" Ἀφήκαμεν" ἢ "ἀφίεμεν" ; οἱ δύο παραλλαγὲς τοῦ "Πἀτερ Ἡμῶν".





Τὸ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ ὑπάρχει—μὲ  διαφορετικὴ διατύπωση— σὲ τρεῖς  παραλλαγές* : 
 στὸ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ (6,9 κ.ἑξ.) ,στὸ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ (11,2 κ.ἑξ.) καθὼς καὶ στὴν μεταγενέστερη  ΔΙΔΑΧΗ (8,2).

Στὴν Ἐκκλησία ἐπικράτησε ἡ ἐκδοχὴ τοῦ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ , ὄχι ὅμως τῆς γραφῆς  τοῦ Βατικανοῦ Κώδικα,  τοῦ ἀρχαιότερου τῆς Καινῆς Διαθήκης, <ὠς καὶ ἡμεῖς ΑΦΗΚΑΜΕΝ τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν> ἀλλὰ τῆς γραφῆς τοῦ Σιναϊτικοῦ καὶ Ἀλεξανδρινοῦ Κώδικα ** <ΑΦΙΕΜΕΝ>  {=ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν) 

 [ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Οἱ τρεῖς ἀρχαιότεροι μεγαλογρἀμματοι κώδικες τῆς ΚΔ εἶναι κατὰ σειρὰν ἀρχαιότητας, ἀπὸ τὸν 4ο ὣς τὸν 5ο αἰ.μΧ, οἱ  ἑξῆς · ΒΑΤΙΚΑΝΟΣ, ΣΙΝΑΪΤΙΚΟΣ καὶ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ]
 

Τὸ ρῆμα  καὶ στὶς δύο ἐκδοχὲς τῶν άρχαίων χειρογράφων κωδίκων (Βατικανοῦ καὶ  Σιναϊτικοῦ)   εἶναι τὸ ἴδιο, τὸ "ΑΦΙΕΜΑΙ" πού σημαίνει " ΑΦΗΝΩ/ΣΥΓΧΩΡΩ" , ὅμως τὸ ΑΦΗΚΑΜΕΝ  εἶναι ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ {=ἔχουμε  ἤδη συγχωρήσει} ἐνῶ τὸ ΑΦΙΕΜΕΝ  εἶναι ΕΝΕΣΤΩΣ {=τώρα συγχωροῦμε}.

 Θὰ πεῖ κάποιος:  ἀμελητέα ἡ  διαφορά μεταξὺ ἐνεστῶτος καὶ παρακειμένου.
Ἀμελητέα ;  ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ....

ΥΓ. ἡ ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα ποὺ ἔθεσα εἶναι φιλολογική·
ὁ παρακείμενος τοῦ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ "ἀφήκαμεν" ποὺ μεταφράζει ἀπὸ ΑΡΑΜΑΪΚΟ πρωτότυπο—βλἐπε παρακάτω—εἶναι ΕΝΕΣΤΩΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ  { ὁπότε δικαίως ἡ Ἐκκλησία υἱοθἐτησε τὸ  ἐνεστωτικό "ἀφίεμεν"  τοῦ Σιναϊτικοῦ Κώδικα } διότι διαφορετικὰ θὰ σήμαινε ὅτι ἡ συγχώρεση τοῦ ἀνθρώπου ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ τῆς συγχὠρεσης τοῦ Θεοῦ, κάτι ποὺ θεολογικὰ εἶναι ἐσφαλμένο,  διότι ΔΕΝ εἶναι χριστιανικό.

https://youtu.be/V6cbmK-Tq5E
______
*ἡ παραλλαγὴ τοῦ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ἀπευθυνόταν σὲ ἰουδαιοχριστιανοὺς, ἐνῶ ἡ παραλλαγὴ τοῦ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ σέ Ἐθνικούς. Ἡ παραλλαγὴ τοῦ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ εἶναι ἡ  ἀρχαιότερη διότι εἶναι ἡ συντομὠτερη καὶ  περιἐχεται ὁλόκληρη στὸ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ, τὸ ὁποῖο  ὅμως διασώζει  ἀρχαιότερες διατυπώσεις, ἐπειδὴ μεταφράζει ἀπὸ ΑΡΑΜΑΪΚΟ πρωτότυπο· 
  γι αύτὸ ἀντὶ γιὰ "ἁμαρτίες" γράφει "ὀφειλήματα", καθόσον ἡ ἀραμαϊκὴ λέξη "CHOBA" σημαίνει καὶ τὶς ἁμαρτίες καὶ τὰ οίκονομικὰ χρἐη (όφειλήματα).

** οἱ τρεῖς ἀρχαιότεροι χειρόγραφοι κώδικες τῆς ΚΔ ὅπως προεῖπα εἶναι οἱ ΒΑΤΙΚΑΝΟΣ—ΣΙΝΑΪΤΙΚΟΣ—ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ οἰ ὁποῖοι ὅμως ἔχουν ΑΡΚΕΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ μεταξύ τους  στὸ ἑλληνκὸ κείμενο ·  πχ. στὸ ΛΟΥΚ.2,33 ὁ Βατικανὸς καὶ ὁ Σιναϊτικὸς Κῶδιξ γράφουν <ὁ πατήρ αύτοῦ καὶ ἡ μἠτηρ> {πρόκειται γιὰ τὴν περικοπὴ τῆς παρουσίασης  τοῦ Ἰησοῦ στὸν Ναὸ ἐνὼπιον τοῦ Συμεών} ἐνῶ ὁ Ἀλεξανδρινὸς κῶδιξ γράφει <ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ>.

ΥΓ2. Στὸ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ τὸ "Πάτερ ἡμῶν" παραδίδεται ὡς εξῆς (11,2-4) :
<Πάτερ, 
ἁγιασθήτω τὸ Ὄνομα Σου, 
ἐλθὲτω ἡ Βασιλεία Σου,
τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον
δίδου ἡμῖν τὸ καθ’ἡμέραν
καὶ ἄφες ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν
καὶ γὰρ αύτοί ἀφίεμεν παντί ὀφείλοντι ἡμῖν>.

Στὴν παραλλαγὴ τῆς ΔΙΔΑΧΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ παραδίδεται (περίπου) τὸ κείμενο τοῦ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ μὲ ἐπιπλέον τὴν Δοξολογία :
<ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας.> {λείπει ἡ λἐξη "βασιλεία"}.



______




Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΤΗΝ 30η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940.