ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΠΑΠΑΓΟΣ: Τὰ στρατιωτικὰ ἐπιτεύγματα καὶ ὁ μυστηριώδης θάνατος του.

 

 

1)  Τὸν ἔχουμε παραθεωρήσει ,ἰδίως μετὰ τὴν Μεταπολίτευση ἐξαιτίας τῆς..ἀριστερόστροφης Ἱστοριογραφίας, ἡ ὁποία ΜΙΣΟΥΣΕ —καὶ μισεῖ ἀκόμα ...—τὸν Παπᾶγο, ἐπειδὴ σὰν ἀρχιστρἀτηγος τὸ 1949  συνἐτριψε τὴν κομμουνιστικὴ ἀνταρσία  ποὺ τώρα ἀποκαλοῦμε "ἐμφύλιο" {ὅμως "ἀνταρσία" τὴν ὀνόμαζε ὁ Γεώρ. Παπανδρέου, ὁ λεγόμενος "Γέρος τῆς Δημοκρατίας"}

Ὅμως ὁ ΠΑΠΑΓΟΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ ΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩΝ ΑΡΧΗΓΟΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΤΟ 1936  ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΟΥ '40 καθὸσον αὐτὸς ΕΛΑΜΒΑΝΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (ὁ Μεταξᾶς ἁπλῶς τοῦ προμήθευε τά σχετικὰ κονδύλια—ΠΕΡΙ ΤΑ 8 ΔΙΣ ΔΡΧ—χωρὶς νὰ ἐπεμβαίνει στὸ ἔργο του).

 Ἔτσι, ὁ ΠΑΠΑΓΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΕ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ, ΤΗΝ ΝΕΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΜΕΡΑΡΧΙΩΝ, ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ κυρίως σὲ βαρέα ὅπλα .

(Σημείωση : κατηγορήθηκε μεταπολεμικά, ὁ Παπᾶγος γιατὶ δέν ἔσπευσε νὰ προμηθευτεῖ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ καὶ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΠΕΖΙΚΟΥ καθὼς καὶ ΑΝΤΙΑΡΜΑΤΙΚΑ.  Ὅμως μελετῶντας κανεὶς τὰ σχετκὰ ἀρχεῖα θὰ δεῖ ὅτι Ο ΠΑΠΑΓΟΣ ΕΙΧΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΙΑ ΕΠΙΛΆΡΧΙΑ ΑΡΜᾺΤΩΝ ἀλλὰ οἱ παραγγελίες δὲν εὐωδόθηκαν, ἐπειδὴ ,ΜΕ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ Β' ΠΑΓΚ.ΠΟΛΕΜΟΥ, ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ.)

Βεβαίως κανεὶς σοβαρὸς μελετητὴς σήμερα δὲν ἀμφιβάλλει για τὴν ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ( πχ ἔργο τοῦ ΠΑΠΑΓΟΥ εἶναι ἡ προμήθεια,  μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1937—1939 , ἐκτὸς τῶν ἄλλων:  50000 τυφεκίων Mauser, ,600 ὁπλοπολυβόλων καὶ πολυβόλων Hotchkiss, 313 ὃλμων Brandt καὶ 232 πυροβόλων Krupp, Rheimmetall & Schneider

—σημειωτέον, ὁ Στρατὸς εἲχε χάσει στὴν Μικρασία τὰ ΒΑΡΕΑ ΟΠΛΑ του—ἐνῶ τὸ κύριο τυφέκιο τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ παρἐμενε  τὸ ΜΑΝΛΙΧΕΡ μέ τὴν ξιφολόγχη Gras -ἑλληνικὴ πατἐντα).

 Ὅμως ἡ κρίσιμη συνεισφορὰ τοῦ Ἀρχιστράτηγου Παπάγου ἀφορᾶ    ΣΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΙΜΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ καὶ στὴν ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ.

