ΓΝΗΣΙΕΣ & ΧΑΜΕΝΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΠ. ΠΑΥΛΟΥ.
Τὸ ἐρώτημα περὶ τῆς γνησιὀτητας τῶν Παυλείων Ἐπιστολῶν ὑπῆρξε ΓΟΝΙΜΩΤΑΤΟ διότι γέννησε πρὶν δύο αἰῶνες ΟΛΟΚΛΗΡΗ τὴν ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ἐπιστήμη.
Συγκεκριμἐνα ἡ σύγκριση τῆς πληθώρας εὑρεθἐντων χειρογράφων τῆς ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ μέ τὸ TEXTUS RECEPTUS αὐτῆς (δηλ. τὸ ΕΝΤΥΠΟ κείμενο ποὺ εἶχε ἐπιμεληθεῖ ὁ ΕΡΑΣΜΟΣ) ἡ ὁποία ξεκίνησε ἀπὸ τὸν R. BENTLEY τὸ 1721 καὶ ὁλοκληρώθηκε —λόγῳ τῆς κωλυσιεργίας τῶν θεολόγων— τὸ 1831 ἀπὸ τὸν K. LACHMANN, ὐπῆρξε τὸ ἔναυσμα ὥστε φιλόλογοι ὅπως ὁ F.A.WOLF νὰ θεωρήσουν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ἔντυπη ΕΚΔΟΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ.
Παρακάτω θὰ ἀναφέρω συνοπτικὰ τὰ περὶ γνησιότητας τῶν Παυλείων Ἐπιστολῶν ἐξηγῶντας ὅτι σήμερα ἡ πληθώρα τῶν εἰδικῶν δέχεται ὅτι ἀπὸ τὶς 14 ἐπιστολὲς ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα τοῦ Παύλου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΕΣ οἱ ἑξῆς ΕΠΤΑ :
—ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ( διότι ὑπάρχει μιὰ ἐντελῶς ἂλλη δομή, περιεχόμενο καὶ ἰδέες)
—ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ
(αὐτὲς οἱ δύο ἐπιστολὲς ΕΧΟΥΝ ΚΟΙΝΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ, ΥΦΟΣ ΚΑΙ ΙΔΕΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ
πού ὅμως διαφέρουν ἀπὸ τὸ περιεχόμενο καὶ τὶς ἐσχατολογικὲς ἰδέες τοῦ Παύλου (ὅπως αὐτὲς παρουσιάζονται στὶς ΑΔΙΑΜΦΗΣΒΗΤΗΤΕΣ ἐπιστολές του— πχ.ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ) .
—ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΕΣ (Α—Β ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΚΑΙ ΤΙΤΟΝ) ὄπου προϋποτίθεται ὁ θεσμὸς τοῦ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ, ὁ ὁποῖος ὅμως δέν ὑπῆρχε τὴν ἐποχὴ τοῦ Παύλου, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Παῦλος ἀπευθύνεται ΓΕΝΙΚΩΣ σὲ κατὰ τόπους ἐκκλησιαστικὲς κοινότητες — πχ πρὸς Κορινθίους— κι ὄχι σὲ ἡγέτες ἐκκλησιῶν— πχ. Ἐπίσκοπο Κορίνθου).
—Β’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ (ἐδῶ παρουσιάζεται μία ΝΕΑ ἐσχατολογικὴ ίδέα , αὐτὴ τῆς ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ τοῦ ΑΝΟΜΟΥ, ἡ ὁποία θὰ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ τῆς Ἔλευσης τοῦ Κυρίου).
Σέ κάθε περίπτωση Η ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑ τῶν ἀνωτέρω ΜΗ ΓΝΗΣΙΩΝ , ψευδεπιγράφων ἢ ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΥΛΕΙΩΝ , ἐπιστολῶν ΔΕΝ ΠΑΡΑΒΛΑΠΤΕΤΑΙ διότι ἡ θεοπνευστία ἀφορᾶ στό ΠΝΕΥΜΑ καὶ ὂχι στὸ ΓΡΑΜΜΑ τοῦ κειμένου.
ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ, ΟΧΙ ΠΟΙΟΣ ΤΙΣ ΕΓΡΑΨΕ..
Τέλος διαβάζοντας κάποιος τὶς Παύλειες Ἐπιστολὲς διαπιστώνει τὰ ἀκόλουθα:
1) ὑπάρχουν ἀναφορὲς τοῦ Παύλου γιὰ ΧΑΜΕΝΕΣ ἐπιστολὲς του ποὺ δὲν ὑπάρχουν σήμερα στὸν Κανόνα τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Παράδειγμα στὴν Α' ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ἀναφέρει ὁ Παῦλος ὅτι ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ πρὶν τὴν Α' Κορ. <ἔγραψα ὐμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ> {5,9} ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΣΗΜΕΡΑ, ἐνῶ στήν προαναφερθεῖσα ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΥΛΕΙΑ ἢ ψευδεπίγραφη ἐπιστολὴ ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ παραγγέλλει στοὺς παραλῆπτες τῆς ἐπιστολῆς ,νὰ τὴν ἀποστείλουν πρὸς ἀνάγνωση στὴν ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ καὶ ἐκεῖνοι (οἱ Κολοσσαεῖς) νὰ διαβὰσουν τὴν ἐπιστολὴ ποὺ ἔστειλε ΠΡΟΣ ΛΑΟΔΙΚΕΙΣ <καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας ἵνα καὶ ὐμεῖς ἀναγνῶτε> {ΚΟΛ.4,16}.
