ΒΙΒΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ.
Ἡ θέση τῆς Βίβλου γιὰ τὴν ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ εἶναι ΞΕΚΑΘΑΡΗ καὶ τὴν ἀντιλαμβάνεται εὔκολα καθένας ποὺ γνωρίζει ἀνἀγνωση. Δὲν θὰ ἀναφερθῶ στό <κατ'εἰκόνα θεοῦ ἐποίησεν αύτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς> τῆς ΓΕΝΕΣΗΣ {1,27} οὐτε στό <ἀρσενοκοῖται βασιλείαν θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι {Α'ΚΟΡ.,6,9—10} ἢ τό <ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι> {ΡΩΜ.1,37}τοῦ Ἀπ. ΠΑΥΛΟΥ. Θὰ ἀναφέρω μόνο τὸ ἑξῆς ἀνατριχιαστικὸ τοῦ ΛΕΥΙΤΙΚΟΥ ποὺ ἐπιβάλλει θάνατο στοὺς άρσενοκοῖτες : <ὅς ἄν κοιμηθῇ μετὰ ἄρσενος κοίτην γυναικός βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι· θανατούσθωσαν, ἔνοχοι εἰσίν {ΛΕΥΙΤ.20,13}.
Καὶ ὅλα τοῦτα βεβαίως δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ἦταν ἀλλιῶς, διότι στὴν ἀρχαιότητα πίστευαν ὅτι οἱ ὁμοφυλόφιλοι ΔΕΝ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ἀλλὰ γίνονται λόγῳ ὑπερβολικῆς λαγνείας καὶ σεξουαλικῆς ἀσυδοσίας... (Σήμερα ὡστόσο, γνωρίζουμε ὅτι τουλάχιστον ΚΑΠΟΙΕΣ κατηγορίες ὁμοφυλοφιλίας ἔχουν ΓΕΝΕΤΙΚΑ αἴτια. Κάτι ἀνάλογο ὑπαινίσσεται καὶ ὁ μῦθος τοῦ Ἀριστοφάνη στὸ πλατωνικό "ΣΥΜΠΟΣΙΟ")
Βεβαίως ὁ Χριστὸς συγχωροῦσε τοὺς παραβάτες τῆς Γραφῆς ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΞΑΓΙΑΖΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥΣ...
Ὡστόσο, θὰ πεῖ κάποιος, στὴν Ἄλλη Ζωὴ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΛΑ διότι <ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν {=νυμφεύονται} οὔτε ἐκγαμίζονται {=παντρεύονται} ἀλλ' ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν ούρανῷ εἰσί {ΜΑΤΘ.22,30}.
Αὐτὸ ὅμως δέν ἀναιρεῖ τὴν ΚΑΘΑΡΗ θέση τῆς Βίβλου γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ καὶ σὲ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΖΩΗ (καὶ βεβαίως ὅλα τοῦτα τὰ βιβλικὰ δὲν εἶναι ὁμοφοβικὰ διότι δὲν κατακρίνονται οἱ ὁμοφυλόφιλοι, ἀλλὰ ἡ ὁμοφυλοφιλία ἡ ὁποία καταδικάζεται ὡς ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ ἀσέλγεια—ΑΛΛΟ ΤΟ ΕΝΑ, ΑΛΛΟ ΤΟ ΑΛΛΟ.
[ΣΗΜΕΙΩΣΗ : ὁ ὅρος "ὁμοφυλοφιλία" εἶναι σύγχρονος ὅρος, γερμανογενής, δὲν ὑπάρχει στὴν Βίβλο· ἐκεῖ χρησιμοποιεῖται ὁ ὅρος "ἀρσενοκοιτἰα—ἀρσενοκοῖτες" ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΕ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ]
Ἐξάλλου ἡ χριστιανικὴ θεολογία τοῦ Γάμου (ΜΑΞΙΜΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ) τὸν θεωρεῖ ὡς ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ, δηλ. τοῦ χωρισμοῦ τῶν φύλων, ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΛΟΝ, ΜΕΣῼ ΤΟΥ ΕΡΩΤΟΣ. Τὸ ἄρρεν γνωρίζει μέσῳ τῆς έρωτικῆς σχέσης τὸ θῆλυ καὶ ἀντιστρόφως καὶ μἐσῳ αύτῆς τῆς γνωσης ΠΛΗΡΟΥΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΘΥΠΕΡΒΑΙΝΕΤΑΙ.
Ὅμως σὲ μιὰν γαμικὴ ἕνωση ΟΜΟΦΥΛΩΝ κάτι τέτοιο δὲν μπορεῖ νὰ συμβεῖ διότι ἐδῶ δὲν πρόκειται γιὰ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ φῦλα ἀλλὰ γιὰ ΟΜΟΙΑ. Καὶ βεβαίως μιὰ ἐρωτικὴ καὶ σεξουαλικὴ συνεύρεση μεταξὺ ὁμοφύλων εἲναι γιὰ λόγους ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ παρὰ φύσιν καὶ κάτι τέτοιο δὲν μπορεῖ μὲ κανέναν τρόπο νὰ τὸ ἀποδεχθεῖ ἡ Ἐκκλησία. Ὅπως ἡ Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ δεχθεῖ τὴν ἄρνηση ΣΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗΣ ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΣΤΑΘΕΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ.
Βεβαίως θὰ βρεθοῦν —λίγοι— θεολόγοι ποὺ θὰ παρουσιάσουν ἐν προκειμἐνῳ, τὸ ἄσπρο ὡς μαῦρο καὶ ἀντιστρόφως, ὡς νεόκοποι...σοφιστές,
προσπαθῶντας νὰ πείσουν ὅτι ἠ Βίβλος ἀποδέχεται γάμους ὁμοφύλων....Ὅμως αὐτὸ εἶναι ἐν πολλοῖς ἀναμενόμενο, διότι Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ καὶ τὰ πλέον ἀντίθετα—καὶ ἐτσι καὶ ..γιουβέτσι. ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ἄλλωστε ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΙΒΛΟ ΘΕΟΛΟΓΗΣΑΝ ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΑ...Μὴν ξεχνᾶτε ἐξάλλου, ὅτι ὁ καλύτερος θεολόγος εἶναι ὁ ΔΙΑΒΟΛΟΣ—δέν θυμᾶστε στὴν διήγηση τῶν Πειρασμῶν ΠΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΠΙΚΑΛΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΓΡΑΦΗ;
_____
ΥΓ. στὴν παροῦσα συνάφεια δὲν ἐξετάζω ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΣ, ψυχολογικῶς ἢ ψυχιατρικῶς τὸ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ ζήτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας,
(διότι ὑπάρχουν πολλὰ εἴδη ὁμοφυλοφιλίας
κι ὄχι ἕνα...)Ἤθελα μόνο νά δείξω ὅτι ἡ Βίβλος ἔχει ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ θέσεις γιὰ τὴν ΑΡΣΕΝΟΚΟΙΤΙΑ καὶ τὸ ἀνθρώπινο ζεῦγος ΑΡΣΕΝ ΚΑΙ ΘΗΛΥ καὶ ἡ ΕΚΚΛΗΣΙΑ δέν μπορεῖ νὰ ἀποδεχθεῖ πχ. ΓΑΜΟΥΣ ΟΜΟΦΥΛΩΝ, ἀπὸ ὅποια ψηφοφορία ἢ πλειοψηφία κι ἂν αὐτοὶ νομιμοποιηθοῦν.
Καὶ κάτι τελευταῖο· τὸ πρόβλημα μὲ τὰ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ—ποὺ ἐπικαλοῦνται οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ Γαμου Ὁμοφύλων — εἶναι ὅτι συχνὰ τὸ ἕνα ἀνθρώπινο δικαίωμα στρέφεται κατὰ τοῦ ἄλλου ἀνθρώπινου δικαιώματος. Ποιὸς ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ὅμως νὰ ΙΕΡΑΡΧΕΙ καὶ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ τὸ τάδε ἀνθρώπινο δικαίωμα ποὺ ἀφορᾶ στὸ Α, ὡς ἀνὠτερο ἀπὸ τὸ δεῖνα ἀνθρώπινο δκαίωμα ποὺ ἀφορᾶ
στὸν Β; Νὰ τὸ πῶ εὐθἐως· ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΕΡΩΤΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΑΝΑ;
________________
ΥΓ.2 ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΙΒΑΔΕΣ...
Ἡ Φύση ὅρισε στοὺς ἀνθρώπους τὴν Πατρότητα καὶ τὴν Μητρότητα (ὅπως στὶς ἀμοιβάδες τὴν μίτωση=κυτταρικὴ διαίρεση) .Ἡ Βίβλος γράφει: <τίμα τὸν Πατέρα σου καὶ τὴν Μητέρα σου> καί <ἄρσεν καὶ θῆλυ ὁ Θεὸς ἐποίησεν αύτούς>.ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΗΘΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ ( Καὶ ξαφνικὰ ὅλοι οἱ..προοδευτικοί ποὺ θεωροῦσαν τὸν γάμο ἀναχρονιστικὸ θεσμό, κόπτονται ὑπὲρ τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ ἐπικαλοῦνται ὄψιμα τὴν χριστιανικὴ ἀγάπη συγχέοντας την μὲ τὴν παρὰ φύσιν ἐρωτικὴ συνεύρεση, ἀλλάζοντας τὸ νόημα τῶν λέξεων γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὶς πραξεις τους— ὃπως ἔλεγε ὁ Θουκυδίδης. ΦΑΡΙΣΑΪΣΜΟΣ ΕΙΣ ΔΙΠΛΟΥΝ)
ΥΓ3 ΣΥΓΧΥΣΗ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ..
Βεβαίως καὶ ἡ Ἐκκλησία δεχεται ὡς τέκνα της τοὺς ΠΑΝΤΕΣ (συνεπῶς καὶ τοὺς ὁμοφυλόφιλους) ὅμως ἐδῶ πρόκειται γιὰ τὴν ἔννοια τοῦ ΓΑΜΟΥ καὶ ἡ Ἐκκλησία πιστὴ στὴν Πίστη της θεωρεῖ τὸν ΓΑΜΟ ὡς ἐνωση ΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΣ σύμφωνα μέ τὴν ΒΙΒΛΟ {=ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς—ΓΕΝ.1,27}. . Ἐξ οὗ καὶ οἱ ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ θέσεις τῆς Καθολικῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος ποὺ ἀκολουθεῖ πιστὰ τὴν χριστιανικὴ θεολογία τοῦ Γάμου ὡς ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ.
Ἡ επιχειρούμενη ΣΥΓΧΥΣΗ μεταξὺ, ἀφενὸς τῆς ἀποδοχῆς τῶν ὁμοφυλοφίλων ὡς τἐκνων θεοῦ καὶ ἀφετέρου ,τῆς θεσμοθέτησης τοῦ γάμου ΟΜΟΦΥΛΩΝ (ποὺ ἀντίκειται στὴν Βίβλο) εἶναι ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ, δεδομένου ὅτι ἐδῶ δὲν πρόκειται περὶ Ἀγάπης ἀλλὰ περὶ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΥΡΕΣΗΣ καὶ ἡ καταδίκη ΣΥΜΠΑΣΑΣ τῆς Βίβλου κατὰ τῆς ἀρσενοκοιτίας εἶναι ΣΑΦΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΙΦΡΑΣΤΗ {=ἀρσενοκοῖται βασιλείαν θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι> {Α'ΚΟΡ.,6,9—10}.
Συνεπῶς δὲν μπορεῖς νὰ λὲς πὼς εἶσαι χριστιανὸς (ἄρα ἀποδέχεσαι τὴν Βίβλο) καὶ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ νὰ ὑποστηρίζεις τὸν ΓΑΜΟ ὀμοφυλοφίλων στὸν ὁποῖο ἀντίκειται ἡ Βίβλος .
ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΗΣ εἶσαι .
ΥΓ4. φρονῶ τὸ νομικὸ πλαίσιο τοῦ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ καλύπτει κάλλιστα τοὺς συζῶντες ὁμοφυλόφιλους . Ὅμως μέ τὴν θεσμοθέτηση τοῦ ΓΑΜΟΥ θὰ μποροῦν νὰ υἱοθετοῦν καὶ ΠΑΙΔΙΑ. Ἐκεῖ βρίσκεται τὸ ὅλο θέμα καὶ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ τῆς ὅλης νομοθετικῆς πρωτοβουλίας.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΟΥ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ βλ.
________________________________________________
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Αρ. Πρωτ.: 5606/2024
Σύρος, 23 Φεβρουαρίου 2024
Προς
τους πιστούς της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα
Αδελφοί μας και αδελφές μας,
Το νομοσχέδιο σχετικά με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών το οποίο απασχόλησε όλη την χώρα το τελευταίο χρονικό διάστημα ψηφίστηκε και είναι πλέον νόμος του Κράτους. Ονομάστηκε «Ισότητα στον πολιτικό γάμο» και ήδη από τον τίτλο του είναι παραπλανητικό, εφόσον αλλάζει τον ορισμό και τη φύση του γάμου και κατά συνέπεια και αυτόν της οικογένειας. Οι επιπτώσεις θα φανούν άλλες άμεσα και άλλες μετά από μήνες ή χρόνια. Όποιες και αν είναι οι εξελίξεις, δεν αλλάζουν τις πεποιθήσεις μας σχετικά με το τι είναι ο γάμος, τι είναι η οικογένεια και τι νόημα έχουν μέσα στην πίστη και στην χριστιανική μας παράδοση, δηλαδή μέσα στο σχέδιο του Θεού για τον άνθρωπο.
Είναι σαφές ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια των ομόφυλων ανθρώπων πρέπει να γίνεται σεβαστή και να μην υφίστανται άδικες διακρίσεις. Από την άλλη, δεν είναι σωστό να ανατρέπεται το νόημα του γάμου και της οικογένειας για όλη την κοινωνία.
Είναι αναγκαίο οι Καθολικοί πιστοί να συνειδητοποιήσουμε ότι οφείλουμε να διαλέξουμε μεταξύ δύο δρόμων: από την μια μεριά έχουμε μια νέα άθεη ιδεολογία σχετικά με το τι είναι ο άνθρωπος, η σεξουαλικότητά του και κατά συνέπεια ο τρόπος ζωής γενικότερα και από την άλλη έχουμε την πίστη στον Χριστό, στο Ευαγγέλιο και την θέση μας μέσα στην κοινότητα των πιστών του. Η εν λόγω ιδεολογία στοχεύει και πλήττει την χριστιανική πίστη, δηλαδή τον Θεό ως δημιουργό του κόσμου και του ανθρώπου, τον Θεό ως Αποκάλυψη της Αλήθειας μέσα στον κόσμο, τον Θεό ως τελικό προορισμό και ζωοδότη της ανθρωπότητας. Στις παρούσες συνθήκες πρέπει «να διαλέξουμε ποιον Κύριο θέλουμε να υπηρετήσουμε». (βλ. Βιβλίο του Ιησού του Ναυή 24,15)
Συνειδητοποιούμε ότι ζούμε σε μια κοινωνία που γίνεται όλο και πιο ξένη στην χριστιανική παράδοση, όλο και πιο εχθρική στην Εκκλησία και σε όσα οι χριστιανοί πιστεύουν. Αυτές οι εξελίξεις είναι αντίθετες σε όσα χαρακτηρίζουν τον πολιτισμό μας ως σήμερα, δηλαδή σε ό,τι συγκρότησε τον ελληνικό και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, τον οποίο οι πρόγονοί μας με τόσες θυσίες οικοδόμησαν και υπερασπίστηκαν. Είναι αναγκαίο να συνειδητοποιήσουμε ότι στις νέες αυτές συνθήκες μόνο με την καλλιέργεια της πνευματικής μας ζωής, δηλαδή της προσωπικής μας σχέσης με τον Χριστό, μόνο ενισχύοντας την πίστη μας και γνωρίζοντας βαθύτερα την αλήθεια του Ευαγγελίου, αλλά και συμμετέχοντας πιο ενεργά στην εκκλησιαστική και μυστηριακή ζωή μπορούμε να μείνουμε αληθινοί χριστιανοί, άνθρωποι φωτισμένοι στον δρόμο της αλήθειας, άνθρωποι υπεύθυνοι και ελεύθεροι.
Ακούσθηκε από διάφορες πλευρές και από μέλη της κυβέρνησης ότι η Εκκλησία έχει τον δικό της ρόλο, τελεί τις τελετές μέσα στους ναούς της και όσα συμβαίνουν στην κοινωνία είναι αρμοδιότητα των πολιτικών αρχών. Η Εκκλησία δεν θα σταματήσει να μιλά και να κηρύττει την αλήθεια του Ευαγγελίου και τις αρχές της χριστιανική ζωής γιατί αυτό είναι καθήκον και υποχρέωσή της. Το έκανε πάντα και δεν θα σταματήσει να το κάνει.
Τελικά, γνωρίζουμε ότι ο κόσμος και ο χρόνος είναι στα χέρια του Θεού και αν, όπως έχει ειπωθεί, «η ιστορία κρίνει τα έθνη», πιστεύουμε ότι ο Χριστός ο οποίος ακατάπαυστα στον ουρανό και στη γη δοξάζεται, είναι ο τελικός και αιώνιος κριτής.
Είθε το Πανάγιο Πνεύμα του Θεού να φωτίζει τους νομοθετούντες της πατρίδας μας, ώστε όταν νομοθετούν να σέβονται και τη χριστιανική πίστη της πλειονότητας του λαού και να μη περιορίζονται στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων όταν αποβαίνει εις βάρος των δικαιωμάτων της πλειονότητας, διότι τότε ενεργούν εις βάρος και της δημοκρατίας!
Οι Επίσκοποί σας