 Συγκεκριμένα, τὸ   ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΑΣΚΑ προέβλεπε τὴν  διείσδυση καὶ προέλαση  τῆς ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΑΛΠΙΝΙΣΤΩΝ "ΤΖΟΥΛΙΑ" δυνάμεως 10.000 ἀνδρῶν  μέσῳ  ΤΗΣ ΟΡΟΣΕΙΡΑΣ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ μέ ἀντικειμενικὸ σκοπὸ τὴν κατάληψη τοῦ  ΜΕΤΣΟΒΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΟΠΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ  ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ, ἐνῶ ταυτοχρόνως οἱ ΙΤΑΛΟΙ  θὰ ἐπιτίθετο στὴν Ἤπειρο, στὴν γραμμὴ ΕΛΑΙΑ—ΚΑΛΑΜΑ μὲ τρεῖς Μεραρχίες (ΦΕΡΡΑΡΑ—ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ κατά τοῦ Καλπακίου καὶ ἡ ΣΙΕΝΝΑ κατὰ τοῦ Καλαμᾶ).

Τὸ ελληνικὸ στρατηγεῖο ΔΕΝ  εἶχε προβλἐψει τὸ ΕΥΦΥΕΣ Σχέδιο ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ τοῦ  ΠΡΑΣΚΑ  γι αύτὸ καὶ στὴν Πίνδο ὑπῆρχαν μόνο 2000 στρατιῶτες ὐπὸ τὸν ΔΑΒΑΚΗ (Ἀπόσπασμα Πινδου), ἐνῶ ἀντιθέτως ἡ ἂμυνα στὴν Ἤπειρο ἦταν ἐνισχυμένη (8η ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΥ μαζὶ μὲ τὴν 3η ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ  ΓΙΑΤΖΗ καὶ τὸ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΛΙΟΥΜΠΑ).

ΓΡΗΓΟΡΑ ΟΜΩΣ Ο ΠΑΠΑΓΟΣ ΔΙΕΒΛΕΨΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟΝ ΠΡΟΚΥΠΤΟΝΤΑ ΕΚ ΤΗΣ ΠΡΟΕΛΑΣΕΩΣ  ΤΗΣ "ΤΖΟΥΛΙΑ" ΚΙ ΕΣΤΕΙΛΕ 

ΤΗΝ 1η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1940  ΤΑΧΙΣΤΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ, ΤΗΝ 1η ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΒΡΑΧΝΟΥ ,ΤΗΝ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ ΙΠΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΙΠΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΝΩΤΑ.

 Ἔτσι μὲ τριπλάσιες δυνάμεις συνέτριψε τήν "ΤΖΟΥΛΙΑ" ἀχρηστεύοντας τὸν ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΒΙΣΚΟΝΤΙ ΠΡΑΣΚΑ.

Ταυτόχρονα,  ἡ 8η ΜΕΡΑΡΧΙΑ τοῦ Κατσιμήτρου ἀμυνόταν νικηφόρα στὸ Καλπάκι ΟΠΟΤΕ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΚΑΤΕΡΡΕΕΥΣΕ ΜΕΣΑ ΣΕ 10 ΗΜΕΡΕΣ !

 Ἐν συνεχείᾳ στὸν Τομέα Δυτικῆς Μακεδονίας Ο ΠΑΠΑΓΟΣ ΔΙΕΤΑΞΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΤΣΑ γιὰ νὰ ἀποκόψει τοὺς Ἰταλοὺς ἀπὸ τὶς χερσαῖες ὁδοὺς ΑΝΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ, ἐπεδιώκοντας πάντοτε νὰ ἔχει τὴν ΤΟΠΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ, ἐμπλέκοντας ἑκάστοτε ΥΠΕΡΤΕΡΟ ΆΡΙΘΜΟ ΜΕΡΑΡΧΙΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΙΤΑΛΙΚΕΣ. Ἔτσι, πχ στὸ μέτωπο Κορυτσᾶς ὅπου ἀμύνονταν τρεῖς ἰταλικὲς μεραρχίες, ἡ ΒΕΝΕΤΣΙΑ, ἡ ΠΑΡΜΑ καὶ ἡ ΠΙΕΜΟΝΤΕ, ὁ Παπᾶγος ἔστειλε νὰ ἐπιτεθοῦν  πέντε  μεραρχίες, τὴν 1η τοῦ ΒΡΑΧΝΟΥ,τὴν 9η τοῦ ΖΥΓΟΥΡΗ,  τὴν 10η τοῦ ΓΑΖΗ ,τὴν 15η τοῦ Ἀ.ΜΕΤΑΞΑ ,συνονόματο τοῦ Πρωθυπουργοῦ καὶ τὴν 13η 

τοῦ ΜΟΥΤΟΥΣΗ.

