Φιλοσοφικὸς Θεϊσμός: Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ (10ο βιβλίο τῶν "Νόμων") .
Ἡ πλατωνικὴ θεολογία ἀναπτύσσεται διεξοδικὰ στὸ 10ο βιβλίο τῶν "ΝΟΜΩΝ", τοῦ τελευταίου συγγράμματος τοῦ Πλάτωνος καὶ τὴν παραθέτω παρακάτω ἐν συνόψει·
1) Ὁ Πλάτων προσπαθεῖ νὰ τεκμηριώσει φιλοσοφικὰ τὴν ὕπαρξη θεοῦ μὲ βάση τὴν θεωρία τῆς ΚΙΝΗΣΗΣ.
Ὑπάρχουν δύο τάξεις κινήσεων, ἡ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΙΜΗ {=κίνηση ποὺ κινεῖ μόνο ἄλλα πρἀγματα} καὶ ἡ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ {=κίνηση ποὺ μπορεῖ νὰ κινήσει τὸν ἑαυτό της}.
Ὁ, τι παρουσιάζει αύθόρμητη κίνηση τὸ θεωροῦμε ΖΩΝΤΑΝΟ καὶ ΕΜΨΥΧΟ ὀνομάζοντας ΨΥΧΗ τὴν ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ {δυναμένην αὐτὴν αὑτὴν* κινεῖ κίνησιν—896a}**
2) Κανένα ὑλικὸ στοιχεῖο καὶ κανένα οὐράνιο σῶμα δέν κινεῖται ἀπὸ μὸνο του, ἀλλὰ κινεῖται ἀπὸ τὸ μόνο αὐτοκινούμενο, τὴν ΨΥΧΗ ποὺ τὸ ἐμψυχώνει.
Ἄρα, ἡ πηγὴ τῆς ΤΑΞΗΣ τῶν κοσμικῶν κινήσεων τοῦ σύμπαντος εἶναι μία "ΑΡΙΣΤΗ ΨΥΧΗ", ὁ Θεός.
Συνεπῶς, ὑπάρχει κάποιος (θεϊκός) ΝΟΥΣ*** ποὺ ΚΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΝ καὶ ἀποτελεῖ τὴν πηγὴ τῆς ΕΥΤΑΞΙΑΣ τοῦ κόσμου.
{Ἡ διαφορὰ τοῦ πλατωνικοῦ θεοῦ ὡς ΚΙΝΟΥΝΤΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟΥ ἀπὸ τὸν θεὸ τοῦ Ἀριστοτέλη εἶναι ὅτι ὁ τελευταῖος μίλησε γιὰ μιὰ ΑΚΙΝΗΤΗ ἀρχὴ πίσω ἀπὸ τὴν Αὐτοκινούμενη Ἀρίστη Ψυχή τῆς πλατωνικῆς θεολογίας, τὸ "Πρῶτον Κινοῦν Ἀκίνητον"}
3) στὸ σύμπαν ὅμως παρατηροῦμε καὶ ΑΤΑΚΤΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ .Ἄρα ὑπάρχουν κι ἄλλες Ψυχές πέραν τῆς μιᾶς, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΥΟ , λέει ὁ Πλάτων, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ μία εἶναι εὐεργετικὴ καὶ ἡ ἄλλη <τἀναντία ἐξέργαζεσθαι>.
Ἡ ἄποψη αὐτὴ ὅτι ἡ αἰτία τῶν κοσμικῶν κινήσεων πρἐπει νὰ εἶναι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΨΥΧΕΣ, φανερώνει ὅτι ὁ Πλὰτων δὲν ἦταν Πανθεϊστής, ἀλλὰ Θεϊστής.
[ ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ 1: ὁ Πλάτων δέν μιλᾶ γιὰ "Παγκόσμια Κακὴ Ψυχή" δηλ.ΣΑΤΑΝΑ
Ἁπλῶς λέει ὅτι Η ΑΡΙΣΤΗ ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ.
ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ 2: ὁ θεὸς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η "ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ" .
Ὁ πλατωνικὸς θεός εἶναι Ψυχὴ δηλ. ΝΟΥΣ ποὺ πλάθει τὸν χῶρο μὲ βάση τὰ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ.
ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ 3: ἠ ὕλη ΔΕΝ εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ Κακοῦ.
ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ,
ἡ προκαλούμενη ἀπό "κακές" ἢ "ἀτελεῖς" Ψυχές.]
4) ἡ ἴδια ἡ φράση τοῦ Πλάτωνος < ΑΡΙΣΤΗ ΨΥΧΗ> δηλώνει ὃτι μόνο ΜΙΑ ΑΝΩΤΑΤΗ ΨΥΧΗ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Συνελόντι εἰπεῖν, ὁ Πλάτων ὑπῆρξε ὁ εἰσηγητὴς μιᾶς <φιλοσοφικῆς θεολογίας> , ὁ δημιουργὸς τοῦ λεγόμενου ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΥ ΘΕΪΣΜΟΥ καὶ ὑπόρρητος σκοπός του ἦταν νὰ δείξει ὅτι τὸ σύμπαν ἔχει μαθηματικὴ δομὴ ἄρα εἶναι νοήσιμο ὡς προϊὸν τοῦ Λόγου.
______
*<αύτήν> μὲ ΨΙΛΗ σημαίνει <τὴν ἴδια>,
ἐνῶ <αὑτήν> μὲ ΔΑΣΕΙΑ σημαίνει <ἑαυτήν>
** παρόμοιες ἀπόψεις ἔχει ἀναπτύξει προηγουμένως ὁ Πλάτων καὶ στόν "ΦΑΙΔΡΟ"
*** στὸν Πλάτωνα, Ψυχὴ καὶ Νοῦς {=λογιστικόν} (περίπου) ταυτίζονται.
