Π.Γύπαρης: Ὁ Ἐμμ.Μπενάκης διέταξε τὴν δολοφονία τοῦ Ἴωνος Δραγούμη.
Τὸ 1920 προκειμένου νά γίνουν Ἐκλογὲς ἄρχισαν νὰ ἐπιστρέφουν ἀπὸ τὴν ΕΞΟΡΙΑ στὴν ΚΟΡΣΙΚΗ οἱ ἡγέτες τῆς Ἀντιβενιζελικῆς Ἀντιπολίτευσης ΠΟΥ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΙΧΕ ΕΞΟΡΙΣΕΙ τὴν ἐποχὴ τοῦ Διχασμοῦ, ὅταν ἀνἐλαβε τὴν ἐξουσία στὴν Ἀθήνα διὰ τῶν γαλλικῶν ὅπλων (1917).
Ἔτσι γύρισε στὴν Ἀθήνα μετὰ ἀπὸ 2 χρόνια ἐξορίας στὴν Κορσικὴ καὶ 7μῆνες ἐκτοπισμὸ στὴν Σκόπελο ὁ ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ ὁ ἀναμφισβήτητος ἡγέτης τῆς ἀντιβενιζελικῆς παρἀταξης.
(ΠΡΩΤΟΣ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΙΣΗΓΑΓΕ ΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΑΣ ΗΘΗ ΤΟΥΣ ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ) .
Τὸ μεσημέρι λοιπὸν γύρω στὶς 3μμ τῆς Παρασκευῆς 31ης Ἰουλίου 1920, ὀ ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ μέ τὸ ἀνοικτὸ μαῦρο φὸρντ του κατἐβαινε ἀπὸ τὴν Κηφισιά στὴν Ἀθήνα μὲ προορισμὸ τὰ γραφεῖα τῆς «Πολιτικῆς Ἐπιθεώρησης». προκειμένου νὰ συντάξει ἄρθρο γιὰ τὴν καταδίκη τῆς δολοφονικῆς ἀπόπειρας κατὰ τοῦ Βενιζέλου ποὺ εἶχε λάβει χώρα τὴν προηγούμενη μέρα στὸ σιδηροδρομικὸ σταθμό "Λυών" τοῦ Παρισιοῦ.
Τὸ ἁμάξι του ἀκινητοποιήθηκε στὴν Λ.Κηφισίας μπροστὰ στὴν ΕΠΑΥΛΗ ΘΩΝ ἀπὸ μπλόκο τῶν βενιζελικῶν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ Ἀσφαλείας {=ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ}. Οἱ παραστρατιωτικοὶ βενιζελικοὶ ἐπιτέθηκαν στὸν Δραγούμη (ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ) τὸν κατἐβασαν βιαίως ἀπὸ τὸ αύτοκίνητο κτυπῶντας τον καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸν κοντινὸ στρατῶνα τῶν Δημοκρατικῶν Ταγμάτων.
Ἐκεῖ τὸν παρἐλαβε ὁ περιβόητος διοικητὴς τῶν βενιζελικῶν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Παῦλος Γύπαρης καὶ μετὰ ἀπὸ σύσκεψη μὲ τὸν ἐλθόντα ἐκεῖ ΕΜΜ.ΜΠΕΝΑΚΗ καὶ ἄλλους, διέταξε ἕνα ἀπόσπασμα νὰ μεταφέρει πεζῆ τὸν Ἴωνα Δραγούμη στὸ Φρουραρχεῖο.
Τὸ ἀπόσπασμα ὅμως δέν ἔφτασε ποτὲ στὸ Φρουραρχεῖο ἀλλὰ ἐκτἐλεσε τὸν Δραγούμη ἐν μέσῃ ὁδῷ ἀπἐναντι ἀπὸ τὸ σημερινὸ Hilton.