 Μὲ αὐτὴν τὴν στρατηγική, κατάφερε ὁ Παπᾶγος ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ νά ἀναγκάσει τὸν  Ἀρχιστράτηγο τῶν Ἰταλῶν ΣΟΝΤΟΥ νὰ ζητήσει ἀπό τὸν Μουσσολίνι  (μετὰ τὴν πτώση τοῦ ΠΟΓΡΑΔΕΤΣ στίς 3 Δεκεμβρίου)  ΑΝΑΚΩΧΗ μὲ τὴν Ἑλλάδα,  τῇ μεσολαβήσει τῶν Γερμανῶν...

Δικαίως λοιπόν, ἡ Νίκη στὴν Ἀλβανία φέρει τὴν ΥΠΟΡΑΦΗ τοῦ σχεδιαστοῦ της :

τοῦ Ἀρχιστρατήγου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ.

 2) Ὅσον ἀφορᾶ τώρα στὸν Ἐμφύλιο, πολλοὶ ἔχουν ὑποστηρίξει  ὅτι  τὸν κέρδισε ὁ ΒΑΝ ΦΛΗΤ κι ὄχι ὁ ΠΑΠΑΓΟΣ..

Λάθος· 

ὁ Βὰν Φλήτ ΗΤΤΗΘΗΚΕ τὸ 1948 {ἐπιχείρηση "Κορωνίς"} ἀπὸ τοὺς ἐλιγμοὺς τοῦ Μάρκου Βαφειάδη ΚΙ ΕΤΣΙ ΟΤΑΝ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕ ΤΟΝ ΓΡΑΜΜΟ ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΝΥΧΤΑ—μέσῳ Ἀλβανίας— ΔΙΕΦΕΥΓΑΝ ΣΤΟ ΒΙΤΣΙ .

Τὸ 1949 ὅμως ὀταν ἀνἐλαβε  μὲ ὑπερεξουσίες (κατόπιν ἀποφάσεως τοῦ πρωθ. ΣΟΦΟΥΛΗ) τὴν ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΕΙΑ  τοῦ ἀνταρτοπολέμου   ὁ ἀνακληθεὶς ἀπὸ τὴν ἐφεδρεία ΠΑΠΑΓΟΣ ,τότε οἱ ἐκκαθαριστικὲς ποὺ εἶχε διδάξει ὁ Βὰν Φλήτ ἀποδείχτηκαν ἀποτελεσματικὲς καὶ χάρις στὰ ΣΧΕΔΙΑ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ μὲ τὴν ἐπιχείρηση "Πυρσός" {κατὰ τὴν ὁποία ὁ Παπᾶγος ΠΡΟΣΠΟΙΗΘΗΚΕ ὅτι θὰ ἐπιτεθεῖ στὸν Γράμμο ἐνῶ ἡ κὺρια ἐπίθεση του ἔγινε στὸ ΒΙΤΣΙ —κατόπιν περικυκλώθηκε ὁ Γράμμος}  ἔτσι  ΜΟΝΟΝ τελείωσε  ὁ πολυετὴς καὶ σκληρὸς Ἐμφύλιος τὸν ΑΥΓΟΥΣΤΟ τοῦ 1949 —διαφορετικά, θὰ κυνηγούσαμε ἀκόμα κατσαπλιάδες καὶ Σλαβομακεδόνες στὸ Γρἀμμο καὶ στὸ Βίτσι....

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΘΑΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.

3) Θὰ ὁλοκληρώσω αύτὴν τὴν σύντομη ἀνάρτηση περὶ τοῦ Στρατάρχη Παπάγου γράφοντας λίγα περὶ τῆς μυστηριώδους ἀσθένειας καὶ τοῦ θανάτου του.