Ποιὸ εἶναι τὸ πρόβλημα ;
Ὅτι ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΕΠΙΣΤΟΛΗ "ΠΡΟΣ ΛΑΟΔΙΚΕΙΣ" ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ὅπως καὶ δὲν σώθηκε ἡ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ἐπιστολὴ τῆς σημερινῆς Α' ΚΟΡ.*
2) στήν ἐπίσης προαναφερθεῖσα ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕΝΗ ἐπιστολὴ Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ γράφει ὁ συγγραφέας στοὺς παραλῆπτες τῆς Θεσσαλονίκης τὰ περὶ τοῦ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ( δηλ. τὴν ἔλευση τοῦ ΑΝΟΜΟΥ , τὴν ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ποὺ θὰ ἐπισυμβεῖ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ καὶ τὸν ΚΑΤΕΧΟΝΤΑ ποὺ τώρα ἐμποδίζει τὴν ἐμφάνιση τοῦ ΑΝΟΜΟΥ ) τοὺς ΘΥΜΙΖΕΙ τὶς διδασκαλίες ποὺ τούς ἔλεγε ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ περὶ αὐτῶν ὅταν ἦταν μαζί τους: <οὐ μνημονεύετε ὅτι ἔτι ὢν πρὸς ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγον ὐμῖν>{=δὲν θυμᾶστε ὅτι αύτὰ σᾶς τὰ ἔλεγα ὅταν ἤμουν μαζί σας—Β' ΘΕΣΣ.2,5} .
Αὐτὸ ἀποδεικνύει ὅτι αὐτὸς ποὺ συνέγραψε τὴν ἐν λόγῳ ἐπιστολή ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΕ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ περὶ τοῦ Μυστήριου τῆς Ἀνομίας, οὔτε πίστευε ὅτι οἱ ἐπιστολές του θὰ καταστοῦν κάποτε ΑΓ. ΓΡΑΦΗ γιὰ τὴν μεταγενέστερη ἀνθρωπότητα.
Καὶ τοῦτο διότι αὐτὸς ποὺ συνέγραψε τὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ στὸ ὄνομα τοῦ Παύλου πίστευε ὅτι στὰ χρὸνια του θὰ γινόταν ἠ Δευτέρα Παρουσία** ὁπότε ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ...
(βλ. περισσότερα ἐπ’ αὐτοῦ στό:
_______
* οἱ εἰδικοὶ θεωροῦν ὃτι στὶς δύο ἐπιστολὲς τοῦ Παύλου πρὸς Κορινθίους ἒχουν ΣΥΡΡΑΦΕΙ τουλάχιστον τρεῖς ἐπιστολές, ἐκτὸς τῆς ἀναφερομένης προγενέστερης στὴν Α' ΚΟΡ (5,9).
Συγκεκριμένα στὴν σημερινὴ Β’ ΚΟΡ. ἔχουν συρραφεῖ μιὰ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ἐπιστολὴ ΘΛΙΨΕΩΣ καὶ ΟΡΓΗΣ τοῦ Παὺλου κατὰ τῶν ΥΠΕΡΛΙΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ (δηλ. κάποιων ἐκ τῆς Ἱερουσαλὴμ ποὺ ἀπαιτοῦσαν ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΩΣΑΪΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞ ΕΘΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ) στὰ κεφ.10‒13 καὶ μιὰ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ἐπιστολὴ χαρᾶς στὰ κεφ.1‒9, ὅπου φαίνεται ἔχει λυθεῖ τὸ πρὸβλημα μὲ τούς "ὑπερλίαν Ἀποστὸλους.
Ἁπλῶς ὁ μετἐπειτα συρρἀψας τὴν ἐν λόγῳ ἀλληλογραφία, ἐνωσε τὶς ἐπιστολὲς τοῦ Παύλου μὲ ΑΝΑΠΟΔΗ χρονολογικὴ σειρά....
**<ΗΜΕΙΣ ΟΙ ΖΩΝΤΕΣ οἱ περιλειπόμενοι.... ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα> {Α’ ΘΕΣΣ.4,16 κ.ἑξ.}
ΚΑΙ :
<τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὁ καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπόν ἐστιν, ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες γυναῖκας ὡς μὴ ἔχοντες ὦσι, καὶ οἱ κλαίοντες ὡς μὴ κλαίοντες, καὶ οἱ χαίροντες ὡς μὴ χαίροντες, καὶ οἱ ἀγοράζοντες ὡς μὴ κατέχοντες...παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου> {Α’ ΚΟΡ.7, 29 κ.ἑξ.}
[ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
Καὶ τοῦτο σᾶς λέγω ἀδελφοί, ὁ καιρὸς ποὺ μᾶς ἀπομένει εἶναι λίγος καὶ περιωρισμένος, ἒτσι ὥστε καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν γυναῖκες νὰ εἶναι σὰν νὰ μὴν ἔχουν, & ἐκεῖνοι ποὺ κλαῖνε νὰ εῑ̓́ναι σὰν νὰ μὴν κλαῖνε & ἐκεῖνοι ποὺ χαίρουνται νὰ εἶναι σὰν νὰ μὴν χαίρονται & ἐκεῖνοι ποὺ ἀγοράζουν νὰ εἶναι σὰν νὰ μὴν κατέχουν....διότι τελειώνει σύντομα ἡ μορφὴ αὐτοῦ τοῦ κόσμου ].
