Κ.Π.Καβάφης: ΠΛΗΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ (Στὰ 200 πΧ).
Ὁ διορατικὸς ποιητὴς συνέλαβε ὅτι ὁλόκληρος Εύρωπαϊκὸς Πολιτισμὸς καὶ ὁ —μἐσῳ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας διαδοθεὶς στὰ ἔθνη— Χριστιανισμὸς ριζώνει στὸν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ,
ἄνευ τῶν κατακτήσεων τοῦ ὁποίου ,τὸ Ἀρχαῖο Πνεῦμα θὰ εἶχε ΠΝΙΓΕΙ στὸν ἀλληλοσπαραγμὸ τῶν ΠΟΛΕΩΝ—ΚΡΑΤΩΝ ,γι αύτὸ καὶ ὁ Καβάφης δήλωνε μετὰ παρρησίας :
<ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ.
ΠΡΟΣΟΧΗ , ΟΧΙ ΕΛΛΗΝ, ΟΥΤΕ ΕΛΛΗΝΙΖΩΝ,
ΑΛΛΑ' ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ * >
ἢ ὅπως γρἀφει στά "Ἐπικίνδυνα" :
<ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΖΩΝ>
_____
*ἐννοεῖ : ἑλληνιστικός {Τ.Μαλάνος, Ὁ ποιητὴς Κ.Π.Καβάφης, Δίφρος, 1957}
______________
ΣΤΑ 200 ΠΧ
«Aλέξανδρος Φιλίππου καὶ οι Ἕλληνες πλὴν Λακεδαιμονίων—»
Μποροῦμε κάλλιστα νὰ φαντασθοῦμε
πὼς θ' ἀδιαφόρησαν παντάπασι στην Σπάρτη
γιὰ τὴν ἐπιγραφήν αὐτὴ. «Πλὴν Λακεδαιμονίων»,
μὰ φυσικά. Δὲν ἦσαν οἱ Σπαρτιᾶται
γιὰ νὰ τοὺς ὁδηγοῦν καὶ γιὰ νὰ τοὺς προστάζουν
σὰν πολυτίμους ὑπηρέτας. Ἄλλωστε
μιὰ πανελλήνια ἐκστρατεία χωρὶς
Σπαρτιάτη βασιλέα γι' ἀρχηγὸ
δὲν θὰ τοὺς φαίνονταν πολλῆς περιωπῆς.
Ἂ βεβαιότατα «πλὴν Λακεδαιμονίων».
Εἶναι κι αὐτὴ μιὰ στάσις. Νοιώθεται.
Ἔτσι, πλὴν Λακεδαιμονίων στὸν Γρανικό·
καὶ στὴν Ἰσσὸ μετά· καὶ στὴν τελειωτικὴ
τὴν μάχη, ὅπου ἐσαρώθη ὁ φοβερὸς στρατὸς
ποὺ στ' Ἄρβηλα συγκέντρωσαν οἱ Πέρσαι:
ποὺ ἀπ' τ' Ἄρβηλα ξεκίνησε γιὰ νίκην, κ' ἐσαρώθη.
Κι ἀπ' τὴν θαυμάσια πανελλήνιαν ἐκστρατεία,
τὴν νικηφόρα, τὴν περίλαμπρη,
τὴν περιλάλητη, τὴν δοξασμένη
ὡς ἄλλη δὲν δοξάσθηκε καμιά,
τὴν ἀπαράμιλλη: βγήκαμ' ἐμεῖς·
ἑλληνικός καινούριος κόσμος, μέγας.
Ἐμεῖς· οἱ Aλεξανδρεῖς, οἱ Aντιοχεῖς,
οἱ Σελευκεῖς, κ' οἱ πολυάριθμοι
ἐπίλοιποι Ἕλληνες Aἰγύπτου καὶ Συρίας,
κ' οἱ ἐν Μηδίᾳ, κ' οἱ ἐν Περσίδι, κι ὅσοι ἄλλοι.
Μὲ τὲς ἐκτεταμένες ἐπικράτειες,
μὲ τὴν ποικίλη δρᾶσι τῶν στοχαστικῶν προσαρμογῶν.
Καὶ τὴν Κοινὴν Ἑλληνικὴ Λαλιὰ
ὣς μέσα στὴν Βακτριανὴ τὴν πήγαμεν, ὼς τοὺς Ἰνδούς.
Γιὰ Λακεδαιμονίους νὰ μιλοῦμε τώρα!
__________
ΡΕΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
