Διαμαντῆς Κούτουλας

 Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Διοκλητιανοῦ καθιερώθηκε στὴν Αὐτοκρστορία, ἡ περσικὴ συνήθεια ἡ Αὐλική  Διοίκηση νὰ ἀποτελεῖται ἀπὸ ΕΥΝΟΥΧΟΥΣ , ὑποτίθεται διότι μόνο αὐτοὶ εἰσήρχοντο στοὺς βασιλικοὺς κοιτῶνες,  στὴν πραγματικότητα γιὰ νὰ μὴν ἐποφθαλμιοῦν τὸν θρόνο μέσῳ τῶν ἀπογόνων τους.  Ἡ συνήθεια αὐτὴ συνεχίστηκε καὶ στὸ Βυζάντιο ὥς τὴν ἐποχὴ τῶν Παλαιολόγων  καὶ κληρονομήθηκε ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς . Τρία ἦσαν τὰ κύρια ἀξιώματα ΕΥΝΟΥΧΩΝ στὸ Βυζάντιο κατὰ τὴν Μέση Περίοδο: — ὁ ΠΑΡΑΚΟΙΜΩΜΕΝΟΣ ,ἐπιφορτισμὲνος γιὰ τὴν ἀσφάλεια τοῦ αὐτοκράτορα κατὰ τὴ νύχτα. —ὁ ΠΡΩΤΟΒΕΣΤΙΑΡΙΟΣ, ὑπεύθυνος τοῦ αὐτοκρατορικοῦ Ταμείου καὶ βεστιαρίου. —ὁ ΜΕΓΑΣ ΠΑΠΙΑΣ , ἔχων τὴν εὐθύνη τῆς ἀσφαλείας τῶν ἀνακτόρων τοῦ ΙΕΡΟΥ ΠΑΛΑΤΙΟΥ  [τὸ ὁποῖο βρισκόταν ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Ἁγία Σοφία , ἐκεῖ ποὺ σήμερα ὀρθώνεται τὸ ΜΠΛΕ ΤΖΑΜΙ—ΣΟΥΛΤΑΝ ΑΧΜΕΤ] Ἡ θέση τοῦ εὐνούχου ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΠΙΟΥ ἦταν καίρια γιὰ τὴν  προσωπικὴ ἀσφἀλεια τοῦ αὐτοκράτορα , δεδομένου ὅτι κατεῖχε τὰ κλειδιὰ τῶν ἀνακτορικῶν θυρῶν. ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΠΑΡΑΚΟΙΜΩΜΕΝΟΥ ΕΥΝΟΥΧΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

 Ἀπὸ τὶς καλύτερες εἰσαγωγὲς στὸν Ἀριστοτέλη αὐτὴ τοῦ πανεπιστημιακοῦ ΛΥΠΟΥΡΛΗ στὰ "ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ" . Ἀπὸ τὶς πιὸ ἐνδιαφέρουσες , γιὰ μαθητὲς τῆς Γ'λυκείου, εἶναι ἡ ἑξῆς ἀναφορά· πρὸ Ἀριστοτέλους οἱ τότε σπουδαστὲς ΑΚΟΥΓΑΝ τὸ κείμενο ποὺ διάβαζε ὁ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ*  ὅπως γίνεται μέχρι σήμερα στὶς Ἐκκλησίες μὲ τὰ Ἀναγνώσματα.  Ὁ Ἀριστοτέλης , ὁ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ τῆς ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ἄλλαξε γιὰ πάντα αὐτὴ τὴν συνήθεια ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΤ' ΙΔΙΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ**  στὸ σπουδαστἠριο του —ἔκτοτε ὁ κόσμος πέρασε ἀπὸ τὴν μόρφωση μέσῳ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ  στὴ συνήθεια τοῦ ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΟΣ, κι ἀπὸ τὸ ΑΚΟΥΣΜΑ δημοσίᾳ τῶν Κειμένων  περάσαμε —μέσῳ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ—στὸ ΔΙΑΒΑΣΜΑ. ________ *ἦταν χαλεπὸ ἔργο ἡ ἀνάγνωση ΠΑΠΥΡΟΥ κατὰ τὴν Ἀρχαιότητα ἐπειδὴ ἡ γραφὴ ἦταν ΣΥΝΕΧΗΣ—γιὰ λόγους οἰκονομίας,οἱ πάπυροι ἦσαν πανάκριβοι—ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΤΙΞΗ. ** ἔλεγε ὁ Πλάτων·  "ἀπίωμεν [=ἄς πᾶμε] εἰς τὴν τοῦ ἀναγνώστου οἰκίαν"  [=οἰκία εἶναι τὸ.."κελλί"ποὺ λέμε σήμερα στὰ μοναστήρια,  δεδομένου ὅτι ΤΑ ΧΡΙΣΤ

Γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει τὸ Βυζάντιο τὶς ταυτόχρονες ἐπιθέσεις σὲ πολλὰ μέτωπα —πχ ΣΛΑΒΟΙ στὸ Βορρᾶ, ΑΡΑΒΕΣ στὴν Ἀνατολή—μεταρρύθμισε τὴν διοικητικὴ ὀργάνωση τῶν ΕΠΆΡΧΙΩΝ τοῦ ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΥ ,  σὲ ΘΕΜΑΤΙΚΗ διοίκηση ,ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ (7ος αἰ.)  Ἐξηγῶ·  "θέμα" σήμαινε ἀρχικὰ τὸν ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΤΑΛΟΓΟ μιᾶς περιοχῆς ,κατόπιν τὸ ἴδιο τὸ ΣΩΜΑ ΣΤΡΑΤΟΥ ,γιὰ νὰ καταλήξει ἐν τέλει νὰ σημαίνει τὴν ΠΕΡΙΟΧΗ ποὺ ἕδρευε τὸ συγκεκριμένο τμῆμα στρατοῦ.  Στρατεύσιμοι ἦσαν οἱ ντόπιοι τῆς περιοχῆς καὶ  γι αὐτὸ τοὺς παραχωροῦσε κτήματα πρὸς βιοπορισμὸ τὸ Κράτος  ,ἐνῶ ὁ Διοικητὴς τοῦ ΘΕΜΑΤΟΣ, ὁ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ἤ κόμης/comes  συγκέντρωνε στὸ πρόσωπο του καὶ τὴν πολιτικὴ καὶ τὴν στρατιωτικη ἐξουσία ,  ἀντίθετα ἀπὸ  τὸ σύστημα τοῦ Διοκλητιανοῦ ὅπου  οἱ ἐξουσίες αὐτὲς ἦταν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ χωρισμένες, γιὰ τὴν ἀποφυγὴ πραξικοπημάτων. Ἡ ΔΥΑΔΙΚΗ ὅμως διοὶκηση τοῦ Διοκλητιανοῦ  ἔπασχε σὲ ἀποτελεσματικότητα  εἰδικῶς σὲ περίπτωση ἄμεσου κινδύνου· ἔτσι ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ἐφαρμόζεται ἡ περίφημη ΘΕΜΑΤΙΚΗ

              Μεγάλη μορφὴ τῆς Φιλοσοφίας καὶ Θεολογίας ὁ ΑΚΙΝΑΤΗΣ (+1274) γι αὐτὸ καὶ  τὶς ἰδέες του ἀκολουθοῦμε σήμερα κάθε φορὰ ποὺ συζητοῦμε γιὰ τὶς σχέσεις ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ καὶ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ,  ὀμως ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ  —ἀκόμη κι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες Καθολικοὶ ἀγνοοῦμε τὸ ἔργο του. Συνοπτικὰ ἀναφέρω τὰ ἑξῆς· τὸν 13ο αἰ. στὴ Δύση ἄκμαζε ἡ φιλοσοφία τοῦ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ καὶ κυρίως ἡ ΦΥΣΙΚΗ του , βάσει τῆς ὁποίας : 1. Η ΓΗ ΔΕΝ ΚΙΝΕΙΤΑΙ  ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΕΚΙΝΕΙΤΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΟ ΑΠΟ ΑΙΘΕΡΑ  ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΥΚΛΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΟΠΩΣ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΩΜΑΤΑ. 2. Ο ΚΟΣΜΟΣ  [=τὸ γεωκεντρικὸ μοντέλο τῶν Οὐρανίων Σφαιρῶν , κινουμένων κυκλικῶς γύρω ἀπὸ τὴν ἀκίνητη γῆ]  ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΣΦΑΙΡΑ , ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ  ΚΑΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΕΛΚΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ {=πρῶτον κινοῦν ἀκίνητον}.  Ἐπειδὴ οἱ θέσεις αὐτὲς τοῦ Ἀριστοτέλη ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ,  γέννησαν τὴν ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὴν μιὰ μεριά,  ἐνῶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πολλοὶ ἀριστοτελιστὲς τὶς θεώρησαν ὡς ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ἀκολουθῶντας τὸν ΑΒΕΡΡ

 Τὸ "ΥΠΟΓΕΙΟ" —ὁ πλήρης τίτλος εἶναι "Σημειώσεις ἀπὸ τὸ Ὑπόγειο"·ἐννοεῖ :"ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ"—εἶναι οἱ "ἐξομολογήσεις" τοῦ Ντοστογιέφσκι, οἱ φιλοσοφικὲς του ἀντιλήψεις καὶ ἐκδόθηκε τὸ 1864 . Στὸ "Ὑπόγειο" ,πέραν τοῦ ὀτι παρελαύνει σύμπασα ἡ εὐρωπαϊκὴ σκέψη καὶ "ἀποκαλύπτονται" οἱ χαρακτῆρες τῶν ἡρώων τῶν μελλοντικῶν μυθιστορημάτων  ποὺ ἐπρόκειτο νὰ γράψει ὁ Ντοστογιέφσκι, ἀσκεῖται ἡ  πιὸ ὀξεῖα κριτικὴ στόν ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ, ἀπὸ τὸν Βολταῖρο καὶ τὸν Ρουσσὼ μέχρι τὸν Κάντ καὶ τὸν Χέγκελ, καὶ ὅλα αὐτὰ , δυὸ δεκαετίες  πρὶν γράψει  παρόμοια  στό "ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ" (1889)  ὁ ΝΙΤΣΕ.  Ὅπως καὶ ὁ μεγάλος Γερμανὸς φιλόσοφος , μερικὰ χρόνια ἀργότερα, ἔτσι καὶ ὁ μἐγιστος Ρῶσος μυθιστορηματογράφος ἀποκαλύπτει τὸ ΣΑΘΡΟ θεμέλιο τῆς εὐρωπαϊκῆς ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ τῆς ἑδραζομένης ΜΟΝΟ στὸν ὀρθολογισμό (ΛΟΓΟΚΡΑΤΙΑ) παραβλέποντας τὴν ΜΗ ΛΟΓΙΚΗ φύση τοῦ Εἶναι. [ ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ : ὁ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΟΣ Ὀρθολογισμὸς ΔΙΑΦΕΡΕΙ ἀπὸ τὸν ΔΥ