Ἀπὸ τὴν περίοδο ποὺ ἀκόμα ἦταν Ἀρχιστράτηγος στὸν ἀγῶνα κατὰ τῶν ἀνταρτῶν ὁ Παπᾶγος ἔπασχε ἀπὸ ὀξεῖα φυματίωση. Τὴν ἀντιμετώπιζε μὲ  τεχνητὸ πνευμονοθώρακα καὶ χάρη στὴ γερή του κράση, κατάφερε νὰ ξεπεράσει τὸ πρόβλημα αὐτό. 

Ωστόσο, ἀπὸ τὸν ΟΚΤΩΒΡΙΟ τοῦ 1954, ἐμφανίστηκε μιὰ νέα , μυστηριώδης ἀσθένεια  κατὰ τὸ ταξίδι του στὴν Πορτογαλλία μὲ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ἐνοχλήσεις...

(ΣΣ. Τὸ περίεργο εἶναι ὅτι ἡ ἀσθἐνεια αὐτὴ ἔκαμε τὴν ἐμφάνιση της λίγους μῆνες μετὰ τὴν ὑποστήριξη τοῦ ΠΑΠΑΓΟΥ στὸ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΓΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Πράγματι τὶς 16  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ τοῦ 1954 ἡ Ἐλλάδα μὲ πρωθυπουργὸ τὸν Παπᾶγο κατἐθεσε ΠΡΟΣΦΥΓΗ  στὸν ΟΗΕ γιὰ συζήτηση ἐπὶ τοῦ  αἰτήματος τῶν Κυπρίων γιὰ Ἕνωση μέ τὴν Ἑλλάδα...)

Ἐν τῷ μεταξύ,  τὸν ΝΟΕΜΒΡΙΟ ὁ (ΑΓΓΛΟΦΙΛΟΣ)  Μαρκεζίνης (ποὺ εἶχε παραιτηθεῖ ἀπὸ ὑπουργὸς τῆς Κυβέρνησης Παπὰγου τὸν ΑΠΡΙΛΙΟ τοῦ 1954) ἐγκατέλειψε τὸ κόμμα τοῦ «Συναγερμό» —ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ  ΓΙΑ ΕΝΩΣΗ— καὶ ἵδρυσε τὸ «Κόμμα τῶν Προοδευτικῶν» ἐνῶ ἡ κατάσταση τῆς ὑγείας τοῦ Παπάγου χειροτέρευε.Ὁ Στρατάρχης ἄρχισε νὰ  παρουσιάζει καὶ συμπτώματα ἔντονης ΑΝΟΡΕΞΙΑΣ.  Ὁ διαπρεπὴς καθηγητὴς Ἰατρικῆς ΜΑΛΑΜΟΣ ποὺ παρακολουθοῦσε τὸν Παπᾶγο, τοῦ σύστησε νὰ μεταβεῖ στὴν Ἑλβετία, γιὰ νὰ ἐξεταστεῖ ἀπὸ τὸν φημισμένο γιατρὸ ΛΕΦΝΕΡ.

Ὡστόσο, οὔτε ὁ Λέφνερ μπόρεσε νὰ ἐντοπίσει τὴν αἰτία τῆς ασθένειας τοῦ Παπάγου καὶ ἀπέδιδε τὴν ἀνορεξία καὶ τὴ γαστρίτιδα ποὺ τὸν ταλαιπωροῦσαν, σὲ υπολείμματα τῆς παλιᾶς φυματίωσής του..

