Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΓΓΥΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ (1959).
Στὶς 19 Φεβρουαρίου 1959 μαζὶ μέ τὶς ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΖΥΡΙΧΗΣ—ΛΟΝΔΙΝΟΥ τὶς ἱδρυτικὲς γιὰ τὴν ἀνεξάρτητη ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ὑπεγράφη καὶ ἡ ΚΡΙΣΙΜΗ (ὅπως ἁπεδείχθη ἱστορικά) ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΓΓΥΗΣΕΩΣ ἡ ὁποία περιλαμβάνει τὰ ἑξῆς 5 μόλις ἄρθρα:
< ΑΡΘΡΟ 1
Ἡ Κυπριακὴ Δημοκρατία ἀναλαμβάνει νὰ διασφαλίσει τὴν διατήρηση τῆς ἀνεξαρτησίας, τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητας καὶ ἀσφάλειας, καθὼς καὶ τὸν σεβασμὸ τοῦ Συντάγματός της.
Δεσμεύεται νὰ μὴν συμμετέχει, ἐν ὅλῳ ἢ ἐν μέρει, σὲ καμία πολιτικὴ ἠ οἰκονομικὴ ἕνωση μὲ ὁποιοδήποτε κράτος.
Ὡς ἐκ τούτου, κηρύσσει ἀπαγορευμένη κάθε δραστηριότητα ποὺ μπορεῖ νὰ προωθήσει, ἄμεσα ἢ ἔμμεσα, εἰτε τὴν ἕνωση μὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο κράτος εἰτε τὴν διχοτόμηση τοῦ νησιοῦ.
ΑΡΘΡΟ 2
Ἡ Ἑλλάδα, ἡ Τουρκία καὶ τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο, λαμβάνοντας ὑπόψη τὶς δεσμεύσεις τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας ποὺ ὁρίζονται στὸ Ἀρθρο Ι τῆς παρούσης Συνθήκης, ἀναγνωρίζουν καὶ ἐγγυῶνται τὴν ἀνεξαρτησία, τὴν ἐδαφικὴ ἀκεραιότητα καὶ ἀσφάλεια τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, καθὼς καὶ τὴν κατάσταση τῶν πραγμάτων ποὺ θεσπίζονται ἀπὸ τὰ Βασικὰ Ἀρθρα τοῦ Συντάγματός του.
Ἡ Ἑλλάδα, ἡ Τουρκία καὶ τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο ἀναλαμβάνουν ἐπίσης νὰ ἀπαγορεύσουν, σὲ ὅ,τι τὶς ἀφορᾶ, ὁποιαδήποτε δραστηριότητα ποὺ ἀποσκοπεῖ στὴν προώθηση, ἄμεσα ἢ ἐμμεσα, εἰτε τῆς ἕνωσης τῆς Κύπρου μὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο κράτος εἰτε τῆς διχοτόμησης τοῦ νησιοῦ.
ΑΡΘΡΟ 3
Ἡ Κυπριακὴ Δημοκρατία, ἡ Ελλάδα καὶ ἡ Τουρκία ἀναλαμβάνουν νὰ σέβονται τὴν ἀκεραιότητα τῶν περιοχῶν ποὺ διατηρήθηκαν ὑπὸ τὴν κυριαρχία τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου κατὰ τὴν ἵδρυση τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καὶ νὰ ἐγγυηθοῦν τὴν χρήση καὶ τὴν ἀπόλαυση ἀπὸ τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο τῶν δικαιωμάτων ποὺ πρέπει νὰ κατοχυρωθοῦν ἀπὸ τὴν Κυπριακὴ Δημοκρατία σύμφωνα μὲ τὴν Συνθήκη γιὰ τὴν Ἵδρυση τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας ποὺ ὑπογράφηκε τὴν σημερινὴ ἡμερομηνία.
ΑΡΘΡΟ 4
Σὲ περίπτωση παραβιάσεως τῶν ὅρων τῆς Συνθήκης ἡ Ἑλλάδα, ἡ Τουρκία καὶ τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο ἀναλαμβάνουν τὴν ὑποχρέωση νὰ διαβουλεύονται ἀπὸ κοινοῦ σχετικὰ μὲ τὶς παραστάσεις ἢ τὰ μέτρα ποὺ εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ τὴ διασφάλιση τῆς τήρησης αὐτῶν τῶν διατάξεων.
Ἐφόσον δὲν εἶναι δυνατὴ ἡ κοινη ἢ συντονισμένη δράση, καθεμία ἀπὸ τὶς τρεῖς ἐγγυήτριες δυνάμεις διατηρεῖ τὸ δικαίωμα νὰ ἀναλάβει δράση μὲ μοναδικὸ σκοπὸ τὴν ἀποκατάσταση τῆς κατάστασης πραγμάτων ποὺ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὴν παροῦσα συμφωνία>
ΑΡΘΡΟ 5
Ἡ παροῦσα Συνθήκη ἀρχίζει νὰ ἰσχύει τὴν ἡμερομηνία τῆς ὑπογραφῆς της. Τὰ πρωτότυπα κείμενα τῆς παρούσης Συνθήκης θὰ κατατεθοῦν στὴν Λευκωσία.
