Οἱ "ἀντιφάσεις" τοῦ Πλάτωνος.
Ἐν συνόψει·
1) ἐνῶ στόν "Τίμαιο" ὁ Αἰσθητὸς Κόσμος εἶναι άγαθὸς ὡς ΑΝΤΙΤΥΠΟ τοῦ Ἀγαθοῦ (κλπ Ἰδεῶν) ,
στόν "Φαίδωνα" τὸ σῶμα παρουσιάζεται ὡς ἔχον ὀλέθριες ἐπιδράσεις ἐπὶ τῆς Ψυχῆς ,
2) κατὰ συνἐπειαν, ἐνῶ ἡ Ψυχὴ στόν "Τίμαιο" ἐπιτελεῖ θεϊκὴ ἀποστολὴ στὴν δημιουργία τοῦ κόσμου , στόν "Φαίδωνα" παρουσιάζεται ἡ Ψυχὴ ὡς ΠΕΠΤΩΚΥΙΑ στὴν Ὕλη.
Τελικά, ὁ Αἰσθητὸς κόσμος καὶ ἡ Ψυχὴ ἔχουν θετικὸ ἢ ἀρνητικὸ πρόσημο στὴν πλατωνικὴ σκέψη ;
____
ΥΓ. ἔβαλα εἰσαγωγικὰ στὴν λἐξη "ἀντιφάσεις" διότι στὴν πραγματικότητα ΔΕΝ ἀντιφάσκει ὁ Πλάτων, ἀλλὰ ἡ ΑΜΦΙΣΗΜΙΑ τῶν Αἰσθητῶν καὶ τῆς Ψυχῆς ἐξηγεῖται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι παρουσιάζει ὁ Πλάτων τὰ ἐν λόγῳ θέματα ἀπὸ διαφορετικὲς ἀπόψεις καὶ πλευρές ἑκάστοτε
(θὰ τὸ ἐξηγήσω ἄλλη φορὰ αύτό, ὅταν μιλήσω γιὰ τὸ τὶ ΔΕΝ εἶπε ὁ Πλάτων, ἀλλὰ θεωρήθηκε πλατωνικὸ ἀπὸ τοὺς μεταγενέστερους...)