Ἰδοὺ πῶς περιἐγραψε τὴν ἐκτέλεση ἕνας αὐτόπτης μάρτυρας ὁ Ρῶσος συνταγματάρχης, ΙΓΚΟΡ ΛΕΜΠΕΝΤΙΕΦ στὴν ἐφημ."ΣΚΡΙΠ" :
<περὶ τὴν 4ην ἀπογευματινὴν ἀνέμενον μεθ’ ὁμάδος ἐκ τριῶν ἢ τεσσάρων προσώπων τὴν ἄφιξην τοῦ τράμ, παρὰ τὴν γωνίαν τῆς λεωφόρου Κηφισσίας (σημερινὴ Βασ.Σοφίας) καὶ τῆς ὁδοῦ Ιωάννου Παπαδιαμαντοπούλου, πλησίον τοῦ ὐπ’ Αριθμ. 907 στύλου τῶν ἠλεκτρικῶν συρμάτων. Τὴν προσοχήν μου ἐπέσυρε ὁμὰς στρατιωτικῶν ἀγόντων ἐν συνοδείᾳ ἕναν πολίτην καλοῦ παρουσιαστικοῦ καὶ βαδίζοντος μετὰ πολλῆς ἀξιοπρέπειας. Δεξιόθεν καὶ ἀριστερὰ αὐτοῦ ἐβάδιζον δύο στρατιῶται, δεκὰς δ’ ἑτέρων στρατιωτῶν εἱπετο ἐκ τοὺ σύνεγγυς. Πάντες ἔφερον τυφέκια. Μόλις τὸ ἀπόσπασμα ἐπλησίασεν εἰς τὸν ὑπ’ Ἀριθμ. 905 στῦλον τοῦ τράμ, μετέβαλε κατεύθυνσιν πρὸς τὰ ἀριστερὰ καὶ ἐσταμάτησε παρὰ τὸ πεζοδρόμιον, ἄφησαν τὸν αἰχμάλωτον πολίτην ἐπὶ τοῦ πεζοδρομίου,
εἰς ἀπόστασιν τεσσάρων περίπου βημάτων.
Οἱ στρατιῶται, ἀφοῦ ἐσταμάτησαν, ἐπυροβόλησαν: ἐρρίφθησαν ὑπ’ αὐτῶν περὶ τοὺς δέκα πυροβολισμούς. Οὐδὲν πρόσταγμα ἠκούσθη. Ὁ πυροβοληθεὶς πολίτης ἔπεσε ἄπνους, χωρὶς νὰ βάλῃ κραυγήν, χωρὶς νὰ εἴπη τι>.
Ἡ σορὸς τοῦ Ἴωνος Δραγούμη ἀφέθηκε νὰ κείτεται μέσα στὸν δρόμο γιὰ ὥρα πολλή, ΥΒΡΙΖΟΜΕΝΗ ὐπὸ τοῦ βενιζελικοῦ ὄχλου ποὺ μαζεύτηκε, ὥσπου νὰ ὁδηγηθεῖ στὸ νεκροτομεῖο του Α΄ Κοιμητηρίου Ἀθηνῶν (ἡ νεκροψία ἔδειξε ὅτι ὁ ἡρωικὸς Ἴων Δραγοὺμης ἔφερε 13 σφαῖρες στὸ κορμί του, 5 λογχισμοὺς διὰ ξιφολόγχης καὶ κάταγμα τοῦ δεξιοῦ μηριαίου ὀστοῦ διὰ ὑποκοπάνου ὅπλου.)
Καὶ προκύπτει τὸ ἐρώτημα·
ΠΟΙΟΣ ΔΙΕΤΑΞΕ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΔΡΑΓΟΥΜΗ;
Ποιὸς εἶχε —ἀπόντος τοῦ Βενιζέλου—τὸ εἰδικὸ βἀρος , τὴν ἰσχὺ καὶ τὴν ΕΠΙΡΡΟΗ νὰ διατάξει κάτι τέτοιο;
Ὁ Γύπαρης; ἢ ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς κυβέρνησης Ρέπουλης;
ΧΑΜΗΛΟΥ ΒΕΛΗΝΕΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ.
