Τὸ περιοδικό "ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" τοῦ Ρένου καὶ Ἡρακλῆ Ἀποστολίδη.
Τὸ περιοδικό "ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" πρωτοκυκλοφὀρησε τὸν ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ τοῦ 1952 ἀπὸ τοὺς ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΙ ΡΕΝΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ (πατέρα καὶ υἱό) καὶ ΕΝΑΣ ἀπὸ τοὺς σκοπούς του ἦταν νὰ ἀντιπαρατεθεῖ στὴν λεγόμενη "γενιὰ τοῦ '30" ποὺ βαυκαλιζόταν ὅτι ξεπερνοῦσε σὲ ποιότητα τὴν "ἠθογραφική" γενιὰ τοῦ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ—ΒΙΖΥΗΝΟΥ.
Κύριος σκοπὸς βεβαίως τῶν "ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ" ἦταν νὰ ἀναδείξει λογοτεχνικὲς ποιότητες ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ καὶ ΠΑΡΕΩΝ καὶ αὐτὴ ἠ χωρὶς ἰδεοληψίες ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ καὶ ούδετερότητα τοῦ περιοδικοῦ ἦταν ποὺ τοῦ ΚΟΣΤΙΣΕ ἀργότερα ἐξαιτίας τῶν πολιτικῶν παθῶν καὶ τῶν ἰδεολογικῶν πολώσεων τῆς μετεμφυλιακῆς ἐποχῆς.
Ἡ "γενιά τοῦ '30" λοιπὸν (ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ —ΒΕΝΕΖΗΣ—ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ—ΘΕΟΤΟΚΑΣ κλπ} τοῖς χρήμασι τοῦ (τῆς) κριτικοῦ ΑΛΚΗ ΘΡΥΛΟΥ (κατὰ κόσμον: ΕΛΕΝΗΣ ΟΥΡΑΝΗ‒ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ ποὺ θεωροῦσε ξεπερασμένο τὸν Ἴψεν...) εἶχε συστήσει τήν "ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ 12", γύρω στὸ 1949, μὲ κἐντρο τὸ περιοδικό "ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ" τοῦ Πέτρου Χἀρη (κατὰ κόσμον: ΙΩ.ΜΑΡΜΑΡΙΑΔΗ ) τὸ ὁποῖο εἶχε ἱδρυθεῖ τὸ 1927 ὑπὸ τοὺς Κ. ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟ—Γ.ΞΕΝΟΠΟΥΛΟ προσπαθοῦσε νὰ ποδηγετήσει τὰ λογοτεχνικὰ πράγματα τῆς μεταπολεμικῆς Ἑλλάδας κατὰ τὸ δοκοῦν... (Γράφει ὁ Ρένος στά "ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ"—τ.14/ΦΕΒ 1966— γνωρίζοντας ἀπὸ κοντὰ πρόσωπα καὶ πράγματα, ὅτι ὁ Πέτρος Χάρης πῆρε "προῑκα" τήν "ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ" νυμφευόμενος τὴν κόρη τοῦ Ξενόπουλου, τὴν ὁποίαν χώρισε μετά...)
Ἀπέναντι σὲ αὐτὴ τήν "παρέα" στάθηκε τὸ περιοδικό "ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" στὸ ὁποῖο ὁ Ρένος Ἀποστολίδης ἄσκησε κριτικὴ στοὺς λογοτέχνες τῆς "ΟΜΑΔΑΣ ΤΩΝ 12" γράφοντας ὅτι ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΣΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΛΑΣΟΥΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ παρὰ μὸνον παρατάσσουν διαλόγους ἢ προκλητικὲς σκηνές, ἀλλά ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ δέν πλάθουν ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥΤΟ ΥΣΤΕΡΟΥΝ ΤΩΝ "ΗΘΟΓΡΑΦΩΝ" ΤΟΥ 19ου αἰ. (Παπαδιαμάντη, Βιζυηνοῦ, Θεοτόκη).
