ἡ (θήλεια ἢ νερτέρα) θεός.
Ἀποροῦν πολλοὶ γιατί ὁ ΟΜΗΡΟΣ στὴν ΙΛΙΑΔΑ (Θ,7) ἀντὶ νὰ πεῖ <ἡ θεά> γράφει <θήλεια θεὸς>
ἢ ὁ ΣΟΦΟΚΛΗΣ στόν "Οἰδίποδα ἐπὶ Κολωνῷ" {στ.1548} ἀποκαλεῖ τὴν Περσεφόνη <ἡ νερτέρα θεός> {=θεὰ τοῦ Κάτω Κόσμου}.
Ἐξηγῶ·
στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ ἡ λἐξη <ὁ, ἡ θεός> δέν εἶναι οὐσιαστικό, ὅπως στά νέα ἑλληνικά, ἀλλὰ ΕΠΙΘΕΤΟ.