ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ "ΤΡΙΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ". Ἡ Κριτικὴ τοῦ Ἀριστοτέλη στὴν Θεωρία Ἰδεῶν τοῦ Πλάτωνα.
Ὁ Πλάτων γιὰ νὰ ἐξηγήσει ΠΩΣ μετέχουν τὰ συνεχῶς μεταβαλλόμενα ΠΟΛΛΑ ὄντα (τὰ ΑΙΣΘΗΤΑ) ποὺ παρατηροῦμε γύρω μας ,στὴν ΜΙΑ ἀκίνητη καὶ ἀμετάβλητη ΟΥΣΙΑ ποὺ βρίσκεται πίσω ἀπὸ τὰ φαινὀμενα (τὰ ΝΟΗΤΑ) διατύπωσε τὴν θεωρία τῶν ΙΔΕΩΝ {=ΣΧΕΔΙΩΝ/ΜΟΡΦΩΝ} σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ Δημιουργὸς Θεὸς ΜΟΡΦΟΠΟΙΕΙ μέσῳ τῶν ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ τὸ (ἄμορφο) ΧΩΡΟ μὲ πρότυπο τὶς αἰώνιες καὶ ἀμετάβλητες ΙΔΕΕΣ {=ΣΧΕΔΙΑ/ΜΟΡΦΕΣ}. Ἔτσι τὰ ὄντα ποὺ θεωροῦμε πχ ὡς "ὡραῖα" (ἕνα ἡλιοβασίλεμα, ἕνα ποίημα, ἕνα μουσικὸ κομμάτι, ἕναν ἄνθρωπο) εἶναι ὡραῖα ,ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ, ἐπειδὴ ἀκριβῶς ΜΕΤΕΧΟΥΝ στο ΣΧΕΔΙΟ/ΜΟΡΦΗ {=Ἰδέα} τοῦ Ὡραίου . Σημειωτέον ὅτι οἱ "ΙΔΕΕΣ" δηλ. οἱ ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ποὺ ἔλεγε ὁ Σωκράτης ἢ οἱ ΚΑΘΟΛΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ {=τὰ Καθ’ ὃλου} κατὰ Ἀριστοτέλη δὲν εἶναι τὰ κοινὰ στοιχεῖα τῶν ἐπὶ μέρους ὄντων {ΑΙΣΘΗΤΑ κατὰ Πλάτωνα, ΚΑΘ’ΕΚΑΣΤΑ κατὰ Ἀριστοτέλη},ἀλλὰ οἱ ΑΙΤΙΕΣ ποὺ χαρακτηρίζουν τὴν ΟΥΣΙΑ τους. Ἔτσι ἡ "ἰδέα" τοῦ Ἀνθρώπου δὲν εἶναι τὰ κοινά χαρακτηριστικὰ τῶν ἐπὶ μ