γιὰ ὑπαιξερέσεις τῶν χρημάτων τοῦ Παρθενῶνα;  Ἂν ὁ Καλλικλῆς ἀπαντοῦσε ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ἦταν καλύτεροι στὴν ἀρχὴ τῆς θητείας τοῦ Περικλῆ τότε στὸ τέλος τῆς θητείας (πού τὸν καταδὶωξαν) εἶχαν γίνει χειρότεροι, ὁπότε ἦταν κακὸς πολιτικὸς ὁ Περικλῆς. Ἂν ὁ Καλλικλῆς ἀπαντοῦσε ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ἔγιναν καλύτεροι στὸ τέλος τῆς θητείας τοῦ Περικλῆ, τότε ΣΩΣΤΑ τὸν κυνήγησαν γιὰ ἀτασθαλίες, ὁπότι ΠΑΛΙ ἀποδεικνύεται ὃτι ἦταν κακὸς πολιτικὸς ὁ έραστὴς τῆς Ἀσπασίας .. Πάντως ἡ κριτικὴ τοῦ Σωκρἀτη (δηλ.τοῦ ΠΛΑΤΩΝΟΣ) ἑστιἀζεται στὸ ὅτι ὁ ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΙΕΦΘΕΙΡΕ ΤΟΝ ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΟΧΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