Διαμαντῆς Κούτουλας

Δυστυχῶς τὰ κείμενα τῶν πινακίδων τῆς ΓΡΑΜΜΙΚΗΣ Β' τῶν Ἑλλήνων τῆς μυκηναϊκῆς ἐποχῆς εἶναι λογιστικοὶ πίνακες & ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (μάλιστα τὰ ἐν λόγῳ κείμενα δείχνουν ἕναν ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΟ μυκηναϊκὸ κόσμο, ἐνῶ ἀντιθέτως τὰ ΧΕΤΤΙΤΙΚΑ ἀρχεῖα μιλοῦν γιὰ ΕΝΙΑΙΟ βασίλειο τῆς "ΧΩΡΑΣ ΤΩΝ ΑΧΙΓΙΑΒΑ"  {=Ἀχαιῶν}. Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ἡ ΙΛΙΑΔΑ εἶναι ΠΟΙΗΤΙΚΟ ἔπος  ΓΡΑΦΕΝ 400 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ἀπὸ τὰ γεγονότα ποὺ ὑποτίθεται ὅτι περιγράφει, ὁπότε ΙΣΤΟΡΙΚΑ  εἶναι ΑΜΦΙΒΟΛΗ ΠΗΓΗ. Ὡστόσο ὑπάρχουν τὰ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΩΝ ΧΕΤΤΑΙΩΝ μὲ τὴν σχετικὴ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ   ΤΩΝ  ΧΕΤΤΑΙΩΝ ΜΟΝΑΡΧΩΝ* τὰ ὁποῖα ἀναφέρουν ἐν συνόψει τὰ ἑξῆς ἐνδιαφέροντα· 1) γύρω στὸ 1400πΧ ἕνας βασιλιᾶς τοῦ κράτους τῶν  AHHIYAWA ἢ AHHIYA  μέ τὸ ὄνομα  ATTARISSIYA εἰσἐβαλε στὴν Μικρασία καὶ κατέλαβε τὴν πὸλη MILAWANDA, ἐκδιώκοντας τὸν ὑποτελῆ στοὺς Χετταίους   ἡγεμόνα τῆς περιοχῆς ὀνόματι MADDUWATTA, ὁ ὁποῖος κατέφυγε στὴν αὐλὴ τοῦ Χετταίου βασιλιᾶ  TUD...

 Σπουδαῖα βεβαίως τὰ Ὁμηρικὰ Ἔπη—θἄλεγα μοναδικά—ὠστόσο ἀπὸ ΓΛΩΣΣΙΚΗ ἂποψη ἔχουν ΑΤΕΛΕΙΕΣ διότι ἀποδὶδουν μιὰ πανάρχαια μορφὴ τῆς ἑλληνικῆς τοῦ 9ου αἰῶνα πρὸ Χριστοῦ.  Ἐξηγῶ μὲ τρία παραδείγματα· 1) στὰ Ἔπη ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΘΡΟ (πχ. ἄνδρα μοι ἔννεπε, ΟΧΙ "τόν" ἄνδρα).  Οἱ λέξεις "ὁ,ἡ,τό" στὸν Ὅμηρο εἶναι ΔΕΙΚΤΙΚΕΣ  (ἤ ἀναφορικές) ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ. 2) στὰ Ἔπη ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟΠΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ  (πχ.ἐκ δὲ Χρυσηὶς νηὸς βῆ—Α 439: ἔξω ἡ Χρυσηίδα βγῆκε ἀπὸ τὸ πλοῖο.  Ἀργότερα ἡ λέξη "ἐκ" —ποὺ σημαίνει τὸ ΕΠΙΡΡΗΜΑ "ἔξω"—συντάχθηκε μαζὶ μὲ τὴν γενικὴ τοῦ οὐσιαστικοῦ "νηός" γενόμενη ΠΡΟΘΕΣΗ) 3) στὰ Ἔπη Ο ΕΝΕΣΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΟΝΟΣ , δηλ. μπορεῖ νὰ σημαίνει ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ἢ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΗ πράξη (πχ.πάλαι ἔχει). Καὶ κάτι τελευταῖο· τὰ Ἔπη ὑποτίθεται ὅτι ἐξιστοροῦν συμβάντα τῆς μυκηναϊκῆς ἐποχῆς ὅταν οἱ Ἕλληνες ἔγραφαν μέ τὴν  συλλαβικὴ ΓΡΑΜΜΙΚΗ Β'. Ὁμως ἡ ΣΥΛΛΑΒΙΚΗ αύτὴ γραφὴ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΙΠΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Πχ. ὁ ἂναξ διαβ...