1.500.000 ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΠΑΠΥΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ (4ος αἰ.πΧ—800μΧ)
Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸ "Βῆμα τῆς Κυριακῆς" τῆς 8/1/2023 τὰ λόγια τοῦ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΠΑΠΑΘΩΜΑ καθηγητῆ Παπυρολογίας καὶ Κλασσικῆς Φιλολογἰας στὸ ΕΚΠΑ :
Μέχρι σήμερα ἔχουν βρεθεῖ στὴν ἀνατολικὴ Μεσόγειο περὶ τοὺς 1.500.000 παπύρους γραμμένους σέ ἑλληνικὴ γλῶσσα ποὺ ἀνάγονται στὴν περίοδο 4ος αἰ.πΧ—800 μΧ , ἐκ τῶν ὁποίων μόνον 80.000 ἔχουν ἐκδοθεῖ μέχρι τώρα...
Κάθε χρόνο ἐκδὶδονται κείμενα 500 περίπου παπύρων ἐνῶ ὑπέρτεροι σὲ ἀριθμὸ εἶναι οἱ νέοι ἑλληνικοί πάπυροι ποὺ συνεχῶς ἀνακαλύπτονται...
Ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς παπύρους γύρω στοὺς 10.000 εἶναι ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ περιεχομένου δηλ περίπου τὸ 1/10 τοῦ συνόλου, ἑνῶ τὰ ὑπόλοιπα 9/10 εἶναι ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ κείμενα ἢ κείμενα τῆς ΚΑΘΗΜΕΙΝΟΤΗΤΑΣ ( πλεῖστοι εἶναι ἐρωτικοὶ ΜΑΓΙΚΟΙ ΠΑΠΥΡΟΙ) .
Ὅλοι οἱ παπυρολόγοι παγκοσμίως δὲν ὑπερβαίνουν τοὺς 300 , ἐκ τῶν ὁποίων ἀρκετὲς δεκάδες εἶναι Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι λόγῳ τῆς οἰκειότητας μέ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ κυρίως μὲ τὴν ΓΡΑΦΗ παράγουν ὑψηλῆς ποιότητας παπυρολογικὸ ἔργο (βλ. τὴν Ἑλ.Σκαρσουλῆ ποὺ ἔφερε στὸ φῶς ,ἀπὸ παπύρους ,τμήματα τοῦ "ΤΗΛΕΦΟΥ" τοῦ Εὐριπίδη).
Ἡ Κλασσικὴ Φιλολογία ὀφείλει πολλὰ στὴν Παπυρολογία ἀφοῦ χάρη στοὺς παπύρους ἔφερε στὸ φῶς ΧΑΜΕΝΑ ΕΡΓΑ τῆς ἀρχαιότητας ,ὅπως τὶς κωμωδίες τοῦ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ ἢ ποιήματα τῆς ΣΑΠΦΟΥΣ, τοῦ ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ ,τοῦ ΑΛΚΑΙΟΥ ἢ τοῦ ΗΡΩΝΔΑ.
Τούτων δοθέντων, ἡ ΠΑΠΥΡΟΛΟΓΙΑ ἀποτελεῖ
ἐπίσης ἕνα ἀνεξάντλητο πεδίο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ἀποκατάστασης καὶ ἐξἐλιξης γιὰ τοὺς νέους φιλολόγους.
"Καὶ μὸνο γιὰ νὰ διαβαστοῦν οἱ ἑλληνικοὶ πάπυροι ποὺ ἔχουν βρεθεῖ ὣς τώρα ,θὰ χρειαστεῖ νὰ φτάσουμε στό ....3000 μΧ" , τονίζει ὁλοκληρώνοντας ὁ ΠΑΠΑΘΩΜΑΣ.
Θὰ συμπληρώσω ,ὡς κλασσικὸς φιλόλογος,
τά ἁκόλουθα·
αὐτὴ ΑΚΡΙΒΩΣ εἶναι ἡ ἐπιστημονικὴ ἐργασία τοῦ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ :νὰ ἀνευρίσκει στοὺς παπύρους (ἢ καί ἀλλοῦ) καὶ νὰ ἐκδίδει ΧΑΜΕΝΑ ἔργα τῆς ἀρχαιότητας (ἢ νὰ διορθώνει λάθη τῶν χειρογράφων μἐσῳ νέων παπυρικῶν ἀνακαλύψεων—καὶ λέγοντας "παπύρους" ἐννοῶ ὄχι μόνο τά εἱλητάρια, ἀλλά καὶ τοὺς κώδικες εἴτε τοὺς παπυρικοὺς εἴτε τοὺς περγαμηνούς.
Καὶ κάτι τελευταῖο·
γιὰ τὴν ἐπιστημονικὴ συγκρότηση τῶν παπυρολόγων εἶναι ἀπαραίτητη καὶ ἡ γνώση κάποιων χαμένων σήμερα γλωσσῶν ὅπως τῆς ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗΣ γιὰ τοὺς ἔχοντες ἀντικείμενο τὴν ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ περίοδο ἢ τῆς ΚΟΠΤΙΚΗΣ (καὶ ὑπάρχουν 6 εἴδη Kοπτικῆς:
ἡ ΣΑΧΙΔΙΚΗ—ΘΗΒΑΪΚΗ, ἡ ΒΟΧΑΪΡΙΚΗ—ΜΕΜΦΙΤΙΚΗ , ἡ ΑΚΧΙΜΙΚΗ, ἡ ΛΥΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΦΑΓΙΟΥΜΙΚΗ, & ἡ ΟΞΥΡΥΓΧΕΙΑ ) γιὰ τοὺς ἐρευνῶντες τὴν βυζαντινὴ περίοδο (βλ ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ τοῦ Nag Hammadi) .
