ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ. Γιατί ἡ Β’ Ἐπιστολὴ Πρὸς Θεσσαλονικεῖς ΔΕΝ θεωρεῖται ὅτι εἶναι τοῦ Ἀπ.Παύλου.

 Ἡ Ἐπιστολή " Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ" ἀναφέρεται ἐκ πρώτης ὄψεως σὲ κάποιους "φονταμενταλιστές"  ἐσχατολόγους τῆς ἐποχῆς ἐκείνης   πού εἶχαν πάψει νὰ ἐργάζονται θεωρῶντας ὅτι ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ {=ἐνέστηκεν} ἡ Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ  ἐξηγῶντας  σὲ ὅλους αὐτοὺς ὅτι πρῶτα θὰ ἐρχόταν ἡ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ μὲ τὴν  ἐμφάνιση τοῦ ΑΝΟΜΟΥ καὶ κατόπιν θὰ ἔρχόταν ὁ Κύριος.

Στὴ συνέχεια διευκρινίζει ἡ Ἐπιστολὴ   ὅτι ἠ Ἀποστασία ἀργεῖ νὰ ἀποκαλυφθεῖ,  ἂν καὶ τό <μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας>,  ἐπειδὴ τώρα  ὑπάρχει τὸ ΕΜΠΟΔΙΟ {=κατέχον} . 

Μόλις ὅμως  ἐκλείψει ὁ ἐμποδίζων {=κατἐχων} θὰ ἀποκαλυφθεῖ ὁ ὐιὸς τῆς Ἀνομίας καὶ ἡ Ἀποστασία.

[ ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ: 

 Ἐπειδὴ ὁ συγγραφέας ἀναφέρεται σὲ γεγονότα τῆς ΕΠΟΧΗΣ του ,γι αὐτὸ καὶ ΑΜΕΛΗΣΕ ΝΑ ΤΑ  ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΜΑΣ —ἐνῶ θυμίζει ὅτι τὰ εἶχε πεῖ διὰ ζώσης στοὺς τότε παραλῆπτες τῆς ἐπιστολῆς του, ΠΟΙΟΣ δηλ. ΕΙΝΑΙ Ο "ΚΑΤΕΧΩΝ", ὁ  ΕΜΠΟΔΙΖΩΝ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ.]

  Ἡ πλειονότης τῶν εἰδικῶν καινοδιαθηκολόγων (70-80%) σήμερα θεωρεῖ ὅτι ἡ Β’ ΘΕΣΣ. δέν εἶναι κείμενο τοῦ Παύλου ἀλλὰ κάποιου ἄλλου,  διὀτι παρουσιάζει μιὰ ΝΕΑ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΙΔΕΑ (τὴν ἰδέα περὶ ΑΝΟΜΟΥ—στὴν κατοπινὴ γραμματεία θὰ ἀποκληθεῖ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ) ἡ ὁποία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΙΣ ΓΝΗΣΙΕΣ ΠΑΥΛΕΙΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ.

 

Καὶ ἐξηγοῦν οἱ εἰδικοὶ  ὅτι ἡ ιδέα περὶ Ἀνόμου ἀναπτύχθηκε γιὰ νὰ ἀπαντήσει στὸ πρόβλημα τῆς ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ποὺ ἀντιμετώπισε ἡ Ἐκκλησία μετὰ τὸ 70μΧ, ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΣΤΡΑΦΗ Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ,ΑΛΛΑ’ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΕΠΙ ΤΩΝ ΝΕΦΕΛΩΝ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ—ὅπως προἐβλεπε τὸ ΜΑΡΚ. κεφ. 13.

Ἀπὸ  ποῦ  ὅμως προέρχονται οἰ ἰδέες τῆς Β’ ΘΕΣΣ. περὶ ΑΝΟΜΟΥ, ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ κλπ; 

Γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν Ἱστορία ὅτι μετὰ τὴν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΤΟ 70μΧ, ἐμφανίστηκε ξανὰ ἡ Προσδοκία στοὺς Ἑβραίους ὅτι ὀ Γ’ ΝΑΟΣ ΘΑ ΞΑΝΑΚΤΙΣΤΕΙ ΟΤΑΝ ΕΡΘΗ Ο ΜΕΣΣΙΑΣ.

