ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΣ: Ἡ ἱστορικὴ ἐξέλιξη ἀπὸ τὸν Πολυθεϊσμὸ στὸν Μονισμὸ καὶ ἀπὸ τὸν Θεϊσμὸ στὸν Μονοθεϊσμό.

 Ὅ,τι καλύτερο ἔχω διαβάσει περὶ Ἰνδουισμοῦ ἀποτελεῖ τὸ ὁμώνυμο ἔργο τοῦ ΣΤΕΛΙΟΥ  ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ  ἐπειδὴ ἀκολουθεῖ τὴν  τελευταία λέξη τῆς θρησκειολογίας .

.Ἐξηγῶ·

ἡ παιδικὴ ἀσθένεια τῶν ἀνθρωπιστικῶν ἐπιστημῶν, Ἱστορίας Φιλοσοφίας,Θρησκειολογίας κλπ εἶναι ὁ ΑΝΑΓΩΓΙΣΜΟΣ (Reductionism) δηλ.ἡ ἀναγωγὴ τῶν ΠΟΛΛΩΝ ρευμάτων σὲ ΕΝΑ {=ἕνας χριστιανισμός, ἕνας γνωστικισμός, μιὰ φαινομενολογία κλπ}

 Λοιπὸν ὁ ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ διευκρινίζει ἐξαρχῆς ὅτι ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΣ ΑΛΛΑ' ΠΟΛΛΟΙ..

Στὴν συνέχεια ἀναλύει αύτοὺς τοὺς Ἰνδουισμοὺς στὶς ἑξῆς περιόδους:

Α' ΠΕΡΙΟΔΟΣ :

ΚΟΙΛΑΔΑ ΙΝΔΟΥ-ΛΑΤΡΕΙΕΣ ΒΛΑΣΤΗΣΗΣ

α) 3500‒1900/1500πΧ: Πολιτισμὸς κοιλὰδας Ἰνδοῦ μὲ  θρησκεία ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ καὶ θεότητες τῆς βλάστησης.

Β' ΠΕΡΙΟΔΟΣ: 

ΒΕΔΕΣ-ΠΟΛΥΘΕΪΣΜΟΣ

β) 1500‒800/700πΧ :Κάθοδος Ἰνδοευρωπαίων—ΠΟΛΥΘΕΪΣΜΟΣ τῶν Βεδῶν (ὅμοιος μὲ τὸ δικό μας Δωδεκάθεο)

Γ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ:  

ΟΥΠΑΝΙΣΑΔΕΣ-ΜΟΝΙΣΜΟΣ

γ) 800/700πΧ‒500πΧ:  

Ἡ Πραγματικότητα ἀποτελεῖται ἀπὸ ΜΙΑ Οὐσία,Ἄπειρη ἄρα καὶ Ἀπρόσωπη (Brahman*). 

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ .

Ἡ μετάβαση αὐτὴ ἀπὸ τὸν Πολυθεϊσμὸ τῶν ΒΕΔΩΝ στὸν Μονισμὸ τῶν ΟΥΠΑΝΙΣΑΔΩΝ ἔγινε μὲ τὴν προϊοῦσα  ΤΑΥΤΙΣΗ διαφόρων θεοτήτων ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν τελευταίων Βεδῶν ὅπου πχ ὁ θεὸς τῆς φωτιᾶς ΑΓΚΝΙ ταυτίστηκε μὲ τὸν θεὸ ΙΝΤΡΑ τοῦ κεραυνοῦ.

δ)5ος αἰπΧ :  Ἐμφάνιση τοῦ  ΒΟΥΔΙΣΜΟΥ

ὁ ὁποῖος φέρνει ἕνα κίνημα Ἀναχωρητισμοῦ.

Δ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ: 

ΕΠΗ-ΘΕΪΣΜΟΣ

ε) 5ος πχ‒4ος αἰ.μΧ:

  Ἐποχὴ τῶν ΕΠΩΝ{=Μαχαμπαράτα, Ραμαγιάνα}.

Τὸ  Ἀπρόσωπο καί Ἄπειρο ΕΝ  (Brahman) ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΕΙΤΑΙ {=θεϊσμός) καὶ ἐξελίσσεται  σὺν τῷ χρόνῳ (ἤδη ἀπὸ τὶς τελευταῖες Οὐπανισαδες) σὲ διάφορες θεότητες (ΣΙΒΑ—ΒΙΣΝΟΥ κλπ)  ποὺ ὅμως,στὴν ἐποχὴ τῶν Ἐπῶν, θὰ καταστοῦν  ΑΛΛΗΛΟΑΠΟΚΛΕΙΟΜΕΝΕΣ καὶ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ  θρησκεῖες .

Αὐτὴ ἡ μορφὴ Ἰνδουισμοῦ ὑπάρχει ὣς σήμερα.

Θὰ ὁλοκληρώσω αὐτὴ τὴν σύνοψη λέγοντας ὅτι ἡ πιὸ "ὑψηλή" ἰδέα τῶν Ἰνδουισμῶν εἶναι ὁ Μονισμὸς τῶν ΥΣΤΕΡΩΝ Οὐπανισἀδων καὶ συγκεκριμένα ἡ ἀντίληψη ὅτι  τὰ Πάντα εἶναι ΜΙΑ ΟΥΣΙΑ (Brahman) καὶ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ζεῖ τμῆμα αύτῆς τῆς Μίας Οὐσίας (Atman).

________

ΥΓ θέλω νά ἐπισημάνω ὅτι ἡ ΙΝΔΙΚΗ Σκέψη εἶναι ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΗ  καὶ σκοπὸ ἔχει μέσῳ τοῦ Διαλογισμοῦ (γιόγκα) νὰ ἐπιτευχθεῖ ἐπαφὴ τοῦ μέρους (Atman) ) τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸ ΕΝ (Brahman)

Συνεπῶς δὲν ἀποτελεῖ φιλοσοφία ἢ γνωσιολογία ὁ Μονισμὸς τῶν Οὐπανισάδων,  ὅπως ἡ παρόμοια μονιστικὴ σκέψη τῶν Προσωκρατικῶν. 

Ὁμοιάζει ὡστόσο  αὐτὸς ὁ μονισμὸς μὲ τὴν σκέψη τῶν Νεοπλατωνικῶν.

*τὸ ὀρθὸ εἶναι bramhan

Στ.Παπαλεξανδρόπουλος