ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΣ ΑΔΑΜ: οἱ πλατωνικὲς ἐπιρροὲς τοῦ ΦΙΛΩΝΟΣ στὸν ΑΠ.ΠΑΥΛΟ.
Διαβάζουμε στὴν Α’ ΚΟΡ̣ΙΝΘΙΟΥΣ:
<σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν Θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύνανται> {=Σάρκα καὶ αἷμα δὲν μποροῦν νὰ κληρονομήσουν τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ—Α΄ Κορινθίους 15:50} καὶ νομίζουμε ὅτι ὁ Παῦλος ΔΕΝ πιστεύει σὲ ΣΩΜΑΤΙΚΗ Ἀνάσταση..
ΛΑΘΟΣ.
Ὁ Παῦλος ἀναφέρεται στὴν ΙΔΙΑ ἐπιστολὴ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΤΥΠΟ (ἀναστημένου) ΣΩΜΑΤΟΣ ποὺ τὸ ἀποκαλεῖ "ΕΠΟΥΡΑΝΙΟ" ἢ πνευματικὸ καὶ ἐξηγεῖ ·
<σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν> {Α’ ΚΟΡ.15,44}
καὶ ἐν συνεχεία γράφει <οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί, καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι> {=κι ὅπως ἦταν ὁ χωμάτινος ἄνθρωπος‒ἐννοεῖ τὸν Ἀδὰμ‒τέτοιοι εἶναι οἱ χωμάτινοι, κι ὅπως εἶναι ὁ ἐπουράνιος‒ἐννοεῖ τὸν Ἀναστημένο Χριστό‒τέτοιοι θὰ εἶναι κι οἱ ἐπουράνιοι—ὅ.π.48} καὶ ὁλοκληρώνει <καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ ‒θά‒φορέσομεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου> {ὅ.π.49}.
Συνεπῶς, γιὰ σωματικὴ Ἀνάσταση μιλᾶ ὁ Παῦλος, ἀλλὰ ὄχι τοῦ ΣΑΡΚΙΝΟΥ σώματος, μὰ ἐνὸς ΑΛΛΟΥ σώματος, ΟΥΡΑΝΙΟΥ, ἄφθαρτου καὶ αίώνιου, τοῦ λεγομένου "ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΥ ΑΔΑΜ" κατὰ τὶς ΠΛΑΤΩΝΙΖΟΥΣΕΣ ἀντιλήψεις τοῦ ΦΙΛΩΝΟΣ τοῦ Ἀλεξανδρέως.
Ἐξηγῶ·
ὁ Ἰουδαῖος ΦΙΛΩΝ (ποὺ προσπάθησε νὰ συγκεράσει τὴν ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟ μέ τὴν ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ —στωικισμὸ καὶ πλατωνισμό— ὀνομάζοντας ΥΙΟ ΘΕΟΥ καὶ Δημιουργὸ τοῦ Κόσμου τὸν στωικὸ ΛΟΓΟ) ἐπιχείρησε νὰ συμβιβάσει τὶς ΔΥΟ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ* ΠΕΡΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ τῆς ΓΕΝΕΣΗΣ (κεφ.1 καὶ 2) προτείνοντας τὰ ἑξῆς (βλ.ΙΕΡΩΝ ΝΟΜΩΝ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑΙ, 1) :
ἡ πρώτη ἀφήγηση τῆς δημιουργἰας τοῦ ἀνθρώπου {=ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς}
ἀναφἐρεται σὲ ΑΝΔΡΟΓΥΝΟ ἂνθρωπο, τὸν "ΕΠΟΥΡΑΝΙΟ ΑΔΑΜ" ποὺ ἀναφἐρει κι ὁ ΠΑΥΛΟΣ , ἐνῶ ἡ δεύτερη ἀφήγηση (πρῶτα δημιουργία τοῦ Ἀδάμ, κατὀπιν τῆς Εὔας) ἀφορᾶ στὸν ΓΗΙΝΟ ἄνθρωπο ποὺ ζεῖ ἀνὰ ζεύγη ἀνδρός & γυναικός (θυμίζει ἐδῶ ὁ ΦΙΛΩΝ τὸν μῦθο τοῦ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ στό "ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ" τοῦ ΠΛΑΤΩΝΟΣ).
Πἀντως αὐτὴ ἡ ΠΛΑΤΩΝΙΖΟΥΣΑ θεωρία περὶ "ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ" ΓΗΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΥ τοῦ ΦΙΛΩΝΟΣ ἐπηρἐασε ἔκτοτε σύμπασα τὴν χριστιανικὴ σκέψη (μάλιστα τοὺς ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥΣ "ποιήσωμεν" κλπ αὐτῶν τῶν διηγήσεων—ποὺ ἀποτελοῦν ὐπολείμματα τῶν βαβυλωνιακῶν πολυθεϊστικῶν ἀντιστοίχων ἐπῶν— ὁ ΦΙΛΩΝ ἐξήγησε μέ τὴν ἀντίληψη περί <Ὑπάρχων> δηλ. ΑΓΓΕΛΩΝ βοηθῶν τοῦ θεοῦ στὴν δημιουργία, κάτι ἀντίστοιχο τῶν Πλατωνικῶν ΙΔΕΩΝ δηλαδή).
Βλ. περισσότερα: https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2025/03/blog-post_17.html )
_______
* Στὴν πρώτη ἀφήγηση τῆς ΓΕΝΕΣΗΣ (Κεφ.1) ὁ θεὸς πλάθει τὸν κόσμο σὲ 6 ἡμέρες καὶ τὴν 6η ἡμέρα πλάθει ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ τὸ ἀνθρώπινο ἀνδρόγυνο {=ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς—ΓΕΝ.1,27}
Στὴν δεύτερη ἀφήγηση (Κεφ.2) ὁ θεὸς ΠΡΩΤΑ ΠΛΑΘΕΙ ΤΟΝ ΑΔΑΜ, κατόπιν τά ἄλλα ζῶα καὶ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΛΑΘΕΙ ΤΗΝ ΕΥΑ{= καὶ ᾠκοδόμησεν κύριος ὁ θεὸς τὴν πλευρὰν ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ εἰς γυναῖκα—ΓΕΝ.2,22}
Πῶς ἐξηγεῖται αὐτὴ ἡ διαφορά τῶν δύο, ἐν πολλοῖς ἀντιφατικῶν διηγήσεων;
Ἡ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα τῶν Πηγῶν τῆς Πεντατεύχου ἐδῶ καὶ δύο αἰῶνες ἔχει δείξει ὅτι ἡ πρώτη ἀφήγηση πού ἀποκαλεῖται ἐπιστημονικῶς " ΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΞ" καὶ συμβολίζεται μὲ τὸ λατινικὸ γράμμα Ρ, γράφτηκε τὸν 4ο αἰ.πΧ καὶ ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΥΣΑ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΑΦΗΓΗΣΗ τὴν ἀναγόμενη στὸν 9ο αἰ.πΧ πού ἀποκαλεῖται "ΓΙΑΧΒΙΣΤΗΣ" καὶ συμβολίζεται διεθνῶς μὲ τὸ γράμμα J.
Ἔτι περαιτέρω, οἱ εἰδικοὶ ἑξηγοῦν ὅτι ὁ "ΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΞ " ἔχει ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΚΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ἑνῶ ὁ "ΓΙΑΧΒΙΣΤΗΣ" οὐγκαριτικές.
_______
ΥΓ. εἶναι ἐνδιαφέρον τὸ γεγονὸς ἐν προκειμἐνῳ ὅτι ὅταν ὁ Παῦλος ἀναφέρεται στὴν Ἀνάσταση δὲν μιλᾶ περί (σκέτου) Πνεύματος, ἀλλὰ περὶ Πνευματικοῦ ΣΩΜΑΤΟΣ, μιὰ ἰδέα βεβαίως τῆς ἐσχατολογίας τοῦ ἰουδαϊκοῦ Ἀποκαλυπτισμοῦ τῆς ἐποχῆς του σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΗΤΑΝ ΕΓΓΥΣ .
Γι αὐτὸ γράφει πάλι στοὺς Κορινθίους:
<δὲν θὰ κοιμηθοῦμε ὅλοι, ἀλλὰ θὰ μεταμορφωθοῦμε. Σὲ μιὰ στιγμή, στὴν τελευταία σάλπιγγα! Γιατὶ θὰ σαλπίσει ἡ σάλπιγγα καὶ οἱ νεκροὶ θὰ ἀναστηθοῦν ἄφθαρτοι, κι ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ θὰ μεταμορφωθοῦμε. ( Α΄ Κορινθίους 15,51-53 )