Τὰ Ὑψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη θὰ προχωρήσουν τὸ συντομότερο δυνατὸν στὴν καταχώριση τῆς παρούσης Συνθήκης στὴν Γραμματεία τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 102 τοῦ Χάρτη τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν.>
(Βλ.στό ΥΓ. ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ)
ΣΧΟΛΙΟ :
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω μποροῦμε νὰ συμπερἀνουμε ὅτι ἀφενὸς οἱ Συμφωνίες Ζυρίχης—Λονδίνου ὑπῆρξαν Ο ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ καὶ ἀφετέρου σέ αὐτὴν τὴν Συνθήκη Ἐγγύησης οἱ Ἄγγλοι "ἔδεσαν καλὰ τὸν γάιδαρο τους" * διότι στὰ ἄρθρα 1 καὶ 2 ὄχι μόνον ΑΠΟΚΛΕΙΟΥΝ ΠΑΣΑ ΕΝΩΣΗ ἢ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ἀλλά καὶ μέ τὸ ἀρθρο 4 νομιμοποιοῦν ΚΑΙ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΕΙΣΒΟΛΗ γιὰ ἀποτροπὴ ὁποιαδήποτε ἀλλαγῆς τοῦ.καθεστῶτος.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 4 ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΗΚΕ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΙΣΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ 1974 ἀφοῦ προηγουμένως ὁ ΜΑΚΑΡΙΟΣ—κατὰ προτροπὴ τῶν ΑΓΓΛΩΝ—μίλησε γιὰ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ δηλ. ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΕΓΓΥΗΣΗΣ, στὴν περιβόητη ὁμιλία του στὸν ΟΗΕ , τὴν 19η ΙΟΥΛΙΟΥ 1974.
_____
* οἱ Ἄγγλοι ἀρνήθηκαν μετὰ σφοδρότητας τὸ σἴτημα τῶν ἀγωνιστῶν τῆς ΕΟΚΑ γιὰ ΕΝΩΣΗ τῆς Κυπρου μέ τὴν Ἑλλάδα, ἐπειδὴ ΗΘΕΛΑΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ καὶ ὄχι νά τὴν συνδιαχειριστοῦν μὲ τὶς ΗΠΑ καὶ τὸν ΝΑΤΟ ὅπως θὰ συνἐβαινε ἂν ἡ Κύπρος γινόταν μέρος τῆς ἑλληνικῆς επικράτειας (ἡ Ἑλλάδα ἦταν ἀπὸ τὸ 1952 μέλος τοῦ ΝΑΤΟ, ἐνῶ οἱ Ἀμερικανοὶ εἶχαν ἀντικαταστήσει τοὺς Ἄγγλους ἐν Ἑλλάδι ἀπὸ τὸ 1947)
ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΚΕΛ ΗΤΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ, παρόλο ποὺ αὐτὸς στρεφόταν κατὰ τῶν Ἄγγλων ἰμπεριαλιστῶν, γιατὶ κι αὐτοὶ —ΥΠΑΚΟΥΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΜΟΣΧΑ— δέν ἤθελαν ΝΑΤΟΠΟΙΗΣΗ τῆς Κύπρου...
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΘΑΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.
________
ΥΓ. ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΕΓΓΥΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
TREATY OF GUARANTEE
ARTICLE I
The Republic of Cyprus undertakes to ensure the maintenance of its independence, territorial integrity and security, as well as respect for its Constitution.
It undertakes not to participate, in whole or in part, in any political or economic union with any State whatsoever. It accordingly declares prohibited any activity likely to promote, directly or indirectly, either union with any other State or partition of the Island.
ARTICLE II
Greece, Turkey and the United Kingdom, taking note of the undertakings of the Republic of Cyprus set out in Article I of the present Treaty, recognise and guarantee the independence, territorial integrity and security of the Republic of Cyprus, and also the state of affairs established by the Basic Articles of its Constitution.
Greece, Turkey and the United Kingdom likewise undertake to prohibit, so far as concerns them, any activity aimed at promoting, directly or indirectly, either union of Cyprus with any other State or partition of the Island.
ARTICLE III
The Republic of Cyprus, Greece and Turkey undertake to respect the integrity of the areas retained under United Kingdom sovereignty at the time of the establishment of the Republic of Cyprus, and guarantee the use and enjoyment by the United Kingdom of the rights to be secured to it by the Republic of Cyprus in accordance with the Treaty concerning the Establishment of the Republic of Cyprus signed at Nicosia on to-day's date.
ARTICLE IV
In the event of a breach of the provisions of the present Treaty, Greece, Turkey and the United Kingdom undertake to consult together with respect to the representations or measure necessary to ensure observance of those provisions.
In so far as common or concerted action may not prove possible, each of the three guaranteeing Powers reserves the right to take action with the sole aim of re-establishing the state of affairs created by the present Treaty.
ARTICLE V
The present Treaty shall enter into force on the date of signature. The original texts of the present Treaty shall be deposited at Nicosia.
The High Contracting Parties shall proceed as soon as possible to the registration of the present Treaty with the Secretariat of the United Nations, in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations.
