Η ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ SOLA SCRIPTURA {=μόνη ἡ Γραφή} ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ.
Ἡ ἀρχὴ τῆς αὐτονομίας τῶν γραπτῶν ἔργων, γνωστὴ ὡς «sola scriptura», ἔκανε τὴν ἐμφάνισή της τὸν 16ο αἰῶνα κατὰ τὴ θρησκευτικὴ μεταρρύθμιση τοῡ Λούθηρου κσὶ σήμαινε πὼς ἡ Βίβλος ἀποτελοῡ́σε τὴν μοναδικὴ αὐθεντία Ἀληθείας , ἀγνοῶντας ὅμως ὀτι καὶ ἡ Βίβλος εἶναι δημιουργία τῆς χριστιανικῆς Κοινότητας, κι ὄχι Κοράνι ποὺ ἔπεσε ἀπὸ τὸν οὐρανό.....
Ἡ ἀρχὴ αὐτὴ ἐφαρμόσθηκε ἐπίσης στὰ πλατωνικὰ έργα καὶ συνέθλιψε τὴ νεοπλατωνικὴ ἑρμηνεία τοῡ Πλάτωνα. Ὁ Schleiermacher ἦταν ἐκεῖνος ποὺ τὴν ἐνσωμάτωσε στὴν ἑρμηνευτικὴ του καὶ τὴν ἀνήγαγε σὲ κριτήριο κάθε εἴδους ἑρμηνείας. {Βλ. Krämer, Plato and the Foundations of Metaphysics, σ. 16}.
Ὡστόσο, τὴν ἑρμηνεία αύτὴ τῆς Sola Scriptura {=μόνη ἡ Γραφή} τὴν ἔχει ΑΠΟΔΟΜΗΣΕΙ ὁ Πλἀτων ἤδη ἀπὸ τὴν Ἀρχαιότητα ὅταν γράφει στὴν αὐτοβιογραφικὴ Ζ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ὅτι γιὰ τὸ αντικείμενο τῆς πραγματικῆς φιλοσοφικῆς του ἔρευνας, δὲν ἔχει γράψει ποτὲ κανένα σύγγραμμα ΟΥΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ (οὔκουν ἐμόν γε περὶ αὐτῶν ἔστιν σύγγραμμα οὐδὲ μήποτε γένηται", 341c} ,διότι ἡ γνώση τοῦ Ὄντος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ ΜΕ ΛΟΓΙΑ {="ρητὸν γὰρ οὐδαμῶς ἐστίν"} ἀλλὰ ἀποκτᾶται μέσῳ τῆς ἐπικοινωνίας μὲ τὸ Ὄν {="ἐκ πολλῆς συνουσίας γιγνομένης περὶ τὸ πρᾶγμα αὐτό"} καὶ τότε ΞΑΦΝΙΚΑ {="ἐξαίφνης"} γεννιέται μέσα στὴν ψυχή {="ἐν τῇ ψυχῇ γενόμενον"} ἡ γνώση τοῦ Ὄντος δηλ.τῆς ΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ.
Ὡστόσο—συμπληρώνει ὁ Πλάτων στὴν ἴδια ἐπιστολή— στοὺς Διαλόγους του ἀφήνει ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΥΠΑΙΝΙΓΜΟΥΣ {=ΜΙΚΡΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ} γιὰ τοὺς λίγους {"ὀλίγους"} ποὺ θέλουν καὶ μποροῦν νὰ ψάξουν νὰ βροῦν τὴν ἀλήθεια στὰ γραπτά του {="ἀνευρεῖν διὰ μικρᾶς ἐνδείξεως", Ζ' ΕΠΙΣΤ. 341e} αὐτὴν τὴν Ἀλήθεια πού δίδαξε μόνο ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ στὴν Ἀκαδημία.