Ἐπίσης ὁ Ρένος στηλίτευσε τοὺς ἐν λόγῳ λογοτέχνες γιὰ κάποιους φτηνούς "πολιτικαντισμούς" τους πρὸς ἴδιον ὄφελος, ὅπως τὴν ἀπάλειψη ἀπὸ τὴν μεταπολεμικὴ ἔκδοση (1955) τῆς "ΖΩΗΣ ΕΝ ΤΑΦῼ" ἀπὸ τὸν ΜΥΡΙΒΗΛΗ τῆς φράσης <ΜΑΚΕΝΤΟΝ ΟΡΤΟΝΤΟΞ> γιὰ τὴν αύτοσυνειδησία τῶν Σλαβομακεδόνων ποὺ ὑπῆρχε στὴν πρώτη ἔκδοση τοῦ ἔργου τὸ 1924 {=Ὡστόσο, δὲ θέλουν νά ’ναι μήτε “Μπουλγκάρ”, μήτε “Σρρπ”, μήτε “Γκρρτς”. Μοναχά “Μακεντόν ὀρτοντόξ”} ἢ τὴν ἀλλαγὴ ἀπὸ τὸν ΒΕΝΕΖΗ τοῦ ὀνόματος τοῦ σκύλου ἀπό "ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ" σέ "ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΩΡ", στὴν μεταπολεμικὴ ἔκδοση τοῦ διηγήματος "Νο 31328", γιὰ νὰ μὴν ἐνοχληθεῖ ἡ Ἐκκλησία —καὶ ἡ Ἀκαδημία βεβαίως (βλ. τεῦχος 5/ΜΑΪΟΣ 1952)
Κατόπιν αὐτῆς τῆς κριτικῆς τοῦ Ρένου , ἡ παρέα τῶν "12" {ἢ ἀλλιῶς ἡ "γενιὰ τοῦ '30"} ἀντέδρασε ΣΥΝΕΠΙΚΟΥΡΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ποὺ δὲν ἂντεχε τὴν ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΡΕΝΟΥ (Τάσος Βουρνᾶς, Λ.Κουκούλας, Ρ.Μπούμη κλπ) καὶ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΜΕΤΩΠΟΝ στὸ περιοδικό "ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" τῶν Ἀποστολίδηδων.
Ὁ δραστήριος Καραγάτσης κατέθεσε τὸ καλοκαῖρι τοῦ 1952 ΜΗΝΥΣΗ κατὰ τοῦ ΡΕΝΟΥ καὶ ΗΡΑΚΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ ἐπειδὴ δῆθεν ἀνθολόγησαν κείμενο του στὸ περιοδικό "ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" χωρὶς τὴν ἄδεια του, ἀλλὰ ἡ πραγματικὴ αἰτία τῆς μήνυσης ἦταν ἡ κριτικὴ τοῦ Ρένου (τ.5/ΜΑΪΟΣ 1952) στὴν ἄθλια "Ἱστορία τῶν Ἑλλήνων" τοῦ Καραγάτση (ὁ ὁποῖος μἀλιστα ἀπείλησε τόν "αὐθάδη νεανία" Ρένο ὅτι θὰ χειροδικήσει κατ’ αὐτοῦ καὶ τοῦ μήνυσε μἐσῳ τοῦ Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου πὼς "μένει στὴν ὁδὸ τάδε καὶ γνωρίζει μπόξ"—βλ. τεῦχος 6α/ΙΟΥΝΙΟΥ 1952)*
Τὴν μήνυση αὐτὴ συνυπέγραψαν οἱ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ—ΘΕΟΤΟΚΑΣ—Κ.ΤΣΑΤΣΟΣ καὶ δικάστηκε ἐρὴμην τῶν μηνυομἐνων τὴν 2‒7‒1952 .
Τελικὰ ὁ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ ἀπέσυρε τὴν μήνυση, ἀλλὰ ὁ ΡΕΝΟΣ καταδικάστηκε σὲ 2,5 μῆνες φυλακὴ ἐξαγοράσιμη ἐπειδὴ ἐξύβρισε τὸν δικηγόρο τοῦ Καραγάτση ,τὸν Π. ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑ ἀποκαλῶντας τον.... "πρωτάκουστο"!! (Ὅλα τὰ ἀνωτέρω περιγράφονται ἐπακριβῶς στὸ εἰδικὸ τεῦχος 6α τῶν "ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ" τοῦ ΙΟΥΝΙΟΥ 1952.)
