Ἀρχαιοελληνικὴ "ὕβρις" καὶ χριστιανικὴ "ἁμαρτία"

Από Διαμαντῆς Κούτουλας / ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Μαΐου 03, 2020

Ἐν συνόψει·

"Ἁμαρτία" ,στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ, εἶναι ἡ ΑΣΤΟΧΙΑ ,

ἐνῶ "ὔβρις σημαίνει ἄγνοια καὶ ὑπέρβαση τῶν ὁρίων

ποὺ ὅμως δὲν εἶναι ἀπὸ πρὶν γνωστὰ καὶ καθορισμένα.

Στὸν κῆπο τῆς ʼΕδὲμ ὁ Θεός‒ Λόγος ἔθεσε ΣΑΦΗ ὅρια : τὸ μὴ φαγεῖν ἀπὸ τὸ "δένδρο τῆς Γνώσεως" (στὴ βιβλικὴ γλῶσσα : ΓΝΩΣΗ=ΠΡΑΞΗ) τοῦ Καλοῦ καὶ τοῦ ΚΑΚΟΥ.

ʽΟπότε ἐκεῖ ἡ ἁμαρτία συνιστᾶ Παράβαση ΓΝΩΣΤΩΝ ὁρίων ,γιὰ τοῦτο καὶ ἐμπεριέχει ΕΝΟΧΗ ἐπιφέρουσα ΔΙΚΑΙΗ Τιμωρία.

Στὴν ἀρχαία ΤΡΑΓΩΔΙΑ ὁμως ,ἐν ἀρχῇ ἦν τὸ ΧΑΟΣ,

ὁπότε τὰ ὅρια τῶν ἀνθρωπίνων Πράξεων δὲν εἶναι ἐκ τῶν προτέρων γνωστὰ καὶ καθορισμένα,

ἀφοῦ οὐδεὶς ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ γνωρίζει τὶς ἀκρότατες ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ τῶν πράξεων του.

ʽΩστόσο κι ἀν δὲν τὶς ξέρει ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ὡς ἐὰν τὶς ἤξερε, ὡς ἐὰν ἦταν παντογνώστης

καὶ ἡ ὕβρις

—Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ποὺ ἔτσι κι ἀλλιῶς εἶναι ἀκαθόριστα—

ἐπιφέρει τὴν ΝΕΜΕΣΙΝ.

Τότε πάσχει ὁ ἀθῶος ,οὐδεμίαν ἐνοχὴν φέρων.

Γι αὐτὸ στὴν ἀρχαία Τραγωδία ὑπάρχουν ΤΡΑΓΙΚΑ πρόσωπα μὴ ἐπιδεχόμενα λύτρωση παρὰ μόνο ΚΑΘΑΡΣΗ,

ἐνῶ στὴν Βίβλο. ὑπάρχουν ἔνοχοι ἁμαρτωλοὶ ἔχοντες ἀνάγκην Λυτρώσεως ἐκ τῆς ἐνοχῆς τους.

Κάθαρση σημαίνει ἀποκατάσταση

τοῦ Δικαίου,

ἐνῶ ἡ Λύτρωση προϋποθέτει Συγχώρεση δηλ.ὑπέρβαση τῆς δικαιοσύνης.

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Διαμαντῆς Κούτουλας

Ἀρχαιοελληνικὴ "ὕβρις" καὶ χριστιανικὴ "ἁμαρτία"

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΤΗΝ 30η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.