Ἡ πλατωνικὴ ἀλληγορία τοῦ Σπηλαίου καὶ ἡ θεωρία τῆς Σχετικότητας . ΠΩΣ Ο ΑΪΝΣΤΑΪΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ.








Γράφει στὴν πασίγνωστη ἀλληγορία τοῦ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ὁ ΠΛΑΤΩΝ { "Πολιτεία",Ζ', 514a κ.ἑξ.} ὅτι ὁ Κόσμος μας ,ὅπως τὸν ἀντιλαμβανόμαστε, μοιάζει μὲ σπήλαιο καὶ μεῖς μὲ δεσμῶτες δεμένους ἐκ γενετῆς μὲ τὸ πρόσωπο πρὸς τὸν τοῖχο, ἐνῶ ἕνα φῶς πίσω μας καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ σπήλαιο, φωτίζει τὰ ΕΚΤΟΣ ΣΠΗΛΑΙΟΥ πραγματικά ὄντα ,τῶν ὁποίων τὶς ΣΚΙΕΣ μόνον βλέπουμε ἐμεῖς ὅπως αὐτὲς ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΟΝΤΑΙ  στὸν ἀπέναντι  τοῖχο καὶ τὶς νομίζουμε ὡς τὰ  ΑΛΗΘΙΝΑ ΟΝΤΑ .
_______

<Μετὰ ταῦτα δή, εἶπον, ἀπείκασον τοιούτῳ πάθει τὴν ἡμετέραν φύσιν παιδείας τε πέρι καὶ ἀπαιδευσίας.
 Ἰδὲ γὰρ ἀνθρώπους οἷον ἐν καταγείῳ οἰκήσει σπηλαιώδει, ἀναπεπταμένην πρὸς τὸ φῶς τὴν εἴσοδον ἐχούσῃ μακρὰν παρὰ πᾶν τὸ σπήλαιον, ἐν ταύτῃ ἐκ παίδων ὄντας ἐν δεσμοῖς καὶ τὰ σκέλη καὶ τοὺς αὐχένας, ὥστε μένειν τε αὐτοὺς εἴς τε τὸ πρόσθεν μόνον ὁρᾶν, κύκλῳ δὲ τὰς κεφαλὰς ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ ἀδυνάτους περιάγειν, φῶς δὲ αὐτοῖς πυρὸς ἄνωθεν καὶ πόρρωθεν καόμενον ὄπισθεν αὐτῶν, μεταξὺ δὲ τοῦ πυρὸς καὶ τῶν δεσμωτῶν ἐπάνω ὁδόν, παρ’ ἣν ἰδὲ τειχίον παρῳκοδομημένον, ὥσπερ τοῖς θαυματοποιοῖς πρὸ τῶν ἀνθρώπων πρόκειται τὰ παραφράγματα, ὑπὲρ ὧν τὰ θαύματα δεικνύασιν. 
Ὁρῶ, ἔφη. 
Ὅρα τοίνυν παρὰ τοῦτο τὸ τειχίον φέροντας ἀνθρώπους σκεύη τε παντοδαπὰ ὑπερέχοντα τοῦ τειχίου καὶ ἀνδριάντας καὶ ἄλλα ζῷα λίθινά τε καὶ ξύλινα καὶ παντοῖα εἰργασμένα, οἷον εἰκὸς τοὺς μὲν φθεγγομένους, τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντων. 
Ἄτοπον, ἔφη, λέγεις εἰκόνα καὶ δεσμώτας ἀτόπους.
 Ὁμοίους ἡμῖν, ἦν δ’ ἐγώ· 
τοὺς γὰρ τοιούτους πρῶτον μὲν ἑαυτῶν τε καὶ ἀλλήλων οἴει ἄν τι ἑωρακέναι ἄλλο πλὴν τὰς σκιὰς τὰς ὑπὸ τοῦ πυρὸς εἰς τὸ καταντικρὺ αὐτῶν τοῦ σπηλαίου προσπιπτούσας; >

{ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : 
Ὑστερ’ ἀπ’ αὐτὰ παράστησε τώρα τὴν ἀνθρώπινη φύση, σχετικὰ μὲ τὴν παιδεία καὶ τὴν ἀπαιδευσία, μὲ τὴν ἀκόλουθη εἰκόνα ποὺ θὰ σοῦ εἰπῶ: 
Φαντάσου σὰν μέσα σ’ ἕνα σπήλαιο κάτω ἀπὸ τὴν γῆ, ποὺ νὰ ἔχει τὴν εἴσοδό του ἀνοιγμένη πρὸς τὸ φῶς σ’ ὅλο τὸ μάκρος της . ἀνθρώπους ποὺ ἀπὸ παιδιὰ νὰ βρίσκουνται ἐκεῖ μέσα ἁλυσοδεμένοι ἀπὸ τὰ πόδια καὶ τὸν τράχηλο, σὲ τρόπο ποὺ νὰ  μένουν πάντα στὴν ἴδια θέση καὶ μόνο ἐμπρὸς τουε νὰ βλέπουν, χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ στρέψουν  γύρω τὴν κεφαλή τους ἐξ αἰτίας τῶν  δεσμῶν τους . 
 καὶ  πίσω τους σὲ ἀρκετὴ ἀπόσταση καὶ ψηλὰ  νὰ ὑπάρχει ἀναμμένη φωτιά, ποὺ τὸ φῶς της νὰ ἔρχεται ὣς αὐτοὺς καὶ ἀνάμεσα στὴν φωτιὰ καὶ τοὺς δεσμῶτες ἕνας δρόμος πρὸς  τὰ ἐπάνω. 
καὶ πλάι στὸ δρόμο φαντάσου ἀκόμα παράλληλά του χτισμένο ἕνα μακρὺ τοῖχο σὰν ἐκεῖνα τὰ διαφράγματα ποὺ ἐχουν οἱ θαυματοποιοὶ ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους (θέατρο σκιῶν)  καὶ τοὺς δείχνουν πάνω ἀπὸ κεῖ τὶς ταχυδακτυλουργίες τους.
Τὰ φαντάζομαι ὅλ’ αὐτά. 
Φαντάσου τώρα ἀνθρώπους νὰ περνοῦν κατὰ μῆκος  αὐτοῦ τοῦ τοίχου φορτωμένοι κάθε λογῆς ἀντικείμενα, καθώς καὶ ἀγάλματα ἀνθρώπων καὶ ζώων κατασκευασμένα ἀπὸ ξύλο ἢ πέτρα ἢ ὅ,τι ἄλλο, ποὺ νὰ ξεπερνοῦν ὅλ’ αὐτὰ πιο ψηλὰ ἀπὸ τὸν  τοῖχο κι αὐτοὶ ποὺ τὰ σηκώνουν, ὅπως εἶναι φυσικό, ἄλλοι νὰ μιλοῦν καθὼς περνοῦν μεταξὺ τους κι ἄλλοι νὰ σωπαίνουν. 
Πολύ παράξενη εἶναι ἡ εἰκόνα καὶ ἀλλόκοτοι οἱ δεσμῶτες σου.
 Καὶ μολαταῦτα ὅμοιοι μὲ μᾶς .
 καὶ πρῶτα πρῶτα νομίζεις πῶς αὐτοὶ οἱ δεσμῶτες ἔχουν δεῖ ποτὲ  καὶ ἀπὸ τοὺς ἑαυτούς τους  καὶ ἀπὸ τοὺς γύρω τους   τίποτε ἄλλο, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς σκιὲς ποὺ πέφτουν ἀπὸ τὴν  λάμψη τῆς φωτιᾶς ἐπάνω στὸ ἀπέναντι τους μέρος τῆς σπηλιᾶς;]

______
2500 μετὰ τὸν Πλάτωνα, ὁ Ἀινστάιν μὲ τὴν  θεωρία τῆς ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ , κἀνει λόγο γιὰ ΤΕΤΡΑΔΙΑΣΤΑΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ποὺ οὔτε εὐκλείδειο εἶναι , οὔτε ,βεβαίως, νευτώνειο. 
Σήμερα γνωρίζουμε , μέσῳ ἑκατοντάδων πειραμάτων, ὃτι ἠ θεωρία τῆς Σχετικότητας
 ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΧΥΕΙ , δηλ. τό Σύμπαν ἔχει ὄντως, παραπάνω ἀπὸ τρεῖς διαστάσεις , 
ὁπότε αὐτὸ ποὺ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ δὲν εἶναι τὸ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ τετραδιάστατο  Σύμπσν, 
καθότι ὁ ἄνθρωπος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΤΗΝ 4η ΔΙΑΣΤΑΣΗ—
ἀλλὰ ἡ "ΣΚΙΑ" του , ἡ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ  του πάνω στὶς τρεῖς διαστάσεις τοῦ " ψευδοευκλείδειου χώρου Μινκόφσκι" , ποὺ ἀντιλαμβάνεται ὁ ἄνθρωπος. [ Ὁ μαθηματικὸς ΧΩΡΟΣ ΜΙΝΚΟΦΣΚΙ εἶναι ἀκριβῶς τὸ ΣΠΗΛΑΙΟΝ ποὺ ἀναφέρει στὴν "Πολιτεία" ὁ Πλάτων.]

Ὁ Ἀϊνστάιν δηλ.  ἐπιβεβαίωσε μὲ ἐπιστημονικὸ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ τρόπο ,2500 χρόνια μετά, τὶς ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ἀντιλήψεις τοῦ Πλάτωνα.