Ὡστόσο ὅλο αὐτὸ τὸ γεγονὸς εἶχε πάντως ὡς συνἐπεια νὰ ἀποφασίσει ὁ ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ (πατέρας του Ρἐνου , συνεκδότης τῶν "Νέων Ἑλληνικῶν" καὶ τῆς γνωστῆς ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ τοῦ μεσοπολέμου) νὰ κλείσει τὸ περιοδικὸ (7+1 τεύχη τὸ 1952) παρ'ὅλην τὴν ὑψηλὴ κυκλοφορία του γιὰ τὰ δεδομένα τῆς ἐποχῆς καὶ τὸ εἶδος τοῦ περιοδικοῦ (5000 φύλλα περίπου κατὰ μέσον ὅρο μηνιαίως).
Τά "ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" κυκλοφόρησαν πἀλι τὸ 1957 σὲ δύο τεύχη χωρὶς ἐπιτυχία καὶ ἄλλη μιὰ φορὰ κατὰ τὴν διετία 1966—1967 (16 τεύχη) μὲ μέση κυκλοφορία 3000 φύλλων , ἀλλὰ λόγῳ τῆς τότε ὄξυνσης τῶν πολιτικῶν παθῶν (καὶ τῆς προηγηθείσης "ΕΙΣΒΟΛΗΣ" τοῦ Ρένου στὴν Βουλὴ τὸν ΙΟΥΛΙΟ τοῦ 1964) ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ "σαμπόταραν" τὸ ΟΥΔΕΤΕΡΟ πολιτικὰ περιοδικὸ τῶν "ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ" μέ συνέπεια νὰ πέσει στὰ 1000 φύλλα λίγο πρὶν τὴν δικτατορία τοῦ 1967.
Δὲν ἔλειψαν κι αὐτὴν τὴν φορὰ τὰ ΕΞΩΔΙΚΑ καὶ οἱ μηνύσεις κατὰ τοῦ Ρένου: τὸν ΑΠΡΙΛΙΟ τοῦ 1966 ὁ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ἔστειλε ἑξώδικο στὸν Ρένο γιὰ μιὰ συνέντευξη ποὺ παραχὠρησε στὸ περιοδικὸ (τ.3/ΜΑΡΤΙΟΣ-66) ὅπου τὸν ἐγκαλοῦσε ὁ Ρένος γιὰ πολιτικὸ τυχοδιωκτισμὸ μὲ ἀφορμὴ τὴν τότε "συμμαχἰα" ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ—ΕΔΑ καὶ δημοσίευσε στὸ ἑπόμενο τεῦχος (τ.4/ΑΠΡ-66).τὰ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ Ο ΜΙΚΗΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΕΟΝ καθὼς ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΚΗΡΥΞΗΣ ΤΟΥ "ΞΕΝΟΔΟΥΛΟΥ" ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ τὶς 18/4/1949
(τεῦχος 8/ΑΥΓ 1966)
Ἐξώδικο ἔστειλε στὸν Ρένο τὸν ΔΕΚ 1966 κι ὁ Σεφέρης ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΡΕΝΟ ΝΑ ΑΝΘΟΛΟΓΕΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ κι ὅλα αὐτὰ ἐξαιτίας ἑνὸς δημοσιεύματος τῶν "ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ" τὸ ὁποῖο ὑπαινισσόταν ὅτι ἡ ἀλλαγὴ τὶτλου μιᾶς ποιητικῆς συλλογῆς τοῦ Σεφέρη ποὺ περιεῖχε τὴν λἐξη "ΚΥΠΡΟΣ" {=Κύπρος οὗ μ'ἐθέσπισεν} σέ "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ’ " ἔγινε ἐσκεμμένα ἀπὸ τὸν ποιητὴ προκειμένου νὰ πάρει τὸ 1963 τὸ Νόμπελ...
