ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΟΜΠΗΙΑ
Ἡ πρόσφατη ἀνακάλυψη ἑνὸς τάφου στὴν Πομπηία, χρονολογούμενου βεβαίως ,πρὶν τὴν Καταστροφὴ ἀπὸ τὴν ἔκρηξη τοῦ Βεζούβιου τὸ 79 μΧ, πιστοποίησε αὐτὸ πού γνωρίζαμε ἀπὸ ἔμμεσες πηγές, ὅτι δηλ .οἱ πόλεις τῆς Νότιας Ἰταλίας ἦταν ΔΙΓΛΩΣΣΕΣ καὶ κατὰ τὴν ρωμαϊκὴ ἐποχή, καθότι οἱ πληθυσμοί τους δὲν εἶχαν λησμονήσει
τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα τῶν προγόνων*τους
—"Μεγάλη Ἑλλάδα" γάρ.
Ἀπό τὴν ἐπιγραφὴ τοῦ τάφου μαθαίνουμε τὸ ὄνομα τοῦ νεκροῦ
Marcus Venerius Secundio
{ποὺ ἦταν ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΟΣ,
ὅπως φαίνεται ἁπὸ τὸ τριπλό του ὄνομα }καὶ τὸ ὄτι ἦταν ΗΘΟΠΟΙΟΣ καὶ ἱερἐας στὸν Ναὸ τοῦ Αὐγούστου (αὐγουστιάλιος).
Ἡ ἐπιγραφὴ "LUDOS GRAECOS ET LATINOS"
< ποὺ σημαίνει ὅτι ἡ γλῶσσα τῶν παραστἀσεων ἦταν
ἡ ἑλληνική καὶ ἡ λατινική>
εἶναι αὐτὴ ποὺ πιστοποιεῖ ὅτι τὴν ἐποχὴ λίγες δεκαετίες πρὶν τὸ 79μΧ , στὴν Πομπηία ἀνέβαιναν θεατρικὲς παραστάσεις στὰ ΕΛΛΗΝΙΚΑ , γεγονὸς ποὺ ἀποκαλύπτει
ὃτι τὸ τότε κοινὸ ΚΑΤΑΝΟΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.
Ἡ Πομπηία ὡς γνωστὸν θάφτηκε στὴν λάβα τοῦ Βεζούβιου** ἐκεῖνο τὸ τραγικὸ καλοκαίρι τοῦ 79 μΧ
(24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ἔγινε ἡ τελικὴ ἔκρηξη, 1μμ)
καί ἔμεινε θαμμένη καὶ ξεχασμένη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἕως τὸ 1592 ποὺ ἦρθε τυχαῖα στὸ φῶς κατὰ τὴν κατασκευὴ ἑνὸς ὑδραγωγείου τῆς γειτονικῆς πολίχνης Torre Annunziata.
________
* ὅταν βρέθηκα τὸ 2003 στὴν Πομπηία καὶ πῆγα νὰ ἀγοράσω , στὴν σύγχρονη πόλη, τσιγάρα ἀπὸ ἕνα περίπτερο, μὲ ρώτησε ὁ περιπτερᾶς ἀπὸ ποῦ εἶμαι. Ὅταν τοῦ ἀπάντησα "ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα", μοῦ φώναξε μὲ πάθος καὶ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ὅτι βρισκόμουν στὴν "ΜΕΓΑΛΗ Ἑλλάδα"
—Magna Graecia λατινιστί—ἀπ’ὅπου καταγόταν,ὅπως μοῦ τόνισε,
κι ὁ ἴδιος..
** ὁ Πλίνιος ὁ πρεσβύτερος —ὅπως μαθαίνουμε ἀπό τὸν ἀνηψιό του Πλίνιο νεὠτερο—βρῆκε τὸν θάνατο πλησιάζοντας τὴν φλεγόμενη Πομπηία γιὰ νὰ παρατηρήσει τὸ φαινόμενο τῆς ἐκρηξης τοῦ Ἡφαιστείου, παρασυρμένος ἀπό τὸ ἐπιστημονικό του πάθος .
