Διαμαντῆς Κούτουλας

Ταλανίζουν οἱ περιλάλητοι Κειμενικοὶ Δεῖκτες τοὺς ὑποψηφίους τῶν Πανελληνίων—κι ὄχι μόνο— ἐνῶ δὲν θἄπρεπε. Ἐξηγοῦμαι· ΚΑΘΕ ΚΕΙΜΕΝΟ ἀποτελεῖ—,ἐφόσον εἶναι ΚΕΙΜΕΝΟ — ἕναν ὁλόκληρο κειμενικὸ δείκτη . Ἀπὸ τὴν στίξη ἤ τὴν ἀπουσία στίξης, ἕως τὰ ἐκφραστικὰ μέσα , τὶς ἰδέες τοῦ κειμένου, τὶς  ἀφηγηματικὲς τεχνικὲς ἢ τὸ ἱστορικὸ πλαίσο (βλ φωτο). ΤΑ ΠΑΝΤΑ δηλ ΣΕ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ  ΕΙΝΑΙ ΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ.  Ὑπάρχουν ὅμως δύο,  ΣΥΓΚΕΙΜΕΝΟ καὶ ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ, οἱ ὀποῖοι ἐπειδὴ εἰσῆλθσν ὡς ὅροι τελευταῖα στὴν διδακτέα ὕλη , ἀπαιτοῦν—θεωρῶ— διευκρίνιση. ΣΥΓΚΕΙΜΕΝΟ ὀνομάζουμε ὅλο τὸ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ τῆς ἐποχῆς ποὺ γράφτηκε ἕνα κείμενο καθὼς καὶ τὰ γραμματολογικὰ δεδομένα ποὺ ἀφοροῦν στὸν συγγραφέα. ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ὀνομάζουμε τὴν "συνομιλία" , ὑπὀρρητη ἢ ρητή, μεταξὺ διαφόρων σχετικῶν κειμένων  πχ κάποια ρητὰ ἤ φράσεις ἀπό ἄλλα κείμενα ποὺ ὑπάρχουν στὸ ὐπὸ ἐξέταση κείμενο, συνιστοῦν στοιχεῖα διακειμενικότητας. ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ γιὰ μᾶς τοὺς παλιοὺς καθηγητές· αὐτὰ πσντα τὰ διδάσκαμε στὸ μάθημ

 Ἡ "ΕΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ" φιλοτεχνήθηκε τὸν Ἰούνιο τοῦ 1889 ἀπὸ τὸν Βάν Γκόγκ (Van Gogh)   καὶ ἀπεικονίζει τὴν  θέα ἀπὸ τὸ δυτικό παράθυρο τοῦ δωματίου του στὸ ἄσυλο  ΣΕΝ ΡΕΜΙ ΝΤΕ ΠΡΟΒΑΝΣ ,λίγο  πρὶν τὸ χἀραμα , μὲ τὴν προσθήκη ἑνὸς φανταστικοῦ χωριοῦ. Οἱ χαοτικές δῖνες ποὺ χαρακτηρίζουν τὸ ἀριστοὐργημα αὐτὸ  τοῦ  Βὰν Γκόγκ —ἴσως τὸ καλύτερο ἔργο του— ἀκολουθοῦν μὲ ἀκρίβεια τὶς μαθηματικές περιγραφές τῶν ἀναταράξεων σὲ ρευστά ὐλικά, ὅπως οἱ στροβιλισμοὶ τοῦ νεροῦ σὲ ἔνα ταραγμένο ρυάκι ἤ οἱ πραγματικοὶ ἀνεμοστρόβιλοι, σύμφωνα μὲ τὶς ἐξισώσεις ΚΟΛΜΟΓΚΟΡΩΦ.  Ο Βάν Γκόγκ μὲ μορφὴ ΧΑΟΤΙΚΩΝ ΔΙΝΩΝ  ἀποδίδει   ὄχι μόνο τὰ ἄστρα ἀλλὰ καί τὰ δέντρα ,τὸν οὐρανό κλπ  μιὰ τεχνοτροπία  ποὺ πολλοὶ ἀποδίδουν στὴν ψυχικὴ ἀσθἐνεια του καὶ τοῦτο ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει  η  ἴδια τεχνικὴ  στοὺς πρώιμους πίνακες του πρὶν τὸν ἐγκλεισμό του στὸ Ἄσυλο μετὰ τὸν αὐτοτραυματισμό του  στὸ αὐτί (ὕστερα ἀπὸ τὸν διαπληκτισμὸ ποὺ εἶχε μὲ τὸν συγκάτοικο του ζωγράφο Γκωγκέν στὴν Ἄρλ). Τὸ 2004, ἐπιστήμονες παρατήρησαν μέσ

"ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΕΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΤΡΕΛΟ"  Ἐμβληματικὸς ὁ πίνακας αὐτὸς τοῦ 1893 καὶ αἰνιγματικὴ ἡ  παραπάνω κρυμμένη ἐπιγραφὴ ἐντὸς του ,ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ΜΟΥΝΚ  γραμμένη, ὅπως ἔδειξαν πρόσφατες έρευνες. Στὸ ἡμερολόγιο του γράφει ὁ Μούνκ : "Ἑνα βράδυ περπατοῦσα σὲ ἑνα μονοπάτι, ἡ πόλη ἦταν ἀπό τὴν μία πλευρὰ καὶ το φιόρδ ἀπό κάτω. Ἐνιωσα κουρασμένος καὶ ἀρρωστος. Σταμάτησα καὶ κοίταξα πάνω ἀπὸ τὸ φιόρδ - ὁ ἡλιος ἐδυε καὶ τὰ σύννεφα ἐγιναν κόκκινα σὰν αἷμα. Ἐνιωσα μιὰ κραυγὴ ποὺ διαπερνοῦσε τὴν φύση. μοῦ φάνηκε ὁτι ἀκουσα τὴν κραυγή. Ζωγράφισα αὐτὴν τὴν εἰκόνα, ζωγράφισα τὰ σύννεφα σὰν πραγματικό αἷμα. Τὸ χρῶμα στρίγγλισε. Αὐτὸ ἐγινε Η ΚΡΑΥΓΗ". Κάποιοι εἶπαν ὅτι οἱ χρωματισμοί ποὺ εἶδε ὁ Μούνκ  ἐκεῖ —ἡ τοποθεσία ἔχει ἀναγνωριστεῖ  στὸν λόφο Ἔκεμπεργκ—όφείλονταν στὴν ἔκρηξη τοῦ ἡφαιστείου ΚΡΑΚΑΤΟΑ ποὺ εἶχε λάβει χώρα ἐκείνη τὴν περίοδο ἐπηρεάζοντας τὰ χρώματα τοῦ δειλινοῦ στὸ δυτικὸ ἡμισφαίριο·  ἄλλοι ἔκαμαν λόγο γιὰ ἐκδήλωση ψυχασθένειας (υπῆρχε ψυχιατρικ