Τὴν ἴδια ἐποχὴ τοῦ ἔγιναν μηνύσεις καὶ ἀπὸ ἀκροδεξιοὺς ΜΕΤΑΞΙΚΟΥΣ ἐπειδὴ ὁ Ρένος διαβλἐποντας τὴν ἐκκολαπτόμενη δικτατορία ποὺ ἐρχόταν, ἀποδόμησε τὸν Μεταξᾶ μέσῳ κριτικῆς τοῦ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ του.
Μήνυση κατέθεσε ἐπίσης τὴν ἴδια περίοδο ἐναντίον τοῦ Ρένου καὶ ὁ ποιητὴς Τ. ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ἐπειδὴ τὸν ἀνέφερε ὁ Ρένος ὡς συνεργαζόμενο στὸ περιοδικό "ΝΕΟΛΑΙΑ" τῆς μεταξικῆς δικτατορίας καὶ ἐπειδὴ ὁ συνεργἀτης τοῦ περιοδικοῦ ΦΑΙΔΡΟΣ ΜΠΑΡΛΑΣ διακωμώδησε τὸ ὄνομα του γράφοντας τοῦ ποιητῆ ὡς "Πι‒Σινοπουλος" ,ἐξαιτίας ἑνὸς αἰτήματος του πρὸς τὴν ἐφημ. "ΕΘΝΟΣ" νὰ μὴν ὐπογράφει ὡς "Τ.ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ" ἕτερος συνονόματος ἀτάλαντος ποιητὴς...
Καμμία μήνυση ἀπὸ αυτὲς δὲν τελεσφὀρησε
(ὁ Τ.ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ δὲν ἐμφανίστηκε στὸ δικαστὴριο καὶ ἀργότερα ἡ μήνυση τῶν ΤΕΤΑΡΤΟΑΥΓΟΥΣΤΙΑΝΩΝ ἐτἐθη στὸ ἀρχεῖο) ἀλλὰ τελικὰ τὸ περιοδικὸ ἔχανε συνεχῶς φύλλα λόγῳ τοῦ πολέμου ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ κατὰ τοῦ Ρένου καὶ λόγῳ τῆς πολιτικῆς πόλωσης τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.
Εἶναι χαρακτηριστικὸ τοῦ πολέμου ΔΕΞΙΑΣ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΕΝΟΥ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ( ἕνα μόλις χρόνο πρὶν τὴν δικτατορία) τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ελένη Βλάχου τῆς δεξιᾶς "ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗΣ" ἀπαγόρευσε στὸν Παναγιώτη Λαμπρία νὰ ξανασυνεργαστεῖ μὲ τὸ περιοδικὸ τῶν "ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ" ἐνῶ παρομοίως καὶ ὁ ἀρχισυντάκτης τῆς ἀριστερῆς "ΑΥΓΗΣ" Π. Παρασκευόπουλος ἀπαγόρευσε στὸν Μέντη Μποσταντζόγλου νὰ στἐλνει σκίτσα του στὸ περιοδικὸ τοῦ Ρένου.
Καὶ βεβαίως τὰ δὺο αύτὰ συμβάντα τὰ κατήγγειλε καὶ τὰ στηλίτευσε ὁ Ρένος ἀπὸ τὶς στῆλες τοῦ περιοδικοῦ.