 Ὑπάρχει τέτοια πληθώρα περιγραφῶν γιὰ τὸ .."ἀτομικό" ὅπλο τῶν βυζαντινῶν ἀπὸ πηγὲς τῆς ἐποχῆς ,ὥστε νὰ ἐπικρατεῖ μεγάλη ἀσάφεια  καὶ σύγχυση γιὰ τὸ τὶ ΑΚΡΙΒΩΣ ἦταν τὸ περίφημο ΥΓΡΟ ΠΥΡ ποὺ ἔσωσε την Κωνσταντινούπολη καὶ τὴν ΕΥΡΩΠΗ ἀπὸ τὴν ΑΡΑΒΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ καὶ στὶς δύο πολιορκίες , τὴν πρώτη ἐπὶ ΚΩΝ/ΝΟΥ Δ' ΠΩΓΩΝΑΤΟΥ τὸ 674μΧ καὶ τὴν δεύτερη ἐπὶ ΛΕΟΝΤΟΣ Γ ' ΙΣΑΥΡΟΥ τὸ 717μΧ (διαφορετικὰ θὰ μιλούσαμε ἀραβικὰ σήμερα στὸ ..Εὐρωπαϊστάν...). Οἱ περιγραφὲς εἶναι ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΕΣ ·  ἄλλοτε φαίνεται ὅτι ἦταν ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΟ ὅπλο βασισμένο στὴ ΝΑΦΘΑ —πετρέλαιο—γνωστὸ ὅπλο ἤδη  ἀπό τὴν ἀρχαιότητα, τὸ ὁποῖο ἔκαιγε καὶ μέσα στὸ νερό,   ἄλλοτε περιγράφεται ὡς ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ ΥΛΗ κάτι σάν τὴν ΠΥΡΙΤΙΔΑ , βασισμένο στὸ ΝΙΤΡΟ.   Ἡ ἀνακάλυψη ἀποδίδεται  ἀπὸ τὶς πηγὲς  τῆς ἐποχῆς στὸν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟ ἀπὸ τὴν Συρία τὸ 672 μΧ  (Θεοφάνης ,Χρονογραφία,354) ,  ἐνῶ ἐθεωρεῖτο ΚΡΑΤΙΚΟ ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ κατασκευαζόμενο ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΗ καὶ  ὁπως γράφει ὁ Κων.Πορφυρογέννητος : "μήτε εἰς ἕτερον ἔθνος παραπέ

    Η ΠΡΟΚΥΜΑΙΑ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ  ΣΗΜΕΡΑ        Η ΣΜΥΡΝΗ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ                              ___________ Η ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΑΠΟΒΙΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ 15-5-1919 ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ  TAHSIN (ἀπὸ τὴν τουρκικὴ τηλεοπτική σειρά: Vatanim Sensin= "ΕΙΣΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ")  _______________ Η ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ (13-ΣΕΠ-1922) ________________ Γιὰ τὴν Μικρασιατικὴ Ἐκστρατεία καὶ τὴν ἐπακολουθήσασα Καταστροφὴ ἔχουν γραφεῖ πολλὰ  καὶ ὁ τόπος πλήρωσε τὰ μέγιστα φθάνοντας στὸν "ψυχικό διχααμὸ " μεταξὺ βενιζελικῶν καὶ ἀντιβενιζελικῶν ποὺ κράτησε σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τοῦ Μεσοπολέμου —καὶ ἐν πολλοῖς κρατεῖ λανθάνων ὡς τὶς μέρες μας.. Γι αὐτό,  ἡ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ἰστορικὴ ἁλήθεια γιὰ τὴν Μικρασιατικὴ Καταστροφὴ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΙΠΩΘΕΙ ΑΚΟΜΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ.  Ἐξηγῶ· σίγουρα τὴν Μικρασιατικὴ Καταστροφὴ χρεώνονται ΙΣΤΟΡΙΚΑ οἱ ἀντιβενιζελικὲς κυβερνήσεις ποὺ προέκυψαν μετὰ τὶς  Ἐκλογὲς τοῦ 1920, λόγῳ τῶν στρατιωτικῶν λαθῶν καὶ τῆς ἀβελτηρίας ποὺ ἐπέδειξαν.   Ἐρωτᾶται ὅμως, ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ Ν