  Αύτὴ τὴν ΕΒΡΑΪΚΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ  ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ μετὰ τὸ 70μΧ,  ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΕΝΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥ ΜΕΣΣΙΑ ΠΟΥ ΘΑ  ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΙ ΞΑΝΑ ΤΟΝ Γ’ ΝΑΟ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ἀναπαράγει ἡ Β’ ΘΕΣΣ. προβλέποντας πὼς θὰ ἐμφανιστεῑ ὁ Ἄνομος καὶ ΘΑ ΚΑΘΙΣΕΙ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Ἂν στεκόταν ὄρθιος ὁ Ναὸς τοῦ Θεοῦ στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅταν γραφόταν ἡ Β’ ΘΕΣΣ., ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ,  ΝΑ ΚΑΘΙΣΕΙ Ο ΑΝΟΜΟΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ·  μόνο ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟΣ Ο ΝΑΟΣ εἶχε νόημα αὐτὴ ἡ πρόβλεψη, ἀφοῦ Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΜΕΣΣΙΑΣ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΜΕΣΣΙΑΣ ΞΑΝΑΚΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΑΟ...—μόνο  ποὺ γιὰ τοὺς χριστιανούς, ὁ Ἑβραῖος Μεσσίας ΠΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΚΤΙΖΕ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΪΚΟ ΝΑΟ,  θὰ ἦταν  ΨΕΥΔΟΜΕΣΣΙΑΣ δηλ. ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ  (ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν καθίσαι—Β’ ΘΕΣΣ.2,4)

Τὸ γεγονὸς αύτὸ ἀποκαλύπτει ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΤΑΙ Η Β' ΘΕΣΣ. Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ...

ΑΡΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΜΕΤΑ ΤΟ 70ΜΧ —ΕΝΩ  Ο ΠΑΥΛΟΣ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ ἀπὸ τὸ 64μΧ , πιθανῶς  κατὰ τὸν διωγμὸ τοῦ Νέρωνος...

 Συνεπῶς, κατὰ τὸν συγγραφέα τῆς Β’ ΘΕΣΣ., ( Ο ΟΠΟΙΟΣ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΚΑΙ  ΜΙΜΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ)  ὅσον ἐμποδίζεται {=κατἐχων}  ἡ ἀνέγερση τοῦ Γ’ ΕΒΡΑῘΚΟΥ Ναοῦ, τόσον ἐμποδίζεται καὶ ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἀνόμου (ψευδοΜεσσία). 

Γεγονὸς ποὺ σημαίνει ὅτι ὁ "Κατέχων" {=ἐμποδίζων} εἶναι ἡ ΡΩΜΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ποὺ ἐμπόδιζε τὴν ἀνἐγερση ξανὰ τοῦ ΙΟΥΔΑΪΚΟΥ ΝΑΟΥ.

_____

ΥΓ. Σημειωτέον, ὅτι ἡ πεποίθηση αύτὴ τῶν Ἑβραίων περὶ Γ’ ΝΑΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΚΤΙΣΕΙ Ο ΜΕΣΣΙΑΣ,  ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΠΑΡ—ΚΟΚΜΠΑ ΤΟ 132ΜΧ  τὴν καταπνιγεῖσα στὸ αἶμα ἀπὸ τὶς ρωμαϊκὲς λεγεῶνες τοῦ ΑΔΡΙΑΝΟΥ τὸ 136μΧ..

ΥΓ2.  Πέραν τῶν ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΩΝ διαφορῶν  μεταξὺ τῆς Α’ ΘΕΣΣ.  καὶ Β’ ΘΕΣΣ. ,οἱ εἰδικοὶ ἒχουν ἐντοπίσει ( ἐκτὸς τοῦ διαφορετικοῦ λεξιλογίου) καὶ ΥΦΟΛΟΓΙΚΕΣ διαφορές στὰ δύο κείμενα.

Πχ. ἑνῶ στὴν Α’ ΘΕΣΣ. ὐπάρχουν  ἁπλὲς καὶ σαφεῖς προτάσεις, στὴν Β’ΘΕΣΣ. ἐπικρατοῦν περίπλοκες δευτερεύουσες. 

Α’ ΘΕΣΣ (4,16) 

<ὅτι αὐτὸς ὁ Κύριος ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι Θεοῦ καταβήσεται ἀπ᾿ οὐρανοῦ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον>

Β’ ΘΕΣΣ (2, 1‒2)  Ἐρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡμῶν ἐπισυναγωγῆς ἐπ᾿ αὐτόν,  εἰς τὸ μὴ ταχέως σαλευθῆναι ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸς μήτε θροεῖσθαι μήτε διὰ πνεύματος μήτε διὰ λόγου μήτε δι᾿ ἐπιστολῆς ὡς δι᾿ ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ.

ΥΓ3. ὅλα τά παραπάνω μπορεῖ νὰ τά δέχονται οἱ περισσότεροι είδικοί, ἀλλὰ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ CONSENSUS  καὶ πάντως δὲν ἀκυρώνουν τὴν ΜΕΓΑΛΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΑΞΙΑ τῆς Β’ ΘΕΣΣ. ἡ ὁποία προβλἐπει τὴν ΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΟΜΟΥ,  πρὶν τὴν Παρουσία.