Μόνο ὁ ζάπλουτος στενὸς φίλος τοῦ Βενιζέλου καὶ πρώην ὑπουργὸς ΕΜΜ.ΜΠΕΝΑΚΗΣ εἶχε τὴν ἰσχὺ νὰ διατἀξει τὴν δολοφονία τοῦ Δραγούμη ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΡΡΟΗ ΝΑ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΕΙ ἡ ἐντολή του.
ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ;
Ὁ ΠΑΥΛΟΣ ΓΥΠΑΡΗΣ* ἀποκάλυψε στὴν δίκη του γιὰ τὸ Κίνημα τοῦ 1935 (κι ἐνῶ εἶχε ἀποβιώσει ὁ Μπενάκης) αύτὸ πού ψιθύριζε ὅλη ἡ Ἀθήνα :
ὅτι ὁ ΜΠΕΝΑΚΗΣ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΔΡΑΓΟΥΜΗ.
Τοῦτο ὅμως συνέβη ὄχι τόσον γιὰ πολιτικοὺς ὅσον γιὰ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ λόγους.
Συγκεκριμένα, ἡ Πηνελόπη Δέλτα, κόρη τοῦ Μπενάκη καὶ σύζυγος τοῦ Στέφανου Δέλτα, εἶχε ἐρωτευθεῖ σφόδρα τὸν Ἴωνα Δραγούμη τὸ 1905 ὅταν τὸν συνάντησε στὴν Ἀλεξάνδρεια ὅπου ὑπηρετοῦσε ὑποπρόξενος, ἀλλὰ ὁ Δραγούμης, ἐνῶ συνῆψε σχέση μαζί της, δὲν ἐπιθυμοῦσε νά τὴν παντρευτεῖ, μέ συνἐπεια ἠ Πηνελόπη Δἐλτα νὰ μὴν κινήσει διαδικασίες διαζυγίου ἀπὸ τὸν σύζυγό της.
Ὁ Μπενάκης ἔφερε βαρέως αὐτὸν τὸν παράνομο δεσμὸ τῆς κὀρης του (τὸν ὀποῖον συζητοῦσε ὅλη ἡ Ἀθήνα) ἐνῶ ἠ ὀργή του ξεχεἰλισε (μαζὶ καὶ τῆς κόρης του) ὅταν τὸ 1908 ὁ Δραγούμης συνδέθηκε ἐρωτικὰ μέ τὴν ἠθοποιὸ Μαρίκα Κοτοπούλη..
Τήν "φύλαγε" λοιπὸν ὁ Μπενάκης στὸν Δραγούμη κὰ βρῆκε τὴν εὐκαιρία νά ἐκδικηθεῖ
τὸ παλιὸ προσωπικὸ καὶ πολιτικό του ἐχθρό, ἐκείνη τὴν ἀποφράδα ἡμέρα τῆς 31ης Ἰουλίου 1920 ...
