ΑΠΛΟΙ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ (μονοτονικό)



1) Όλα τα ρήματα που  λήγουν σε –ω, γράφονται με ωμέγα και όσα λήγουν  σε –ει, γράφονται με εψιλον-γιώτα.
Π.χ. γράφ-ω, διαβάζ-ω, ακού-ω / παίζ-ει, γελά-ει,  αγαπά-ει

2) Όλα τα ρήματα που λήγουν  σε –αινω, γράφονται με αι.
Π.χ. ανεβ-αίνω, κουτσ-αίνω, βγ-αίνω, κοντ-αίνω
(Εξαιρούνται τα εξής: μένω, δένω, πλένω)

3) Όλα τα ρήματα που λήγουν  σε –ιζω, γράφονται με –ι.
Π.χ. ζωγραφ-ίζω, ποτ-ίζω, γαβγ-ίζω
{Εξαιρούνται τα εξής: αθρ-οίζω, δαν-είζω, δακρ-ύζω, π-ήζω, συγχ-ύζω =προκαλώ σύγχυση —το ρ. συγχίζω, με γιώτα,  σημαίνει "εκνευρίζω"}

4) Όλα τα ρήματα που λήγουν  σε –ώνω, γράφονται με –ω.
Π.χ. σηκ-ώνω, κουμπ-ώνω, ματ-ώνω

 
5) Η προστακτική των τονιζομένων στην λήγουσα  ρημάτων  λήγει σε –ήστε, ενώ των ρημάτων που λήγουν  σε –ίζω, είναι σε –ίστε.
Π.χ. απαντ-ώ – απαντ-ήστε, μιλ-ώ – μιλ-ήστε / αρχ-ίζω – αρχ-ίστε, καθαρ-ίζω – καθαρ-ίστε

 
6) Το β πληθυντικό πρόσωπο (εσείς) γράφεται στην κατάληξη  με -ε, ενώ το γ ενικό (αυτός-ή-ό), γράφεται με –αι.
Π.χ. (εσεις) θεωρ-είτε, (εσείς) ανησυχ-είτε / (αυτός-ή-ό) στερ-είται, (αυτός-ή-ό) προκαλ-είται

 
7) Όλα τα ουδέτερα ουσιατικά που λήγουν  σε –o, γράφονται με όμικρον  και όσα λήγουν σε –ι, γράφονται με γιώτα.
Π.χ. το δέντρ-ο, το χωρι-ό, το βουν-ό / το μολύβ-ι, το ποτήρ-ι, το σκυλ-ί
(Εξαιρούνται τα εξής: το δάκρ-υ, το στάχ-υ, το βράδ-υ, το δίχτ-υ, το δόρ-υ και το οξ-ύ)

 
8) Όλα τα θηλυκά ουσιαστικά που λήγουν σε –η, γράφονται με ήτα.
Π.χ. η κόρ-η, η φίλ-η, η ζω-ή

 
9) Τα αρσενικά επίθετα σε –ων, γράφονται με –ω, ενώ τα ουδέτερα με –ο.
Π.χ. ο ενδιαφέρ-ων άνθρωπος – το ενδιαφέρ-ον βιβλίο, ο υπάρχ-ων χρόνος – το υπάρχ-ον φως

 
10) Οι ενεργητικές μετοχές τελειώνουν σε –ώντας, όταν το –ώ τονίζεται και σε –οντας, όταν δεν τονίζεται.
Π.χ. κοιτ-ώντας, χτυπ-ώντας, γελ-ώντας / ακούγ-οντας, φεύγ-οντας, τρώγ-οντας

________

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χαῖρε Κωνσταντῖνε, τελευταῖε Βασιλέα τῶν Ἑλλήνων!

Δὲν ἦταν μόνον ὁ Ἀλάριχος : Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.