"Οὐ νομίζει θεούς" : Η ΑΘΕΪΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ & ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.
Ὁ ἱστορικὸς χριστιανισμὸς εἶναι ὁμολογιακὴ θρησκεία μέ Σύμβολο Πίστεως (τὸ ὁποῖον —εἰρήσθω ἐν παρόδῳ—ἀποτελεῖ φιλοσοφικὸ δοκίμιο..) ὁπότε προϋποθέτει καὶ συνεπάγεται ἀρνητές τῶν γεγραμμένων πεποιθήσεων του δηλ.τοῦ ΔΟΓΜΑΤΟΣ.
Ἀντιθέτως, στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ὁ Πολυθεϊσμὸς δὲν ἦταν ὁμολογιακὴ θρησκεία μὲ Δόγμα Πίστεως, ὁπότε δὲν ὑπῆρχε κάποιο κείμενο γιὰ νὰ τὸ ΑΡΝΗΘΕΙ κανείς, οὔτε κανεὶς ἐνδιαφερόταν ἂν ὁ γείτονας του πίστευε στὴν ὕπαρξη ἢ μὴ τοῦ Διός {γι αύτὸ καὶ τὸ πλῆθος ἀνεχόταν τὸν ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ νὰ ἐξευτελίζει τοὺς θεούς—πχ.στὸν ΠΛΟΥΤΟ ἢ στοὺς ΟΡΝΙΘΕΣ}
ἢ τὸν ΑΙΣΧΥΛΟ νὰ προφητεύει στὸν ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ τὴν Πτώση τοῦ Διός...
ΤΙ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΤΑΝ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ;
ΤΗΝ ΑΣΕΒΕΙΑ δηλ. τὴν μὴ τὴρηση ἢ γελοιοποίηση τῶν ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΤΕΛΕΤΩΝ τῆς ΠΟΛΕΩΣ— ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ὴ ΟΧΙ— διότι ἠ Ἀσέβεια στὶς Τελετὲς πού γίνονταν ΜΕ ΒΑΣΗ ΜΙΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ, ΠΡΩΤΟΓΟΝΗ, ΜΑΓΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ, θεωρεῖτο ἀδίκημα κατὰ τοῦ Δημοσίου Συμφέροντος.
Αὐτὸ συνέβαινε διότι ἠ ἀρχαία ἑλληνικὴ θρησκεία προερχόταν ἀπὸ ΜΑΓΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ἀποτροπῆς {=ἐναγισμοί/ὀλοκαυτώματα} , συμπαθητικῆς μαγείας ἢ εὐχαριατίας {=θυσίες} ΚΑΙ Η ΜΑΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ, ΔΕΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ...ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ, ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ δηλ.Σύμβολο Πίστεως.
Οἱ ἀσεβεῖς λοιπὸν κι ὄχι οἱ ἄθεοι ἐδιώκοντο στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα —βλ.ΓΡΑΦΗ ΑΣΕΒΕΙΑΣ—καὶ λίγο πρὶν τὸν Πελοπ.Πόλεμο μέ τὸ ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΟΠΕΙΘΗ* ἐδιώχθησαν καὶ ΟΛΟΙ οἱ διδάσκοντες ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ Σοφιστές, οἱ ὁποῖοι ὅμως τήν "κοπάνισαν" νύχτα. ΜΟΝΟ Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΘΗΣΕ ΚΑΙ ΗΠΙΕ ΤΟ ΚΩΝΕΙΟ κατηγορηθεὶς ὃτι <οὓς μὲν ἡ πόλις νομίζει θεοὺς οὐ νομίζων>.
Μπορεῖ δηλ. στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τοῦ ΜΗ ὀμολογιακοῦ Πολυθεϊσμοῦ νὰ μὴν εύδοκίμησε ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ὅπως πχ. ὑπῆρξε στὸ ΒΥΖΑΝΤΙΟ (βλ. ΑΛΕΞΙΑΔΑ, ΑΝΝΑΣ ΚΟΜΝΗΝΗΣ) ἢ στὴν ΔΥΣΗ, ὅμως ρόλο Ἱερᾶς Ἐξέτασης διαδραμάτισε ὁ ἴδιος ὁ ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, οἱ 501 φτωχοὶ κληρωτοὶ ἔνορκοι τοῦ λαϊκοῦ δικαστηρίου τῆς ΗΛΙΑΙΑΣ ,ποὺ ἔτρεχαν νὰ δικάσουν γιὰ νὰ πάρουν τὸ ἐπίδομα τοῦ ἑνὸς μεροκάματου {=ἠλιαστικὸς μισθός} καὶ ποὺ αύτοὶ οἱ 501 σχετικῶς ΑΜΟΡΦΩΤΟΙ κλήθηκαν νὰ δικάσουν τὶς ἀστρονομικὲς θεωρίες τοῦ ΑΝΑΞΑΓΟΡΑ, τὴν κοινωνιολογία τοῦ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ, τὴν Φυσικὴ τοῦ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ἢ τὴν Ἠθικὴ τοῦ ΣΩΚΡΑΤΗ...
Καὶ βεβαίως κὰθε φορὰ τὸ κριτήριο τοῦ δικαστικοῦ ΟΧΛΟΥ τῆς Ἡλιαίας—ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ—ἔκρινε ὂχι μὲ βάση τὴν Ἀλήθεια ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙ, ἀλλὰ τὸ ἑκάστοτε νομιζόμενο πολιτικὸ συμφέρον τοῦ Δήμου, ὀ ὁποῖος κατὰ Ἀριστοφάνη "ΕΚΩΝ ΗΛΙΘΙΑΖΕΙ" γιὰ νὰ μὴν χάσει τὰ έπιδὸματα τῆς ἐπὶ χρήμασι λειτουργούσης Ἀθηναϊκῆς Δημοκρατίας.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΘΑΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ καὶ κάθε ἔντιμος ἱστορικὸς ὀφείλει νὰ τὴν ξὲρει καὶ νὰ τὴν λέει....
_____
* τὸ ΨΗΦΙΣΜΑ τοῦ ΜΑΝΤΗ ΔΙΟΠΕΙΘΗ (432πΧ) προέβλεπε : <ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΣΘΑΙ {=νὰ καταγγέλλονται} ΤΟΥΣ ΤΑ ΘΕΙΑ ΜΗ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ {=ὅσοι δὲν πιστεύουν σὲ θεούς} ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΡΣΙΩΝ {=οὐράνια φαινομενα) ΛΟΓΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ{=ἀστρονόμους}>
(Πλουτ.Περικλῆς ,32)
