"ΒΓΗΚΕ Ο ΧΑΡΟΣ ΝΑ ΨΑΡΕΨΕΙ': ὅταν τὸ ρεμπέτικο συνιστᾶ μεγάλη ποίηση..
Ὁ ἀεἰμνηστος ΡΕΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ δημοσίευσε στὴν ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΝΕΟΕΛΛ. ΠΟΙΗΣΗΣ καί μερικὰ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΑ ρεμπέτικα ,ὅπως τὸ ἐκπληκτικὸ "ΒΓΗΚΕ Ο ΧΑΡΟΣ ΝΑ ΨΑΡΕΨΕΙ" τῆς ἀνεπανάληπτης ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ πού βεβαίως ἀναφέρεται στὴν Κατοχή καί τὸ ὁποῖο μελοποιήθηκε ἀπό τὸν Γ.ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ τὸ 1953 (τὸ ἑρμήνευσε ὁ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ).
Συγκλονιστικὴ ἡ τρἰτη στροφή μέ τοὺς στίχους
"μὲ τὴν μαύρη του σφεντόνα στρίβει ὁ χἀρος στὴν γωνιά.." , ἀπό τά ὑψηλότερα δείγματα τοῦ ΝΕΟελληνικοῦ Πολιτισμοῦ.
________
ἄν καὶ ὅπως προανέφερα , ἡ πρώτη ἑκτἐλεση εἶναι μὲ τὸν μοναδικὸ Καζαντζίδη τὸ '53, ἐγὼ προτιμῶ τὴν δεὐτερη,τοῦ '62, μὲ τὸν ἴδιο τὸν συνθέτη Γ.ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ:
Βγῆκε ὁ χάρος νὰ ψαρέψει μὲ τ'ἀγκίστρι του ψυχές,
καὶ γυρεύει πληγωμένους, δυστυχεῖς καὶ πονεμένους,
μές στὶς φτωχογειτονιές,
Βγῆκε ὁ χάρος γιὰ ψυχές.
Βρὲ κορμιά βασανισμένα πιᾶστε ἀπόψε τὰ στενά,
νὰ μᾶς βρεῖ καὶ μᾶς ὁ χάρος ποὺ τῆς γῆς δίνουμε βάρος,
νὰ σωθοῦμε ἀπ' τὸν βραχνά,
πιᾶστε ἀπόψε τὰ στενά.
Μὲ τὴ μαύρη του σφεντόνα, στρίβει ὁ χάρος στὴν γωνιά,
γιὰ πιαστεῖτε χέρι - χέρι νὰ τοῦ στήσουμε καρτέρι,
κι ὁποιον πάρει ἡ σφεντονιά,
στρίβει ο χάρος στὴν γωνιά.