 Στὶς ἀρχὲς Ἀπριλίου 1955, ἡ ΕΟΚΑ ἄρχιζε τὴν ἐνοπλη δράση της στὴν Κύπρο. Οἱ Βρετανοί, βρίσκονταν σὲ δυσχερῆ θέση καί, γνωρίζοντας τὴν κατάσταση τῆς ὑγείας τοῦ Παπάγου, προσπάθησαν νὰ προσεταιριστοῦν ἔναν ἀπὸ τοὺς δύο ὑποψήφιους διαδόχους του, Στέφανο Στεφανόπουλο, Ἀντιπρόεδρο τῆς Κυβέρνησης καὶ Ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν (ὁ ἕτερος  ἦταν ὁ Παναγιώτης Κανελλόπουλος).
Ἡ βολιδοσκόπηση αὐτή, ἔγινε στὶς 5/9/1955, σὲ συνάντηση μεταξύ τοῦ Σ. Στεφανόπουλου καὶ τοῦ Βρετανοῦ ΥΠΕΞ Χάρολντ Μακ Μίλαν. Ὁ Στεφανόπουλος ὅμως δὲν δέχτηκε νὰ παίξει τὸ ἀγγλικο παιχνίδι. Ἐντύπωση προκαλεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Μακ Μίλαν εἶχε "απόλυτα ἐξακριβωμένες πληροφορίες", ότι πολὺ σύντομα ὁ Στρατάρχης δὲν θὰ ζοῦσε!
Στὸ μεταξύ, ὁ Παπᾶγος ἔφθινε συνεχῶς κατὰ ἀνεξήγητο τρόπο. Ἀπὸ τὶς ἀρχὲς Μαΐου 1955, εἶχε ἀναλάβει τὴν παρακολούθησή του ὁ γιατρὸς καὶ βουλευτὴς τοῦ "Συναγερμοῦ"  ΜΠΟΜΠΟΛΑΣ,

ὁ ὁποῖος ἐπίσης δὲν μποροῦσε νὰ βρεῖ τὴν αἰτία τῆς νόσου. 

Πρότεινε στοὺς οἰκείους του νὰ κληθεῖ ὁ σπουδαῖος Ἀμερικανὸς ὀγκολόγος   Ντέιβιντ ΜΠΑΡ.   Σὲ ἀπάντησή του, ὁ Μπὰρ κάνει λόγο γιὰ ΦΥΜΑΤΙΩΔΗ ΛΟΙΜΩΞΗ ποὺ χρειαζόταν παρατεταμένη καὶ ἀπόλυτη ἀνάπαυση, ὡστόσο πίστευε ὅτι ὁ Παπᾶγος μποροῦσε νὰ συνεχίσει νὰ ἀσκεῖ τὰ καθήκοντά του... 

 Στὰ τέλη Αὐγούστου 1955, ἔφτασε ἀπὸ τὸ Παρίσι ὁ φημισμένος Γάλλος γιατρός Ρενέ ΜΟΡΩ.  Στὴν ἔκθεσή του, γράφει:
"Κατὰ τὴν ἐξέτασίν του, μᾶς ἔκαμεν ἐντύπωσιν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἡ ἐπίσχνανσις, ἡ κόπωσις, ἡ σωματικὴ ἐξάντλησις καὶ ἡ ψυχικὴ καταπόνησις αὐτοῦ. Παρ' ὅλη του τὴν ἐνεργητικότητα, εἶναι ἀνίκανος νὰ καταβάλει προσπάθεια".

Ὁ  βασιλιᾶς Παῦλος, βλέποντας τὸ πολιτικὸ ἀδιέξοδο ποὺ ἐπρόκειτο νὰ δημιουργηθεῖ, στὶς 30/9/1955, ἔσπευσε νὰ συναντήσει τὸν Παπᾶγο, ὁ ὁποῖος μετὰ βίας τὸν ἀναγνώρισε!
Ἐπιστρέφοντας στὸ Παλάτι, ὁ βασιλιᾶς ἀποφάσισε νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν Παπᾶγο νὰ παραιτηθεῖ....Τελικὰ ὁ Παπᾶγος ὅρισε ἀναπληρωτή του τον Στέφανο Στεφανόπουλο...

