Στέλιος Καζαντζίδης:  Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΝΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ..


Γεννήθηκα καὶ μεγάλωσα στὸ Μοσχᾶτο ἀρχὲς δεκαετίας '60 καὶ θυμᾶμαι τὸν πατέρα μου νὰ μὲ πηγαίνει παιδὶ στὴν Παραλία ποὺ τότε (1964/65) ἦταν δίπλα στὸ κῦμα (μέχρι τὸ μπάζωμα τοῦ Σκυλίστη τὸ 1970...) γιὰ νὰ δῶ τὸν  Καραγκιόζη  τοῦ ΒΑΓΓΟΥ ΚΟΡΦΙΑΤΗ στό "Ποσειδώνειο" δίπλα ἀπὸ τὸ Κέντρο "ΚΟΥΛΟΥΡΙΩΤΗ"  ποὺ τραγουδοῦσε ὁ Στέλιος—ἡ φωνὴ τοῦ θεοῦ, ὅπως ἔλεγε ὁ πατέρας μου...

Θυμᾶμαι  ἑπίσης καὶ τὸ τελευταῖο γλέντι μὲ τὸν θεῖο μου & ἀδελφὸ τοῦ πατέρα μου τὸ 1966 , μιὰ μέρα πρὶν φύγει— γιὰ πάντα —μετανάστης στὴν Αὐστραλία ...  Ἀκόμα ἁντηχεῖ στὰ αύτιά μου ἡ θεϊκὴ φωνὴ τοῦ ΣΤΕΛΙΟΥ σὰν θρησκευτικὸς ὕμνος: "Μανούλα θὰ φύγω μὴν κλάψεις γιὰ μένα"...


ΔΑΚΡΥΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "ΥΠΑΡΧΩ" ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ....






Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χαῖρε Κωνσταντῖνε, τελευταῖε Βασιλέα τῶν Ἑλλήνων!

Δὲν ἦταν μόνον ὁ Ἀλάριχος : Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.