Ἐξἀλλου τὴν ἴδια ἐποχὴ ὁ Ρένος ἀπογύμνωσε τὴν ὑποκρισία τοῦ ΔΗΘΕΝ ἀντιτιθέμενου πολιτικὰ Τύπου μέ τὸν ἑξῆς τρὸπο·
τὴν ἑποχὴ τῶν λεγομένων "ΙΟΥΛΙΑΝΩΝ" καὶ συγκεκριμένα τὸν ΑΥΓΟΥΣΤΟ τοῦ 1965, ὁ Ρένος στἐλνει ἕνα ἄρθρο στὴν ἐφημερίδα ποὺ ἐργαζόταν, τὴν κεντροδεξιά, "μητσοτακική" "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" τοῦ Π.ΚΟΚΚΑ (ἠ ὁποία ὐποστήριζε τοὺς λεγὸμενους "Ἀποστάτες") στὸ ὁποῖο κατηγοροῦσε τὸν Χ.ΛΑΜΠΡΑΚΗ ἐκδότη τῶν "ΝΕΩΝ" καὶ τοῦ "ΒΗΜΑΤΟΣ" (ποὺ προωθοῦσαν τὴν ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΗ ΓΡΑΜΜΗ τῆς ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΟΥ δηλ. τὸν ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ) καὶ ἡ ὁποία "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ἦταν ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΣ ἀντίπαλος τοῦ συγκροτήματος ΛΑΜΠΡΑΚΗ, λέγοντας ὅτι ὁ Λαμπράκης ἐνῶ στὰ δημοσιεύματα τῶν ἐφημερίδων του ἐμφανίζεται λάβρος κατὰ τοῦ Βασιλιᾶ (γιὰ νὰ μὴν χάσει τὶς 200.000 ἀναγνωστῶν του καθημερινά), ὡστόσο, πῆγε κρυφὰ στὸ Καστρὶ προκειμένου ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ....
(Μάλιστα ἡ φωτογραφία ποὺ κυκλοφὀρησε μέ τὸν Λαμπράκη ΚΡΥΒΟΝΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ μαζὶ μὲ τόν "ἀποστάτη" ὑπουργὸ τῆς Ε.Κ. Στεφ. ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟ στὸ Καστρί, τὴν οἰκία τῶν Παπανδρέου, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕ ΤΗΝ ΜΗΝΙΝ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΚΑΨΑΝ ΦΥΛΛΑ ΤΩΝ "ΝΕΩΝ" ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡ. ΛΑΔΑ..)
Ὡστόσο, τὸ ἐν λόγῳ ἄρθρο τοῦ ΡΕΝΟΥ ἂν καὶ ἐξυπηρετοῦσε τὰ συμφέροντα τῆς "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ" δὲν δημοσιεύτηκε ποτέ— ἂν καὶ πληρώθηκε..
Ὁ Ρένος τότε ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΤΙ ΤΟ ΤΡΑΣΤ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΠΟΥ ΔΗΘΕΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, δημοσίευσε τὸ ἄρθρο αύτὸ ἕνα χρόνο μετὰ, στά "ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ" (τ.5, ΜΑΪΟΣ 1966) προκαλῶντας σἀλο—ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΝΙΝ ΤΩΝ ΕΚΔΟΤΩΝ...
Μὲ τὴν δικτατορία τὸ περιοδικὸ ἔκλεισε· κυκλοφὀρησε ἕνα τεῦχος μόνο τὸ 1969 στὸ ὁποῖο ὁ ΡΕΝΟΣ ἐξηγοῦσε στὸ κοινὸ πῶς ὁ δικτάτορας ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ πείστηκε νὰ διατάξει τὴν δημοσίευση διηγημάτων τῆς ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ στὸν ἑλληνικὸ Τύπο καὶ πῶς οἱ "σκληροί" τῆς Χούντας (ΛΑΔΑΣ κλπ) ἐπενέβησαν καὶ σταμάτησαν αὐτὲς τὶς λογοτεχνικὲς ἐπιφυλλίδες ὅταν δημοσιεύτηκε τὸ διήγημα "Α2" τοῦ Ρένου ὅπου παρουσίαζε ἕναν ὁμοφυλόφιλο ἀξιωματικό...
Καὶ κατἐληγε ὁ Ρένος : ὅταν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ μέ ἀπειλοῦσαν οἱ "δημοκράτες" μὲ ἀνώνυμα γρἀμματα ὅτι "θὰ μέ κρεμάσουν στὴν αὐριανὴ δημοκρατικὴ Ἑλλάδα ὡς συνεργάτη τοῦ Παπαδόπουλου" καὶ οἰ χουντικοὶ σὰν τὸν Λαδᾶ νά μὲ ἐκφοβίζουν ὅτι "θὰ μὲ ἐκτελέσουν" γιὰ τὸ διήγημα "Α2" τότε βεβαιώθηκα ὅτι ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ..
_____
ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΥΧΗ ΤΩΝ "ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ" ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΗΡΤΗΜΕΝΑ ΣΤΟ:
