ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΙΣΚΑΡΙΩΤΗ.
Εἶναι βεβαίως πασίγνωστη ἡ διήγηση τοῦ "ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ" γιὰ τὴν μεταμέλεια τοῦ Ἰούδα γιὰ τὴν προδοσία του καὶ τὸν ἀπαγχονισμό του :
<καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια ἐν τῷ ναῷ ἀνεχώρησε, καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο=ΚΡΕΜΑΣΤΗΚΕ> {ΜΤ.27,5}.
Ἐπίσης μᾶς πληροφορεῖ τὸ ἐν λόγῳ Εὐαγγέλιο, ὅτι μὲ τὰ χρήματα αύτὰ τὸ ΣΑΝΧΕΝΤΡΙΝ ἀγόρασε τόν "ΑΓΡΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΜΕΩΣ" γιὰ τὴν ταφὴ τῶν ξένων στὴν Ἱερουσαλήμ.
Ὅμως ὑπάρχει καὶ μιὰ ἄλλη —μεταγενέστερη— διήγηση στίς "ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ" ,ὅπου ἐκεῖ μιλᾶ ὁ ΠΕΤΡΟΣ καὶ περιγράφει τὸ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ διαφορετικὰ λέγοντας:
<οὗτος μὲν οὖν ἐκτήσατο χωρίον ἐκ μισθοῦ τῆς ἀδικίας, καὶ πρηνὴς γενόμενος ἐλάκησε μέσος, καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ> {ΠΡ.1,18}
[ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
Αὐτός ἀπέκτησε μὲ τὰ χρήματα τῆς προδοσίας του ἕνα χωράφι. Καὶ ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ ΜΠΡΟΥΜΥΤΑ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ, κτύπησε στὸ μέσον τοῦ σώματός του καὶ ἐχύθηκαν ἔξω ὅλα τὰ σπλάγχνα του.]
Κατὰ τίς "ΠΡΑΞΕΙΣ" τὸ κτῆμα ποὺ ἀγόρασε ὁ Ἰούδας μὲ τὰ 30 ἀργύρια, ὀνομάστηκε "ΑΚΕΛΔΑΜΑ" ποὺ σημαίνει "ΑΓΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ".
Στὴν διήγηση τῶν "ΠΡΑΞΕΩΝ" δὲν ὑπάρχει ΜΕΤΑΝΟΙΑ τοῦ Ἰούδα, οὔτε ἀπαγχονισμός,
ἀλλὰ πτώση μὲ τὸ κεφἀλι ἀπὸ κάπου ψηλὰ καὶ διάχυση τῶν ἐντοσθὶων του...
Τὶ μποροῦμε νὰ ποῦμε ἐπὶ ὅλων αύτῶν ἐμεῖς οἱ ἱστορικοί;
ΑΝ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ πιθανολογοῦμε ὅτι ὁ Ἰούδας ἀπαγχονίστηκε πλησὶον κάποιου γκρεμοῦ κι ἔσπασε τὸ σχοινὶ ὥστε πέφτοντας τὸ πτῶμα ἄνοιξε στὴν κοιλιά...
Ὡστόσο οἱ δύο ἀφηγὴσεις ΑΝΤΙΦΑΣΚΟΥΝ σὲ ἕνα ΚΑΙΡΙΟ σημεῖο·
ΓΙΑ ΤΟ "ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ" Ο ΙΟΥΔΑΣ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕ ΑΜΕΣΩΣ ΚΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΤΑ ΑΡΓΥΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ, ἐνῶ κατὰ τίς "ΠΡΑΞΕΙΣ" δέν μετανόησε· ἀντιθέτως, ΑΓΟΡΑΣΕ ΚΤΗΜΑ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ "ΑΛΚΕΔΑΜΑ" {=Ἀγρὸν αἵματος} , ἀλλὰ δὲν χἀρηκε τὴν ἀγορὰ γιὰ πολύ, διότι ἔπεσε θῦμα ἑνὸς ΤΡΑΓΙΚΟΥ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΟΣ : ἔπεσε μπρούμυτα ἀπὸ κάπου ψηλά κι ἄνοιξε ἡ κοιλιά του...