 Ἐξάλλου ἀπὸ τὰ σχολικὰ μας χρόνια γνωρίζουμε ὅτι,ἐπειδὴ ἡ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΡΗ ἀλλὰ πεπερασμένη (300.000 km/sec),γι αὐτὸ οἱ ἐικόνες ποὺ λαμβάνουμε ἀπὸ τὸ παρατηρήσιμο σύμπαν εἶναι ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ·  ὅταν  πχ παρατηροῦμε ἐναν γαλαξία ποὺ ἀπέχει ἀπὸ τὴν γῆ  2 ἑκατ.ἔτη φωτὸς ,βλέπουμε τὴν εἰκόνα του ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ πρίν 2 ἑκατ.ἔτη, διότι ΤΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ  ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΣΕ ΜΑΣ (καὶ πιθανῶς ὅταν βλέπουμε τὸν ἐν  λόγῳ γαλαξία ΙΣΩΣ  ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ..).

Ἐξάλλου γιὰ ὅ,τι κινεῖται μὲ τὴν ταχύτητα τοῦ φωτὸς Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΕΙΡΙΖΕΤΑΙ . 
ΣΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ , ὁπότε εἶναι μᾶλλον...συμβολικὲς κι οἱ ὅποιες μετρήσεις τῆς...ἡλικίας τοῦ Σύμπαντος καθότι κατὰ τὶς πρῶτες "στιγμές" μετὰ τὸ BIG BANG  ὁ χρόνος ἦταν ΑΠΕΙΡΟΣ. Ποιὸς χρόνος  λοιπόν ;

Ὁ χρόνος ἀφορᾶ στά "αἰσθητά" ποὺ ἔλεγε κι ὁ Πλάτων, χρόνος ὑπάρχει μόνον γιὰ τοὺς δεσμῶτες τοῦ Σπηλαίου.
Αὐτὸ εἶναι ἄλλη μιὰ ἐπιβεβαίωση  ἐκ μέρους τῆς θεωρίας τῆς Σχετικὀτητας ,τῶν ἀπόψεων τοῦ Πλάτωνα  ὀπως τὶς παρουσιάζει  στὴν Ἀλληγορία τοῦ Σπηλαίου.


Ἀπομένει βέβαια ,ἀναπάντητο εἰσέτι, τὸ ἐρώτημα ΠΩΣ Ο ΠΛΑΤΩΝ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ σὲ αὐτὴν τὴν ἀντίληψη ὃτι ὁ Κόσμος ποὺ ἀντιλαμβανόμαστε ἀποτελεῖ ΣΚΙΑ —ΕΙΚΟΝΑ τοῦ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ Κόσμου,δεδομένου ὅτι ὁ Πλάτων δὲν διέθετε οὔτε τὶς ἀστρονομικὲς γνώσεις ,οὔτε τὰ μαθηματικὰ ἐργαλεῖα τῶν ἐξισώσεων τῶν Ἀινστάιν ,Μινκόφσκι καὶ λοιπῶν  σύγχρονων Φυσικῶν.


________
ΥΓ. ὁ Πλάτων συνέθεσε τὴν ἀλληγορία τοῦ σπηλαίου στὴν προσπάθεια του νὰ ἐγγυηθεῖ τὴν ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΓΝΩΣΕΩΣ τῆς Πραγματικότητας.
Θὰ τὸ πῶ μέ ἁπλᾶ λόγια·
Μπορῶ νὰ γνωρίσω ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ (δι’ ὅ) 
ποὺ καθιστᾶ ὡραῖα κάποια ἐντελῶς ἄσχετα μεταξύ τους ὄντα, ὅπως ἕνα ἡλιοβασίλεμα, μιὰ γυναῖκα, ἕνα ποίημα, ἂν γνωρίσω τὴν ΙΔΕΑ {=μορφή} τῆς ΩΡΑΙΟΤΗΤΑΣ, ἡ ὁποία (γιὰ παράδειγμα) συνίσταται σὲ ἕναν μαθηματικὸ λόγο (πχ. τὸν ἀριθμὸ Φ) ,στὸν ὁποῖον ἔχω ΠΡΟΣΒΑΣΗ ἐπειδὴ ἡ ΓΝΩΣΗ του ΠΡΟΫΠΆΡΧΕΙ στὴν ψυχή μου. 
Δηλ. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ—τῆς ὁποίας εἰσαγωγὴ ἀποτελεῖ ἡ ἀλληγορία τοῦ σπηλαίου—ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΔΥΝΑΤΟΥ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

                                ______________



                       Μ.Δανέζης-Σ.Θεοδοσίου
                                 Η 4η ΔΙΑΣΤΑΣΗ

                     

_________________




ΠΛΑΤΩΝ & ΑΐΝΣΤΑΪΝ








_______________
Η ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ
ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ 




Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χαῖρε Κωνσταντῖνε, τελευταῖε Βασιλέα τῶν Ἑλλήνων!

Δὲν ἦταν μόνον ὁ Ἀλάριχος : Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.