"Προδιγίοσον" & "μόστροσον": ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟ ΛΕΞΙΚΟ LIDDELL-SCOTT...
Διάβαζα τὸ σύγγραμα τοῦ ΙΩ. ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΥ "Εἰσαγωγὴ στὴν ἐπιστήμη τοῦ Δικαίου" * καὶ συνάντησα τὶς περίεργες λεξεις τῆς βυζαντινῆς ἑλληνικῆς "μόστροσον" καί "προδιγίοσον" σὲ σχόλιο τῶν "ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ" τῆς συλλογῆς νόμων τοῦ βυζαντινοῦ αύτοκράτορος ΛΕΟΝΤΟΣ ΣΤ’ ΣΟΦΟΥ τοῦ 9ου αἰ.μΧ ποὺ ἀναφέρονται σέ γενετικὲς ἀνωμαλίες τερατογεννήσεων ἀτόμων ποὺ στεροῦνται ,ὡς ἐκ τούτου, τὰ κληρονομικά τους δικαιώματα : <οὐκ εἰσὶ παῖδες οἱ παρὰ τὴν φύσιν τικτόμενοι τεράστιοι {=τέρατα} > {ΒΑΣΙΛΙΚΑ, 46,1,11}
Ἔψαξα τὶς λέξεις αὐτὲς, "ΠΡΟΔΙΓΙΟΣΟΝ" καί "ΜΟΣΤΡΟΣΟΝ", στὸ ΚΑΛΥΤΕΡΟ λεξικὸ τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς, τὸ πασίγνωστο καὶ πολύτομο LIDDELL -SCOTT —ἀλλὰ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ...
_____
* Γράφει τὸ σχόλιο στὸ κείμενο τῶν "ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ" τοῦ ΛΕΟΝΤΟΣ ΣΤ’ ΣΟΦΟΥ (βλ.φωτό) τὰ ἑξῆς: <μόστροσον μὲν ἐστι τὸ ἔχον ἀνθρώπου καὶ ἑτέρου ζώου συγκεκριμενην μορφήν, ὡς ἔνθα τίκτεται παιδίον κέρατα ἔχον· προδιγίοσον δὲ ἐστι τὸ κατὰ μηδὲν ἐν τῇ οἰκείᾳ μορφῇ τύπον σῶζον τῆς ἀνθρώπινης μορφῆς· τυχὸν γὰρ ἐτέχθη κυνὸς ἢ χοίρου τύπον ἔχον>
{σχ. 1 στὸ ΒΑΣ., 46,1,11 , Scheltema, 7, 2731, & Ι.ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ, ὅ.π.σελ. 151, ἐκδ.ΣΑΚΚΟΥΛΑ, 1983}.
____
ΥΓ. Βεβαίως πρόκειται γιὰ λατινογενεῖς λἐξεις (prodigium—monstruosus/monstrum) ὅμως θὰ ἔπρεπε νά τὶς ἀναφέρει τὸ LIDDELL-SCOTT ὅπως ἀναφέρει τὶς ἐπίσης λατινογενεῖς λέξεις τῆς ἑλληνικῆς τῶν ρωμαϊκῶν χρόνων "ΠΡΑΙΤΩΡΙΟΝ" {ἐκ τοῦ praetorium} καὶ "ΚΕΝΤΥΡΙΩΝ" {ἐκ τοῦ centurio}.
ΥΓ2. Ἀπό τὰ παραπάνω φαίνεται πόσο ΣΠΟΥΔΑΙΑ εἶναι ἡ σημασία τῶν ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΝ σχολίων στά ἀρχαῖα καὶ βυζαντινὰ κείμενα, ὃπως τὸ παραπάνω σχόλιο στά "ΒΑΣΙΛΙΚΑ".
(Καὶ ὅσο πιὸ σπάνια σχόλια ἔχει μιὰ ἔκδοση,
τόσο πιὸ ἀκριβὴ εἶναι...)
