Διαμαντῆς Κούτουλας

  Τό "ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ" ,ὅπως ἀποκλήθηκε ,εἶναι ἕνα χειρόγραφο μὲ μίαν ἐκλπήττουσα πληροφορία (στὴν ὁποία στηρίχτηκε κι ὁ γνωστὸς ΦΑΛΜΕΡΑΫΡ) καὶ ἡ ὁποία ἔχει φέρει σὲ ἀμηχανία τοὺς Ἕλληνες ἱστορικούς. Καταρχὰς νὰ πῶ δύο λόγια γιὰ τὴν εὕρεση τοῦ χειρογράφου· τὸ  1749 ὁ Ἰταλὸς παλαιογράφος Giouseppe Pasini βρῆκε στὴν Ἐθνική Βιβλιοθήκη τοῦ ΤΟΡΙΝΟ ἕναν ελληνικὸ κώδικα τοῦ 16ο αἰ.ὅπου ὑπῆρχε ἕνα κείμενο μὲ τίτλο «ΠΕΡΙ ΚΤΙΣΕΩΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ»  ἀναφερόμενο  σὲ  γεγονότα τῶν  6ου – 8ου  αἰ.μΧ. Τὸ 1884 ὁ καθηγητὴς Σπυρίδων Λάμπρος βρῆκε κι αύτὸς  σὲ μοναστὴρια  τοῦ Ἁγίου Ὄρους δὺο ΠΑΡΟΜΟΙΑ  χειρόγραφα . Τὸ πρῶτο, ἀπὸ τὴ Μονή Ἰβήρων («Ἰβηριτικός κώδικας 329»)  δημοσιεύτηκε στὸν «Νέο Ελληνομνήμονα» μὲ τίτλο «ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ» καὶ τὸ δεύτερο ἀπὸ τὴ Μονή Κουτλουμουσίου (κώδικας 220) δημοσιεύτηκε μὲ τίτλο «ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΟΠΟΥ ΟΙΚΗΣΕΝ Η ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ».       Ἀπ τη μελέτη τῶν χειρογράφων προκύπτει ὅτι ὅλα...

 Ὅταν ὁ Μ.Κωνσταντῖνος προσεταιρίστηκε τοὺς Χριστιανοὺς θέλοντας νὰ ἐπιβάλει τὴν ΕΙΡΗΝΗ στὴν Αὐτοκρατορία ,εξεπλάγη διαπιστώνοντας ὅτι οἰ ΙΔΙΟΙ οἱ Χριστιανοὶ εἶναι ποὺ ΑΡΝΟΥΝΤΟ  τὴν εἰρήνευση ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ ΓΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ {=δογματικά} ΘΕΜΑΤΑ.    Ἔστειλε τότε (324μΧ)  τὸν ἐξ ἀπορρήτων του  ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΟΡΔΟΥΗΣ ΟΣΙΟ στὴν ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ μὲ ἀποστολὴ νὰ συμβιβάσει τοὺς ἀντιμαχομένους ΑΡΕΙΑΝΙΣΤΕΣ καὶ ΑΝΤΙΑΡΕΙΑΝΙΣΤΕΣ ἐπειδὴ θεωροῦσε ὅτι  τσακώνονταν γιὰ ΑΣΗΜΑΝΤΕΣ φιλοσοφικοῦ τύπου ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ  {= ὑπὲρ ἐλαχίστου διαφωνία γένηται —Vita Const., 2, 69-72}  Ὅταν ἐπέστρεψε  ὁ Ὅσιος στὴν ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΑ καὶ τοῦ εἶπε ὅτι ἀπαιτεῖται ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ {=οἰκουμενική} ΣΥΝΟΔΟΣ γιὰ νὰ βρεθεῖ λύση στὸ πρόβλημα {=κτῖσμα ὁ Υἱὸς ἢ ὁμοούσιος ;}, ὁ Κωνσταντῖνος νόμισε ὅτι ὁ ΔΙΑΛΟΓΟΣ θὰ ἔφερνε λύση στὶς θεολογικὲς διαφωνίες, ὅπως γινόταν  ΜΕ ΤΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ (Πλατωνικές, Ἀριστοτελικές, Στωικές κλπ). ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ ΟΜΩΣ—ὁ θεολογικὸς διάλογος ὄχι ...

Στὶς Βάσσες τῆς Φιγαλείας, τὸ 420 πΧ περίπου,  ὁ μεγαλοφυὴς ΙΚΤΙΝΟΣ,  μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ Παρθενῶνα,  ὡς εύχαριστήριο γιὰ τὴν σωτηρία ἐκ τοῦ ΛΟΙΜΟΥ,  ἔκτισε τὸ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ του ἀφιερωμένο στὸν ΕΠΙΚΟΥΡΙΟ {=βοηθό} ΑΠΟΛΛΩΝΑ.   Ἐπειδὴ τὸ ἔδαφος στὸ Κωτίλιο ὄρος ποὺ βρισκόταν ὁ προηγούμενος Ναὸς εἶναι ἐπικλινὲς πρὸς τά δυτικά, ἔκτισε τὸ Ναὸ μὲ προσανατολισμὸ Β—Ν (ἡ εἴσοδος ἀπὸ τὸν Βορρᾶ—ὑπεβόρειος ὁ Ἀπόλλων ἑξἀλλου..)  ἐνῶ διατήρησε μιά ἀνατολικὴ εἴσοδο στὸ ἄδυτο ὥστε ὁ Ἀνατἑλλων Ἠλιος κατὰ τὴν ἐαρινὴ ἰσημερία νά φωτίζει τὸ ἄγαλμα τοῦ θεοῦ (κατ'ἄλλους δέν ὑπῆρχε ἄγαλμα στὸ ἄδυτο, διότι ρόλο ἀγἀλματος εἶχε ὁ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ ΚΙΩΝ στὸ νότιο ἄκρο τοῦ σηκοῦ, δηλ. τοῦ κυρίως Ναοῦ,  πού πρωτοεμφανίστηκε ἐδῶ ἁπὸ τὸν ΚΑΛΛΙΜΑΧΟ, —ὁμως κατ’ αὐτὴν τὴν θεωρία, ἡ ἀνατολικὴ θύρα μοιάζει ΑΧΡΕΙΑΣΤΗ, ἀφοῦ δὲν φωτίζει μὲ ἡλιακὸ φῶς κανένα ἄγαλμα στὸ ἄδειο ἄδυτο..).  Δεξιά καὶ ἀριστερὰ στὸν τοῖχο τοῦ σηκοῦ ὑπῆρχαν 5+5 προεξοχὲς ποὺ κατἐληγαν σὲ ΗΜΙΚΙΟΝΕΣ ΙΩΝΙΚΟΥ ΡΥΘΜΟΥ (β...

Τὸ Erev Rav { ἑβραϊκά : עֵרֶב רַב  δηλ. "μεικτὸ πλῆθος"}  ἦταν μιὰ ομάδα  Αἰγυπτίων ,πιθανῶς ὀπαδῶν τοῦ μονοθεϊστῆ μεταρρυθμιστῆ φαραὼ ΑΚΕΝΑΤΟΝ, καθὼς  καὶ ἄλλων μισθοφόρων ποὺ εἶχαν ἀκολουθήσει τοὺς Ἑβραίους κατὰ τὴν Ἔξοδο τους ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο (ΕΞ.12,38) .  Ἡ μετάφραση τῶν Ο' τοὺς ἀποκαλεῖ στὸ ἀνωτἐρω ἐδάφιο τῆς Ἐξόδου μέ τὴν συνεκφορά < ΕΠΙΜΙΚΤΟΣ ΠΟΛΥΣ > , ἐνῶ τὸ  ἑβραϊκὸ πρωτότυπο  γράφει " EREV RAV "   ποὺ σημαίνει κατὰ λἐξη  "ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΠΛΗΘΟΣ"{ erev=ἔρεβος}  Σύμφωνα μέ τὴν ἑβραϊκὴ παράδοση (καὶ κατεξοχὴν τὴν ΚΑΜΠΑΛΙΣΤΙΚΗ, δηλ. τὴν Μυστικὴ ἐρμηνεία τῆς Βίβλου) ) τὸ EREV RAV ἀποτελοῦσε τὸ  πυρῆνα τῆς "ἀντιπολἰτευσης" στὸν Μωυσῆ ποὺ πρωτοστάτησε στὴν λατρεία τοῦ ΧΡΥΣΟΥ ΜΟΣΧΟΥ στὴν ἐρημο τοῦ Σινᾶ,  ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε ἀποστασία ἀπὸ τὸν Γιαχβέ.  Ἐπἰσης τὸ  EREV RAV, ἂν καὶ ἐντάχθηκε  στὸν Λαὸ Ἰσραήλ καὶ ἀφομοιώθηκε μὲ αύτόν, πάντα πρωτοστατοῦσε στὶς προδοσίες στοὺς ἐχθροὺς τῶν Ἑβραίων.  Καὶ κατὰ τὴν ...