Πλάτωνος, Συμπόσιον: ΤΟ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΠΛΑΤΩΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ.
Ἐξανέστη κάποτε μία φοιτήτρια ὅταν ξεκίνησε νὰ διαβάζει τὸ ΣΥΜΠΟΣΙΟ τοῦ Πλάτωνος καὶ μπερδεύτηκε μὲ τὶς συνεχεῖς ΑΝΑΔΙΗΓΗΣΕΙΣ τοῦ Προλόγου (ὅπου κάποιος ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ διηγεῖται σὲ κάποιον ἀνώνυμο ΕΤΑΙΡΟ τὴν διήγηση ποὺ εἶχε μὲ τὸν ΓΛΑΥΚΩΝΑ, ἀδελφὸ τοῦ Πλάτωνα, στὴν ὁποία ἐξιστόρησε τὴν ἀφήγηση τοῦ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ ὁ ὁποῖος ἦταν παρὼν στὸ πρὸ 15ετίας περίφημο Συμπόσιο στὸ σπίτι τοῦ ΑΓΑΘΩΝΟΣ ὅπου ὁ ΣΩΚΡΆΤΗΣ μἰλησε περὶ ΕΡΩΤΟΣ....)
"Τρελάθηκε" ἡ φοιτήτρια μέ τὴν ΤΡΙΠΛΗ ἐγκιβωτισμένη διήγηση καὶ μοῦ ἐπέστρεψε τὸ βιβλίο (ἡ μετάφραση τοῦ ΣΥΚΟΥΤΡΗ ἦταν...) λέγοντας μου ὅτι πρἐπει νὰ ἦταν...μέγας παράφρων ὁ Πλἀτων ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΕΤΣΙ...
" Ἐκτὸς ΑΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΕΠΙΤΗΔΕΣ" ,
τῆς ἀπἀντησα κι ἡ κοπέλλα ἔμεινε ἂναυδη.
"Γιατί νὰ τὸ κάνει αὐτό; " μέ ρώτησε.
" Ἴσως γιὰ νά σὲ κάνει νὰ προσέξεις ὅτι:
1) ὅλοι οἱ παριστάμενοι —7 ἐν συνόλῳ: ὅσες οἱ οὐράνιες σφαῖρες—στὸ Συμπόσιο εἶναι ΝΕΚΡΟΙ· πρόκειται γιὰ ἀφήγηση λεχθέντων, ἀνθρώπων ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΖΩΗ
2) κατ’ οὐσίαν ΣΕ ΣΕΝΑ, τὴν ἀναγνώστρια ἀφηγεῖται ὁ Ἀπολλόδωρος ΤΙ ΕΙΠΕ στὸν Γλαύκωνα ποὺ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ὁ Ἀριστόδημος.
ΤΡΕΙΣ ΑΝΑΔΙΗΓΗΣΕΙΣ=ΤΡΕΙΣ ΚΟΣΜΟΙ [Νοῦς—Ψυχή—Αἰσθητά] =ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΨΥΧΗ [λογιστικόν/νόηση—θυμοειδές/συναίσθημα—ἐπιθυμητικόν/ὁρμές].
Δηλ. ἐσὺ ἡ ἀναγνώστρια ΑΠΕΧΕΙΣ ἀπὸ τὸ Συμπόσιο τοῦ Ἀγάθωνα {=ΑΓΑΘΟΥ} τρία ἐπἰπεδα {=τρεῖς ἀναδιηγήσεις: ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ—ΓΛΑΥΚΩΝ—ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ}
3) ὁπότε ὅλο τὸ πλατωνικὸ κείμενο ἔχει ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΟ νόημα καὶ τὰ ὀνὀματα εἶναι ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ (Ἀπολλό—δωρος, Ἀριστό—δημος, Ἀγάθων...)
