Ἔ, ὄχι καί "μεγάλος" λογοτέχνης ὁ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ...
Στὴν Ἑλλάδα μᾶς ἀρέσουν οἱ μεγαλοστομίες· ὅλους "μεγἀλους" τοὺς κάναμε, ΟΜΩΣ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ :
μεγάλοι λογοτἐχνες εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πλάθουν τοὺς μεγἀλους ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ, δηλ. ΠΡΟΣΩΠΑ, ὅπως πχ. ὁ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ τὸν Ρασκόλνικωφ, ὁ ΙΨΕΝ τὴν Ἔντα Γκάμπλερ , ὁ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ τὸν Σάντσο Πάντσα καὶ τὸν Κιχώτη , ὁ τιτᾶνας ΣΑΙΞΠΗΡ τὸν Σάυλωκ, τὸν Ἅμλετ καὶ τὸν Ὀθέλλο { εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ εύκολία μέ τὴν ὁποἰα ὁ Σαίξπηρ μέ ΛΙΓΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ πλάθει χαρακτῆρες—1378 ἐν ὅλῳ, ἐξ οὗ καὶ ἡ προσωνυμία του <ἀνήρ μυριὸνους> } ἢ ὁ ὀγκόλιθος ΜΠΑΛΖΑΚ τὴν Εὐγενία Γκραντὲ καὶ τὸν γερο‒Γκοριὸ καὶ τοὺς 2504 χαρακτῆρες ποὺ παρελαύνουν στὰ ἔργα του...
Ἀγαπητοί, ἡ νεὠτερη Ἑλλάδα ΟΥΤΕ ΣΑΙΞΠΗΡ ΕΒΓΑΛΕ, ΟΥΤΕ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ , ΟΥΤΕ ΜΠΑΛΖΑΚ, ΟΥΤΕ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ,οὔτε ΓΚΟΓΚΟΛ, οὔτε ΤΟΛΣΤΟΪ,οὔτε βεβαίως ΚΑΦΚΑ.
Διαθέτει μόνο τὴν "ἁγἰα τριάδα" τῶν λεγομένων "ἠθογράφων" τοῦ 19ου αἰῶνα ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ—ΒΙΖΥΗΝΟ—ΘΕΟΤΟΚΗ {=φόνισσα— ποῖος ἦτο ὀ φονεὺς τοῦ ἀδελφοῦ μου—Πίστομα κλπ} καὶ τοὺς ΛΙΓΩΤΕΡΟ ΚΑΛΟΥΣ διηγηματογράφους τοῦ 20ου αἰ. ΒΕΝΕΖΗ—ΜΥΡΙΒΗΛΗ—ΤΕΡΖΑΚΗ κλπ.
(Ὁμοἰως καὶ στὴν ΠΟΙΗΣΗ ὁ νέος ἑλληνισμός, ἂν καὶ ἔχει γεννήσει πολλοὺς ΚΑΛΟΥΣ ποιητές, δὲν ἔβγαλε ὁμως ἰσάξιους τῶν μεγεθῶν ἑνὸς ΔΑΝΤΗ, ἑνὸς ΛΟΡΔΟΥ ΒΥΡΩΝΑ ἢ ενὸς ΓΚΑΙΤΕ—ἔτσι γιὰ νὰ ξέρουμε τί λέμε...)
Σὲ αύτοὺς τοὺς δεύτερους τοῦ 20ου αἰ. (τοὺς κλπ) ἀνήκει κι ὁ Καραγάτσης (ὁ ὁποῖος βεβαίως οὔτε τὸ "Νο 31328" τοῦ ΒΕΝΕΖΗ ἔφτασε ποτὲ σὲ λογοτεχνικὴ ἀξία οὒτε τὴν "ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦῼ" τοῦ ΜΥΡΙΒΗΛΗ, οὔτε τὴν "ΠΡΙΓΚΗΠΙΣΣΑ ΙΖΑΜΠΩ" τοῦ Τερζάκη) καὶ τἐλος πάντων , ἂν δέν διαβάσει κἀποιος Καραγάτση, ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ (παρόμοια ἰσχύουν καὶ γιὰ τὸν ἄλλον ΥΠΕΡΤΙΜΗΜΕΝΟ λογοτἐχνη τῆς ἴδιας ἐποχῆς τὸν Γ.ΘΕΟΤΟΚΑ).
