Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΟΚΒΕ (filioque)


 Ὁ ὅρος FILIOQUE  πού σημαίνει <ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΥΙΟΥ> {filius= υἱός /que=τε, καί} δέν βρίσκεται στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως πού συντάχτηκε τὸ 381μΧ στὴν Β' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΗΣ {=ἐκ πατρὸς ἐκπορευόμενον}.

 Τὸ FILIOQUE ἐμφανίστηκε  ἐπισήμως τὸ 447μΧ ἀπὸ τὸν Πάπα Λέοντα ὁ ὁποῖος ἁκολούθησε μιὰ λατινική παράδοση τονίζουσα τὴν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ (ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ) ἀπἐναντι στοὺς πολλοὺς ἀρειανιστὲς τῆς Δύσεως καθότι τὰ πολυπληθῆ γερμανικὰ φῦλα τῶν Γὀτθων εἶχαν προσηλυτιστεῖ στὸ ἀρειανικὸ δόγμα κυρίως. 
( Ἐξάλλου ἡ Ρώμη γνώρισε  τὸ Σύμβολο τοῦ 381 στὴν Δ' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ Σύνοδο τῆς Χαλκηδόνος τοῦ 451μΧ.) 

Τό  FILIOQUE ὅμως παρἐμεινε στό λατινικὸ κείμενο (EX PATRE FILIOQUE PROCEDIT= ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΕΚΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΝ) καὶ μετὰ τὸ 451 μέ συνέπεια τὸ ζήτημα αύτὸ ἀργότερα, νὰ  ἀποτελέσει  μεῖζον θεολογικὸ θέμα ἰδιαιτέρως μετά τὸ ΣΧΙΣΜΑ τοῦ 1054 καὶ νὰ παρουσιάζεται μέχρι σήμερα ὡς ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ διαφορὰ μεταξὺ Καθολικῶν καὶ Ὀρθοδόξων,  παρόλες τὶς ΑΤΥΧΕΙΣ προσπάθειες  συμβιβασμοῦ τῆς ἙΝΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΦΕΡΡΑΡΑΣ—ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ στὰ 1438‒39 {=διὰ τοῦ Ὑιοῦ} 

Ὡστόσο, ἄν καὶ ἡ ἀφετηρία  γέννησης τοῦ filioque/ φιλιόκβε  ἦταν ἀντιαρειανικὴ, ἡ οὐσία του εἶναι ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ .
 Ἐξηγῶ·
 τὸ ρῆμα PRO‒CEDO (procedere) στὴν λατινικὴ (procedit)  ἔχει ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ ρῆμα <ἐκπορεύω/ἐκπορεύομαι> διότι σημαίνει: <ΠΡΟΧΩΡΩ—ΣΤΕΛΝΩ—ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΑΙ {ἐξ οὗ καὶ "προτσές" }—ΠΕΜΠΩ—ΕΚΠΟΡΕΥΩ/ΕΚΠΟΡΕΥΟΜΑΙ—ΒΑΔΙΖΩ —ΟΔΗΓΩ > κλπ.

Συνεπῶς στὸ λατινικὸ κείμενο ἡ φρἀση <ex patre filioque  procedit>  ΔΕΝ ΑΝΤΙΦΑΣΚΕΙ μέ τὸ λόγιο τοῦ Ἰησοῦ  <ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὅν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας ὅ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται>* ΔΙΟΤΙ ΤΟ <PROCEDIT> ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ <ΕΚΠΟΡΕΥΕΤΑΙ> & <ΠΕΜΠΕΤΑΙ >.
 Ὅμως, στὸ ΕΛΛΗΝΙΚΟ κείμενο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, τὸ filioque  {=ἐκ τοῦ Υἱοῦ} ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ. 

Γι αὐτὸ καὶ πολὺ σοφὰ  ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία στὴν Ἑλλάδα ὅρισε ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ὅτι ὅταν ἁπαγγἐλλεται τὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως στὴν λατινικὴ μπορεῖ νὰ ὁμολογεῖται τὸ filioque, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΤΟ <ΠΙΣΤΕΥΩ> ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΤΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.


_________
*Ἰω.15,26

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΤΗΝ 30η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940.