Ὅμως ὁ   Βρετανὸς πρεσβευτὴς Τσὰρλς Πίκ, μὲ ἀπροκάλυπτη παρέμβασή του στὸ ἐσωτερικό τῆς χώρας μας, διοχέτευε πρὸς τὸ ἀνακτορικὸ περιβάλλον τὴ θέση τῆς κυβέρνησής του, ὅτι τὸ Φόρεϊν Όφις, ἔκρινε τὸν Στεφανόπουλο και τον Κανελλόπουλο, «ἀνεπιθύμητους καὶ ἐπικίνδυνους για τὸ Κυπριακό».
Τελικά, στὶς 11.30 μ.μ. τῆς 4/10/1955, ὁ Ἀλέξανδρος Παπᾶγος ἄφησε τὴν τελευταία του πνοή "συνέπειᾳ ἀκατασχέτου ΑΙΜΑΤΕΜΕΣΕΩΣ  ἀρξαμένης ἀπὸ τὶς 10.30 νυκτερινῆς", ἔγραφε στὸ ἰατρικὸ ἀνακοινωθὲν ὁ Μπόμπολας.
Κι ἐνῶ ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν κοινοβουλευτικῶν στελεχῶν τοῦ "Συναγερμοῦ", ὑπέγραψε πρωτόκολλο μὲ βάση τὸ ὁποῖο ἡ ἀρχηγία τοῦ κόμματος δινόταν στὸν Σ. Στεφανόπουλο, ὁ βασιλιᾶς Παῦλος προκαλῶντας γενικὴ κατάπληξη,  ὅρκισε πρωθυπουργὸ τόν, μέχρι τότε Ὑπουργὸ Δημοσίων Ἔργων, Κωνσταντῖνο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ.....

 Σύμφωνα μὲ τὸν πρώην βουλευτὴ Παναγιώτη Σωτηρόπουλο, ο ὁποῖος ἤταν διευθυντὴς τοῦ Πολιτικοῦ Γραφείου τοῦ Παναγιώτη Πιπινέλη, σὲ ἐπιστολή του ποὺ δημοσιεύθηκε στον "Νεολόγο τῶν Πατρῶν" στὶς 21/12/1958, ὁ Πιπινέλης, εἶχε ἔρθει σὲ ἐπαφή, τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1955, μὲ Βρετανοὺς ἀξιωματούχους, γιὰ νὰ ὑποστηριχθεῖ πολιτικός, ὁ ὁποῖος ὅταν γινόταν πρωθυπουργός, θὰ ἐξουδετέρωνε τὶς ἀντιδράσεις τῆς κοινῆς γνώμης γιὰ συμβιβαστικὴ λύση τοῦ Κυπριακοῦ (δηλ. γιὰ ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ποὺ ἐπιζητοῦσαν οἱ ἀγωνιστὲς τῆς ΕΟΚΑ ).

Καὶ πράγματι ἡ ἱστορία ἔδειξε  ὅτι οἱ συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου ποὺ υπογράφτηκαν τὸ 1959 ἀπὸ τὴν κυβέρνηση Καραμανλῆ, ὑπῆρξαν Ο ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ καὶ ἡ ἀπαρχὴ τῶν  μεγάλων δεινῶν γιὰ τὴν Κύπρο....
(Πηγή: ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ, "Ο ΠΑΠΑΓΟΣ ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ", εκδόσεις ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ 2003) 

_______

ΥΓ ὁ Παπᾶγος ὑπῆρξε καὶ ὡς χαρακτήρας ΕΝΤΙΜΟΣ καὶ ΗΘΙΚΟΤΑΤΟΣ.

 ΑΡΝΘΗΚΕ  ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ  τοῦ Τσολάκογλου καὶ λοιπῶν Ἐπιτελῶν, παραιτούμενος  στὶς 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941.

 ΟΜΩΣ  ΟΥΤΕ ΕΦΥΓΕ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ ἐπιλέγοντας νὰ μείνει  στὴν κατεχόμενη Ἑλλάδα.

Συνελήφθη τὸ 1943 ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς ὡς ἀρχηγὸς τῆς ἀντιστασιακῆς ὀργάνωσης "Στρατιωτικὴ Ἱεραρχία" καὶ ἀπεστάλη στὸ ΝΤΑΧΑΟΥ.

 Ἐπέστρεψε στὴν πατρίδα τὸ 1945 καὶ ἀρχὲς τοῦ 1949  ἐκλήθη ἀπὸ τὴν ἐφεδρεία γιὰ νὰ ἀναλάβει  Ἀρχιστράτηγος στὸν ἀγῶνα κατὰ τῶν Ἀνταρτῶν, μετά τὴν συντριβὴ τῶν ὁποίων ,ἔλαβε τὴν ράβδο τοῦ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗ , γεγονὸς ΜΟΝΑΔΙΚΟ  στὴν νεώτερη ἑλληνικὴ  στρατιωτικὴ  ἱστορία.

youtube.com/ΔιαμαντήςΚούτουλας