Διαμαντῆς Κούτουλας / Diamantis Koutoulas

 Ἡ ἑλληνικὴ  διαθέτει ὡς γνωστὸν ἄρθρα καὶ στὰ τρία γένη, ὁπότε ἡ ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΡΘΡΟΥ κατὰ τὴν σύνταξη ἀλλάζει —ἀνεπαίσθητα ἀλλὰ ΚΑΙΡΙΑ—τὸ νόημα τῆς πρότασης.  Ἐξηγῶ·  στὸ στίχο τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ "καὶ θεὸς ἦν ὁ Λόγος" (1,1) ΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ  "ὁ" , στὸ  οὐσιαστικό "θεός".  ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ; Ἄς δοῦμε τὴν διαφορὰ τῶν προτάσεων:  —καὶ θεὸς ἦν ὁ Λόγος —καὶ ὁ θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Εἰναι σαφὲς ὅτι στὴν δεύτερη πρόταση ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ καὶ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ, ἐνῶ δὲν ἰσχύει τὸ ἴδιο  στὴν πρώτη πρόταση ,ὅπου ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ. Ἄρα ὁ στίχος τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ σημαίνει ὅτι ὁ Λόγος εἶναι θεϊκὸς, χωρὶς νὰ ταυτίζεται μὲ τὴν ὁλὀτητα τοῦ θεοῦ.  Νὰ δώσω ἕνα ἄλλο παρόμοιο παράδειγμα: ἄλλη ἡ σημασία τῆς φράσης " θεὸς εἶναι τὸ φῶς" καὶ ἐντελῶς ἄλλη " Ο θεὸς εἶναι τὸ φῶς".  Στὴν πρώτη περίπτωση τὸ φῶς εἶναι θεϊκὸ, ἐνῶ στὴν δεύτερη, ὁ θεὸς ΕΙΝΑΙ  τὸ φῶς.  ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ  ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ! [ ΥΓ . "ἄτιμη" ἑλληνικὴ γλῶσσα πῶς ἐκθέτεις συγγραφεῖς καὶ ἀναγνῶστες

Ὁ Πλάτων γιὰ νὰ ἐξηγήσει ΠΩΣ  μετέχουν τὰ συνεχῶς μεταβαλλόμενα ΠΟΛΛΑ ὄντα ποὺ παρατηροῦμε γύρω μας ,στὴν  ΜΙΑ ἀκίνητη καὶ ἀμετάβλητη ΟΥΣΙΑ ποὺ βρίσκεται πίσω ἀπὸ τὰ φαινὀμενα , διατύπωσε τὴν θεωρία τῶν ΙΔΕΩΝ {=ΣΧΕΔΙΩΝ} σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ Δημιουργὸς Θεὸς ΜΟΡΦΟΠΟΙΕΙ μέσῳ τῶν ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ τὸ (ἄμορφο) ΧΩΡΟ μὲ πρότυπο τὶς αἰώνιες καὶ ἀμετάβλητες  ΙΔΕΕΣ {=ΣΧΕΔΙΑ/ΜΟΡΦΕΣ}  Ἔτσι τὰ ὄντα ποὺ θεωροῦμε πχ ὡς "ὡραῖα" εἶναι ὡραῖα, ἐπειδὴ ἀκριβῶς ΜΕΤΕΧΟΥΝ στο ΣΧΕΔΙΟ/ΜΟΡΦΗ {=Ἰδέα} τοῦ Ὡραίου . Γεννᾶται ὅμως τὸ ἐρώτημα : ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ "μετέχουν" τὰ αἰσθητὰ ὄντα στὶς Ἰδέες, τὰ ΠΟΛΛΑ στὸ ΕΝ καὶ σὲ τί ἀκριβῶς συνίσταται αὐτὴ ἡ ΜΕΤΟΧΗ ; ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ  ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ἀλλὰ καὶ πάσης ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. Δύο εἶναι οἱ τρόποι μετοχῆς τῶν Αἰσθητῶν στὰ Νοητά, τῆς Ὕλης στὸ Πνεῦμα : 1) ἤ ἡ Ἰδέα/Σχέδιο ΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ στὰ Πράγματα, ἤ 2) τὰ Πράγματα ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ στὴν Ἰδέα/Σχέδιο.  Ἐπειδὴ ἂν ἰσχύει τὸ πρῶτο, φαίνεται ἡ ἄϋλη Ἰδέα νά ΜΕΡΙΖΕΤΑΙ στὰ ἐπὶ μέρους πράγματα ,ὁ Πλάτων ὑποστήριξε ὅτι ἡ με

 Ἐπειδὴ ὁρισμένοι (γνωστοὶ γιὰ τὴν ἀλαζονεία καὶ τήν..παντογνωσία τους)  κάνοντας ἐπίδειξη ΜΙΣΟΥΣ εἰρωνεύτηκαν τὸν χρωματισμὸ τῆς σημαίας στὸ φερετρο τοῦ Κωσταντίνου, (ἀποκαλύπτοντας   τελικὰ τὴν δική τους  ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗ ) τοὺς πληροφορῶ τὰ ἀκόλουθα:  ἡ σημαία μὲ τὸ βαθὺ κυανοῦν (κι ὄχι τὸ γαλάζιο) ἦταν ἡ ἐπίσημη σημαία τοῦ Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος τὴν περίοδο 1969—1973* κατὰ τὴν ὁποίαν ἀρχηγὸς τοῦ Κράτους  ἦταν ὁ Κωνσταντῖνος (βασιλεύων ἤδη ἀπὸ τὸ 1964 μὲ ἐπίσημη τότε σημαία τὴν γαλανόλευκη τῆς ξηρᾶς.) Γι αὐτὸ τὸν λόγο  τὸ φέρετρο τοῦ Κων/νου  ἦταν σκεπασμένο μὲ αὐτὴν τὴν σημαία κι ὄχι τὴν σημερινή. Δὲν ἐπρόκειτο λοιπὸν περὶ  λάθος  ἐξ... ἀγνοίας  ποὺ δῆθεν ἔγινε  ἀπὸ τὰ παιδιὰ τοῦ πρώην βασιλιᾶ,  ὅπως φαντάστηκαν  κάποιοι ἀδαεῖς  ἀποκαλύπτοντας  ἔτσι τὴν δική τους ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗ.. _______ * τὴν γαλανόλευκη σημαία τὴν λεγόμενη "τῆς ξηρᾶς" ἄλλαξαν τὸ 1969/70  οἱ Συνταγματάρχες καὶ τὴν ἐπανέφερε τὸ 1975 ὁ Καραμανλῆς. Τὸ 1978 καταργήθηκε ἡ "τῆς ξηρᾶς" καὶ μέχρι σήμερα ἐπίσημη σ