Ἀπὸ τοὺς βενιζελικοὺς δολοφόνους τοῦ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ καταδικάστηκαν μόνον oἱ στρατιῶτες** τοῦ αποσπάσματος τῶν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ (οἱ ὁποῖοι καὶ ἀμνηστεύτηκαν τὸ 1924) ἐνῶ ο ἠθικὸς αύτουργὸς Ἐμμανουήλ Μπενάκης ΑΘΩΩΘΗΚΕ ΜΕ ΒΟΥΛΕΥΜΑ (ἐπὶ κυβερνήσεως βενιζελικῶν βεβαίως, τὸν Νοέμβριο τοῦ 1922)
________
* ὁ Γύπαρης δήλωσε τὸ 1935 στούς Στρατοδίκες σχετικὰ μὲ τὴν δολοφονία Δραγούμη, μεταξὺ ἄλλων, τὰ ἑξῆς·
< ἦλθεν ἕνα τηλεγράφημα ὅτι ἔγινεν ἀπόπειρα κατὰ τοῦ Βενιζέλου εἰς τὴν Λυών. Ἐγὼ εἶχα ἕνα τηλεγράφημα ὅτι δὲν ἐκινδύνευεν ἡ ζωή του ...{...}.... Ἐξεκίνησα καὶ ἐπέστρεψα εἰς τὸ τάγμα, ὅταν ἔξω εἶδα ἕνα αὐτοκίνητον σταματημένο καὶ κόσμον μαζεμένον γύρω καὶ μαινόμενον. Μὲ τὸ πιστόλι εἰς τὸ χέρι ἄνοιξα δρόμο καὶ ἐπῆγα κοντά. Μέσα εἰς τὸ αὐτοκίνητον ἦτο ὁ Ἰων Δραγούμης. Τὸν παρέλαβα καὶ τὸν ὡδήγησα μέσα καὶ ἐκαμα ἑνα τηλεφώνημα εἰς τὸ Φρουραρχεῖον διὰ νὰ τὸν στείλω ἐκεῖ ὁπως εἶχα στείλει καὶ τοὺς ἀλλους ποὺ εἶχαν συλληφθῆ. Ὁταν ἐσχηματίσθη τὸ ἀπόσπασμα ποὺ θὰ τὸν συνώδευε, καὶ τὸν παρέλαβε, παρουσιάσθη ἕνας κύριος μεγαλόσχημος καὶ τοὺς ἐφώναξε: “Σκοτῶστε τον! Τι τὸν φυλᾶτε”. Πρέπει νὰ σᾶς πῶ ὁτι ἦτο ἀνθρωπος μεγάλης ἐπιρροῆς καὶ ἠκούετο πολύ, διότι εις τὸ σπίτι του ἐμενε πάντοτε ὁ Βενιζέλος στὴν Κηφισιάν. Καὶ οἱ στρατιῶται τὸν ὑπήκουσαν. Καὶ... ἔγινε τὸ δυστύχημα.....Ἐπῆγαν (οἱ στρατιῶτες) εἰς τὸν κ. Ἐκεῖνον στὴν Κηφισιάν, ὁ ὁποῖος τοὺς ἐδωσε 20.000 δραχμάς, τοὺς ὑπεσχέθη νὰ ἐπέμβη στὸ Βενιζέλο γιὰ νὰ μὴ τιμωρηθοῦν καὶ νὰ τοὺς στείλη στὴν Αἴγυπτο. Δὲν ἐτήρησεν ὁμως τὸν λόγον του καὶ δὲν τοὺς ἔστειλεν εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ οἱ στρατιῶται ἐπῆγαν στὴν Κρήτη, ὅπου ἐφυγοδικοῦσαν. Ἔστειλα ἑνα ἀπόσπασμα στὴν Κρήτη μὲ ἐπικεφαλῆς ἀξιωματικόν, ὁ ὁποῖος τοὺς εὑρῆκε καὶ τοὺς συνέλαβε, τοὺς ἔφερε στὸ τάγμα καὶ τοὺς παρέδωσε στὰς ἀρχάς...... Πρέπει νὰ σᾶς πῶ ἀκόμη, κύριοι στρατοδίκαι, ὅτι τὴν ἡμέραν ποὺ συνέβη ὁ φόνος τοῦ Δραγούμη ἐμπῆκα στὸ αὐτοκίνητο νὰ πάω στὴν Κηφισιά νὰ τὸν σκοτώσω τὸν κ. Ἐκεῖνον. Ἐπεσαν ὅμως ολοι οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ τάγματος καὶ μὲ ἐκράτησαν. Ὁταν ἦλθεν ὁ Βενιζέλος ἐπῆγα καὶ τοῦ εἶπα ὁτι θὰ ἐκαμνα δημοσίευμα νὰ ἀποκαλύψω τὸν κ. Ἐκεῖνον, ἀλλὰ ὁ Βενιζέλος μοῡ εἶπε: “ἀφησε, δεν πειράζει”. Ἀπὸ τότε γεννήθηκε ἡ κατακραυγὴ ἐναντίον μου καὶ γι αὐτὸ ἐδημοσίευσα μιὰν ἐπιστολὴν στὴν ἑλληνικὴν ἐφημερίδα "Μέλλον" τῶν Παρισίων καὶ ἤθελα νὰ τὴν στείλω καὶ στὰς ἀθηναϊκὰς ἐφημερίδας, ἀλλὰ καὶ πάλιν μέ ἠμπόδισε ὁ Βενιζέλος..>
Ἐφημ. ΕΘΝΟΣ 2ας ΜΑΪΟΥ 1935
** τὸ ἐπίσημο Κατηγορητήριο (ΙΑΝ—1922) τῆς Εἰσαγγελίας Ἀθηνῶν κατὰ τῶν δολοφόνων τοῦ Δραγούμη ἀναφέρει ὅτι τὸ ἐκτελεστικὸ ἀπόσπασμα ὐπὸ τὸν ΣΑΡΤΖΕΤΗ (ἢ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ, θείου τοῦ γνωστοῦ δικαστῆ τῆς ὑπόθεσης Λαμπράκη καὶ διατελέσαντος Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Χ.Σαρτζετάκη) ἀποτελεῖτο <ἐκ τῶν Θ. Κατσίγαρη Λοχίου,Γιαλεδάκη, Δασκαλογρηγοράκη, Καλλιτσάκη, Καραβανάκη, Μαυρογένη, Ξυδάκη, Παντελάκη, Χαλκιαδάκη, Χριστοδουλάκη ἁπάντων στρατιωτῶν τοῦ Σώματος Γύπαρη και κατηγορουμένων. Παραλαβόντες οὗτοι ἀμέσως τὸν Δραγούμην καὶ φέροντες ἀνηρτημένα τὰ ὅπλα των ἐπ΄ὠμου πορεύοντο πεζῇ πρὸς τὰς Ἀθήνας καίτοι ἐστάθμευον ἐκεῖ αυτοκίνητα.
Ὅταν δ΄ αὐτὴ οὕτω βαδίζουσα εἶχε πλησιάσει κάτωθι τῶν Στρατιωτικῶν λουτρῶν, καὶ εἰς τὴν θέσιν ἐν ᾗ ὑπάρχει τὸ ὑψηλότερον φυσικόν προτείχισμα, ὁ ἐπικεφαλῆς ταύτης Σαρτζέτης {=ἥ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ} σταματᾶ διὰ τῶν λέξεων "αὐτοῦ, αὐτοῦ" μετὰ δὲ τὴν στάσην της, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν Δραγούμην τοῦ λέγει "στάσου, θὰ σὲ σκοτώσωμεν", συγχρόνως δὲ τὸν ὤθεῖ μετὰ σκαιότητος πρὸς τὸ πεζοδρόμιον, τὸν τοποθετεῖ πρὸ τοῦ προτειχίσματος μὲ μέτωπον πρὸς τὴν ὁδὸν ἐπί τοῦ ἄκρου τῆς ὁποίας παρατάσσονται ἀμέσως οἱ στρατιῶται πρὸς οὕς δίδεται ἀμέσως τὸ παράγγελμα "πῦρ". Μιὰ ὁμοβροντία διασχίζει τὸν ὁρίζοντα, καὶ ὁ Δραγούμης ὅστις, κατ΄αὐτήν πίπτει νεκρός, ἀλλὰ καὶ κατ΄αὐτοῦ ἄπνου πεσόντος καὶ διὰ δευτέραν φορὰν ἐκκενοῦσι τὰ ὅπλα των οἱ δολοφόνοι καὶ μετ΄αὐτὸ λογχίζουν τὸ ἄψυχο σῶμα. Ἡ ἰατρικὴ ἐκθεσις πιστοποιεῖ δεκατρία τραύματα πυροβόλου ὅπλου, πέντε διὰ ξιφολόγχης, κάταγμα τέλειον τοῦ δεξιοῦ μηριαίου ὀστοῦ....>
