ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ. Γιατί ἡ Β’ Ἐπιστολὴ Πρὸς Θεσσαλονικεῖς δὲν εἶναι τοῦ Ἀπ.Παύλου.
Γράφει ὁ ΠΑΥΛΟΣ* στὴν Β' ΘΕΣΣ. γιὰ ἐκείνους τούς... παλαβιάρηδες ἐσχατολόγους πού εἶχαν πάψει νὰ ἐργάζονται θεωρῶντας ὅτι ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ {=ἐνέστηκεν} ἡ Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ (σὰν κάποιους σημερινοὺς ΙΕΧΩΒΑΔΕΣ & φονταμενταλιστὲς ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΟΥΣ...) ὅτι πρῶτα θὰ ἐρχόταν ἡ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ καὶ ἠ ἐμφάνιση τοῦ ΑΝΟΜΟΥ καὶ κατόπιν θὰ ἔρχόταν ὁ Κύριος.
Καὶ συμπληρώνει λέγοντας ὅτι ἠ Ἀποστασία ἀργεῖ νὰ ἀποκαλυφθεῖ ἂν καὶ τό <μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας> ἐπειδὴ τώρα ὑπάρχει τὸ ΕΜΠΟΔΙΟ {=κατέχον} . Μόλις ὅμως ἐκλείψει ὁ ἐμποδίζων {=κατἐχων} θὰ ἀποκαλυφθεῖ ὁ ὐιὸς τῆς Ἀνομίας καὶ ἡ Ἀποστασία.
Βεβαίως ὁ συγγραφέας ἀναφέρεται σὲ γεγονότα τῆς ΕΠΟΧΗΣ του καὶ γι αὐτὸ ΑΜΕΛΗΣΕ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ (ἐνῶ τὸ εἶχε πεῖ διὰ ζώσης στοὺς τότε παραλῆπτες τῆς ἐπιστολῆς του) ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο "ΚΑΤΕΧΩΝ" δηλ. ὁ ΕΜΠΟΔΙΖΩΝ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ.
Μποροῦμε νὰ ὑποψιαστοῦμε ὅτι ἀφοῦ τὸ 70μΧ καταστράφηκε ὁ Ναὸς τῆς Ἱερουσαλήμ, ὁ συγγραφέας τῆς ἐπιστολῆς (ΠΟΥ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ, ὁ ὁποῖος ἁποκεφαλίστηκε μᾶλλον τὸ 64μΧ ἐπὶ Νἐρωνος) προαναγγἐλλει τὴν ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΕΝΟΣ ΤΡΙΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΚΟΥ ΝΑΟΥ στὸν ὁποῖον θὰ ἑδρεύσει ὁ ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ.
Ὁπότε ὅσον ἐμποδίζεται ἡ ἀνέγερση τοῦ Γ’ Ναοῦ, ἐμποδίζεται καὶ ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἀνόμου. ΑΥΤΗ Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΟΜΩΣ ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ διότι εἶναι πεποίθηση τῶν Ἑβραίων τοῦ 2ου αἰ.μΧ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΠΑΡ—ΚΟΚΜΠΑ ΤΟ 132ΜΧ καὶ ποὺ πνίγηκε στὸ αἶμα ἀπὸ τὶς ρωμαϊκὲς λεγεῶνες τοῦ ΑΔΡΙΑΝΟΥ τὸ 136μΧ..
______
* ἡ πλειονότης τῶν εἰδικῶν θεωρεῖ ὅτι ἡ Β’ ΘΕΣΣ. δέν εἶναι κείμενο τοῦ Παύλου ἀλλὰ κάποιου ἄλλου, διὀτι παρουσιάζει μιὰ ΝΕΑ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΙΔΕΑ (τὴν ἰδέα περὶ ΑΝΟΜΟΥ—στὴν κατοπινὴ γραμματεία θὰ ἀποκληθεῖ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ) ἡ ὁποία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΙΣ ΓΝΗΣΙΕΣ ΠΑΥΛΕΙΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ. Καὶ ἐξηγοῦν οἱ εἰδικοὶ καινοδιαθηκολόγοι ὅτι ἡ ιδέα περὶ Ἀνόμου ἀναπτύχθηκε γιὰ νὰ ἀπαντήσει στὸ πρόβλημα τῆς ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ποὺ ἀντιμετώπισε ἡ Ἐκκλησία μετὰ τὸ 70μΧ, ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΣΤΡΑΦΗ Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΑΛΛΑ’ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΕΠΙ ΤΩΝ ΝΕΦΕΛΩΝ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ, ὅπως προἐβλεπε τὸ ΜΑΡΚ. κεφ. 13.