Ἂν ὅμως δὲν διαβάσει τὴν ΦΟΝΙΣΣΑ τοῦ Παπαδιαμάντη ἢ τὸ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ τοῦ Βιζυηνοῦ ἢ τὸ ΠΙΣΤΟΜΑ τοῦ Ντίνου Θεοτόκη ΔΕΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΔΙΗΓΗΜΑ καὶ συνεπῶς δὲν θὰ διαθέτει αἰσθητικὸ κριτὴριο ἀξιολόγησης τοῦ καλοῦ διηγήματος.
Γιὰ ὅποιον ἐνδιαφέρεται λοιπόν, περὶ ΝΕΟΕΛΛ.ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, τοῦ προτείνω τὸ παλιὸ σχετικὸ περιοδικὸ τοῦ ΡΕΝΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ μέ τὶτλο "ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" { καὶ εἰδικῶς τὸ τεῦχος 6α/ 1952) τὸ ὁποῖο ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΗΡΤΗΜΕΝΟ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ἐλεύθερο (βλ. κάτω τὸ link * ) ὅπου ΕΚΕΙ θὰ βρεῖ μιά σοβαρὴ & ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΗ κριτικὴ γιὰ τὰ διηγήματα τοῦ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ {ὁ ὁποῖος μἀλιστα ἔκανε καὶ μήνυση** στὸν ΡΕΝΟ τὸ 1952 ἐξαιτίας τῆς κριτικῆς του σὲ κάποιο ΑΘΛΙΟ ἔργο του περί "ἱστορίας τῶν Ἑλλήνων" —ἀπειλῶντας τον ἐπιπλέον ὅτι "γνωρίζει μπόξ"...) καθὼς καὶ ὅλων τῶν ἄλλων λογοτεχνῶν τῆς περιλάλητης "γενιᾶς τοῦ '30" ἡ ὁποία βεβαίως ΟΥΤΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΑΚΙ ΔΕΝ ΕΦΤΑΣΕ ἐκείνης τῆς φοβερῆς γενιᾶς τῶν "ἠθογράφων" τοῦ 19ου αἰ...
ΔΕΚΑ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΔΕΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΜΙΣΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ...
__________
** Ὁ δραστήριος Καραγάτσης κατέθεσε τὸ καλοκαῖρι τοῦ 1952 ΜΗΝΥΣΗ κατὰ τοῦ ΡΕΝΟΥ καὶ ΗΡΑΚΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ ἐπειδὴ δῆθεν ἀνθολόγησαν κείμενο του στὸ περιοδικό "ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" χωρὶς τὴν ἄδεια του, ἀλλὰ ἡ πραγματικὴ αἰτία τῆς μήνυσης ἦταν ἡ κριτικὴ τοῦ Ρένου (τ.5/ΜΑΪΟΣ 1952) στὴν ἄθλια "Ἱστορία τῶν Ἑλλήνων" τοῦ Καραγάτση (ὁ ὁποῖος μἀλιστα ἀπείλησε τόν "αὐθάδη νεανία" Ρένο ὅτι θὰ χειροδικήσει κατ’ αὐτοῦ καὶ τοῦ μήνυσε μἐσῳ τοῦ Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου πὼς "μένει στὴν ὁδὸ τάδε καὶ γνωρίζει μπόξ"—βλ. τεῦχος 6α/ΙΟΥΝΙΟΥ 1952)
Τὴν μήνυση αὐτὴ συνυπέγραψαν οἱ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ—ΘΕΟΤΟΚΑΣ—Κ.ΤΣΑΤΣΟΣ καὶ δικάστηκε ἐρὴμην τῶν μηνυομἐνων τὴν 2‒7‒1952 .
Τελικὰ ὁ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ ἀπέσυρε τὴν μήνυση, ἀλλὰ ὁ ΡΕΝΟΣ καταδικάστηκε σὲ 2,5 μῆνες φυλακὴ ἐξαγοράσιμη ἐπειδὴ ἐξύβρισε τὸν δικηγόρο τοῦ Καραγάτση ,τὸν Π. ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑ ἀποκαλῶντας τον.... "πρωτάκουστο"!! (Ὅλα τὰ ἀνωτέρω περιγράφονται ἐπακριβῶς στὸ εἰδικὸ τεῦχος 6α τῶν "ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ" τοῦ ΙΟΥΝΙΟΥ 1952.)