4) Τὸ Συμπόσιο τοῦ Πλάτωνα δέν ἔγινε ποτέ·
πρόκειται γιὰ ἀλληγορικὴ διήγηση μιᾶς συζήτησης στὸν οἶκο τοῦ Ἀγάθωνα {=ἀγαθοῦ} μεταξύ τῶν ΨΥΧΩΝ τοῦ Φαίδρου, Ἐρυξίμαχου, Ἀριστοφάνη,Σωκράτη κλπ ( ἐκπροσώπων τῶν 7 ἐπιπέδων τῆς ΟΡΦΙΚΗΣ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑΣ* ) περὶ τοῦ ΕΡΩΤΟΣ καὶ ἡ μάντισσα ΔΙΟ—ΤΙΜΑ ,δηλ. ἡ ΚΟΣΜΙΚΗ ΨΥΧΗ , τοὺς ἀποκαλὐπτει μἐσῳ τοῦ Σωκρἀτη ὅτι ὁ ΕΡΩΤΑΣ εἶναι ὁ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ {=δαίμων} μεταξύ θεοῦ καὶ ἀνθρώπων ἐπειδὴ ΘΕΟΣ ΑΝΘΡΩΠῼ ΟΥ ΜΕΙΓΝΥΤΑΙ.
5) συνεπῶς τὸ πλατωνικὸ Συμπόσιο δὲν ἀποτελεῖ ἕνα ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ βιβλίο πρὸς ἀνἀγνωση ἀλλὰ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΚΑΘΑΡΣΗ ΨΥΧΗΣ, καθόσον σέ αὐτὸ συζητᾶ ἡ Ψυχὴ μὲ τὸν Ἑαυτό της."
_________________________
ΥΓ. ἡ έν λόγῳ φοιτήτρια, μαθήτρια μου πρὸ 20ετίας ,σἠμερα εἶναι πανεπιστημιακὴ καθηγήτρια φιλόλογος σὲ μεγάλη εὐρωπαϊκὴ χώρα.
_______________
* ὁ 1ος λόγος τοῦ ΦΑΙΔΡΟΥ ἀναφέρεται στὸν ΠΡΩΤΟΓΟΝΟ (ἢ πρωτογενῆ) ΦΑΝΗ‒ΕΡΩΤΑ ἐκ τοῦ Κοσμικοῦ Αὐγοῦ ἐξελθόντα,
ὁ 2ος λόγος τοῦ ΠΑΥΣΑΝΙΑ μιλᾶ γιὰ τὸν ΔΙΧΑΣΜΟ τοῦ Ἔρωτος-ΦΑΝΗ σὲ δύο μἐρη ,στὴν ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ καὶ τὴν ΠΑΝΔΗΜΗ,
ὁ 3ος λόγος τοῦ ΕΡΥΞΙΜΑΧΟΥ ἐπεκτείνει τὸν διχασμὸ τοῦ Ἔρωτα- Φάνη σὲ ὅλα τὰ ΑΙΣΘΗΤΑ,
ὁ 4ος λόγος τοῦ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ μιλᾶ γιὰ τὶς "ἀνδρόγυνες" ΨΥΧΕΣ τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸν διχασμὀ τους ἀπὸ τὸν Δία κατὰ τὴν ἐνσἀρκωση τους,
ὁ 5ος λόγος τοῦ ΑΓΑΘΩΝΟΣ μιλᾶ γιὰ τὸν ἑνοποιητικὸ χαρακτῆρα τοῦ Ἔρωτα ὡς ΝΟΥ ποὺ ἀναγνωρἰζει λογικὲς σχέσεις μεταξὺ τῶν ὄντων,
ὁ 6ος λόγος τοῦ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ {=σοφίας} ὅπου μεταφερεται ὁ λόγος τῆς ΔΙΟΤΙΜΑΣ ἡ ὁποία συμβολίζει τὴν (κοσμική) ΨΥΧΗ τοῦ Σύμπαντος μακροκοσμικά, ἀλλὰ καὶ τοῦ κάθε ἀνθρὠπου μικροκοσμικά,
καὶ ὁ 7ος λόγος τοῦ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ ἀναφέρεται στὸ ΣΩΜΑ τοῦ Παντὸς δηλ. στά ΑΙΣΘΗΤΑ.
Ἔτσι μέ τοὺς 7 λόγους τοῦ Συμποσίου ἀπεικονίστηκε ὀλη ἡ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ἀπὸ τὸν Πρωτόγονο- Φάνη ἕως τὸν ἄνθρωπο στὸν αἰσθητὸν κόσμο.
