ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ
.jpg)
Ἡ ἑλληνικὴ διαθέτει ὡς γνωστὸν ἄρθρα καὶ στὰ τρία γένη, ὁπότε ἡ ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΡΘΡΟΥ κατὰ τὴν σύνταξη ἀλλάζει —ἀνεπαίσθητα ἀλλὰ ΚΑΙΡΙΑ—τὸ νόημα τῆς πρότασης. Ἐξηγῶ· στὸ στίχο τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ "καὶ θεὸς ἦν ὁ Λόγος" (1,1) ΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ "ὁ" , στὸ οὐσιαστικό "θεός". ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ; Ἄς δοῦμε τὴν διαφορὰ τῶν προτάσεων: —καὶ θεὸς ἦν ὁ Λόγος —καὶ ὁ θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Εἰναι σαφὲς ὅτι στὴν δεύτερη πρόταση ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ καὶ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ, ἐνῶ δὲν ἰσχύει τὸ ἴδιο στὴν πρώτη πρόταση ,ὅπου ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ. Ἄρα ὁ στίχος τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ σημαίνει ὅτι ὁ Λόγος εἶναι θεϊκὸς, χωρὶς νὰ ταυτίζεται μὲ τὴν ὁλὀτητα τοῦ θεοῦ. Νὰ δώσω ἕνα ἄλλο παρόμοιο παράδειγμα: ἄλλη ἡ σημασία τῆς φράσης " θεὸς εἶναι τὸ φῶς" καὶ ἐντελῶς ἄλλη " Ο θεὸς εἶναι τὸ φῶς". Στὴν πρώτη περίπτωση τὸ φῶς εἶναι θεϊκὸ, ἐνῶ στὴν δεύτερη, ὁ θεὸς ΕΙΝΑΙ τὸ φῶς. ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ! [ ΥΓ . "ἄτιμη" ἑλληνικὴ γλῶσσα πῶς ἐκθέτεις συγγραφεῖς καὶ ἀναγνῶστες