ἡ (θήλεια ἢ νερτέρα) θεός.




Ἀποροῦν πολλοὶ  γιατί ὁ ΟΜΗΡΟΣ στὴν ΙΛΙΑΔΑ (Θ,7) ἀντὶ νὰ πεῖ <ἡ θεά> γράφει <θήλεια θεὸς>
ἢ ὁ ΣΟΦΟΚΛΗΣ στόν "Οἰδίποδα ἐπὶ Κολωνῷ" {στ.1548} ἀποκαλεῖ τὴν Περσεφόνη  <ἡ νερτέρα θεός> {=θεὰ τοῦ Κάτω Κόσμου}.
 Ἐξηγῶ·
στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ ἡ λἐξη <ὁ, ἡ θεός> δέν εἶναι οὐσιαστικό, ὅπως στά νέα ἑλληνικά, ἀλλὰ ΕΠΙΘΕΤΟ.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χαῖρε Κωνσταντῖνε, τελευταῖε Βασιλέα τῶν Ἑλλήνων!

Δὲν ἦταν μόνον ὁ Ἀλάριχος : Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.