Ὅταν ἡ εὐλογιὰ ἀφάνιζε τοὺς προκολομβιανοὺς πληθυσμούς.
Ὅταν τὸ 1492 ἔφτασε στὸν Νέο Κόσμο ὁ Κολόμβος βρῆκε ἑκατομμύρια ἰθαγενῶν,
οἱ ὁποῖοι—ὅπως γνωρίζουμε σήμερα—εἶχαν φτάσει στὴν ἀμερικανικὴ ἤπειρο
ἀπὸ τὴν ΣΙΒΗΡΙΑ μέσῳ τοῦ ΒΕΡΙΓΓΙΟΥ πορθμοῦ ὁ ὁποῖος ἦταν ΙΣΘΜΟΣ γύρω στὸ 50.000 πΧ.
Μὲ τὸ λιώσιμο τῶν Πάγων κατὰ τὸ τέλος τῆς τελευταίας περιόδου τῶν Παγετώνων καὶ τὴν ἄνοδο τῆς στάθμης τῆς θαλάσσης, ὁ ΒΕΡΙΓΓΙΟΣ ἔγινε ὁ ΠΟΡΘΜΟΣ ποὺ ξέρουμε σήμερα καὶ οἱ ἐκ Σιβηρίας ὁρμώμενοι νομάδες ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΑΝ ἔκτοτε στὴν Ἀμερικανικὴ Ἤπειρο, μαζὶ μὲ ὅσα ζῶα εἶχαν προλάβει νὰ περάσουν ...
Συνεπῶς, τὸ σημαντικό στὴν "συνάντηση" Εὐρωπαίων καὶ Προκολομβιανῶν μὲ τὰ ταξίδια τοῦ Κολόμβου καὶ τῶν λοιπῶν ΙΣΠΑΝΩΝ ἦταν τό ἑξῆς: στὴν Ἀμερικὴ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΙΚΟΣΙΤΑ ΖΩΑ ὅπως οἱ κότες,οἱ χοῖροι,τὰ βοοειδῆ ἤ τὰ ἄλογα στὴν Εὐρώπη—ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ΛΑΜΑ στὶς Ἄνδεις τὶς γαλοποῦλες καὶ βεβαίως τοὺς ΒΟΥΒΑΛΟΥΣ στὴν βόρεια Ἀμερική.
Στὴν Ἀμερικὴ ὑπῆρχαν ΒΙΣΣΩΝΕΣ, ΑΝΤΙΛΟΠΕΣ,
ΤΑΡΑΝΔΟΙ, ΓΑΛΟΠΟΥΛΕΣ καί ΛΑΜΑ ,τά ὁποῖα , ἤ δὲν ἐξημερώνονται ,ὅπως πχ βίσσωνες, ἤ ἐξημερώνονται μέν, ἀλλὰ δὲν προσφέρουν στὴν ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ καί τὸ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ὅτι προσέφεραν στοὺς Εὐρωπαίους πχ τὰ ἄλογα ἤ τὰ βοοειδῆ δηλ. τὸ ΟΡΓΩΜΑ τῆς γῆς.
ΕΞΑΛΛΟΥ ΕΛΛΕΙΨΕΙ ΜΕΤΑΛΛΩΝ —τά μέταλλα βρίσκονται σὲ μεγάλο βάθος στὴν ἀμερικανικὴ ἤπειρο— οἱ προκολομβιανοί λαοί ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΛΕΤΡΙ καί δέν χρειάστηκαν τροχό..
Παρ’ὅλα αύτὰ ἀναπτύχτηκε στὴν Ἀμερικὴ ἕνας λαμπρὸς πολιτισμὸς κυρίως ἀπὸ τοὺς ΜΑΓΙΑΣ (μαθηματικὴ χρήση τοῦ μηδενός, ἀκριβὲς ἡμερολόγιο μέ τοὺς κυκλους τῆς Ἀφροδιτης καὶ εἰκονογραφικὴ ΓΡΑΦΗ ).
ΟΙ ΜΑΓΙΑΣ ΧΑΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΑΓΝΩΣΤΟ ΛΟΓΟ ΓΥΡΩ ΣΤΟ 900 ΜΧ καὶ οἱ ἑπόμενοι πολιτισμοί, ΑΖΝΤΕΚΟΙ, ΙΝΚΑΣ, σημαδεὐτηκαν ἀπὸ τὴν πιὸ σκοτεινὴ πρακτικὴ τῆς παγκόσμιας Ἱστορίας·
τὶς ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ καὶ τοὺς ΚΑΝΙΒΑΛΛΙΣΜΟΥΣ στὶς Πυραμίδες γιά νὰ ...ΑΝΑΤΕΙΛΛΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ.
ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΕΙΛΛΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΘΥΣΙΑΖΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΑΛΛΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΕ ΤΟ ΕΞΗΣ ΤΡΟΠΟ:
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΑΝΟΙΓΕ ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΣΥΡΕ ΤΗΝ ΠΑΛΛΟΥΣΑ ΚΑΡΔΙΑ ΥΨΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ...
(τά σκαλοπάτια ποὺ βλέπουμε στὸ μπροστινὸ μέρος τῶν πυραμίδων ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΗ ΚΑΝΕΙΣ—εἶναι δύσκολο λόγῳ τῆς κλἰσης καὶ τοῦ πλάτους τῶν σκαλοπατιῶν..—ἀλλὰ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑ ΣΕ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΠΡΟΣ ΒΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΛΙΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΑΝΑΝ ΜΕ ΔΙΧΤΥ...)
Αὐτὴ ἡ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ στοίχισε στοὺς Ἀζντἐκους ὅμως διότι οἱ ὑπόδουλες φυλὲς ΠΟΥ ΠΑΡΕΙΧΑΝ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ἑνὠθηκαν μέ τοὺς ΚΟΝΚΙΣΤΑΔΟΡΕΣ καὶ συνέτριψαν τοὺς Ἀζντἐκους κλπ.
Ὠστόσο, ἡ καταστροφὴ τῶν προκολομβιανῶν πολιτισμῶν πιθανῶς προῆλθε ἀπὸ ἂλλη αἰτία·
Μαζὶ μὲ τὰ οἰκόσιτα ζῶα τῶν Εὐρωπαίων ἦρθαν καὶ κάποιοι ἀνεπιθύμητοι λαθρεπιβάτες·:
οἱ ΙΟΙ τῆς εὐλογιᾶς, τῆς ἱλαρᾶς, τῆς γρίππης .
Αὐτοὶ οἱ ἰοὶ προσέβαλλαν βέβαια κατὰ καιροὺς
τοὺς Εὐρωπαίους ,ἀλλὰ δὲν τοὺς ἀφάνιζαν λόγῳ
τῆς ἀνάπτυξης ἀντισωμάτων.
Οἱ προκολομβιανοί πληθυσμοὶ ὅμως δὲν πρόλαβαν νὰ ἀναπτύξουν ἀνοσία μὲ συνέπεια ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΝΙΣΕΙ μέσα σὲ ἕναν αἰῶνα
ἡ εὐλογιά, ἡ ἱλαρὰ καὶ ἡ γρίππη.
Δὲν ὑπάρχει ἐπιστημονικὸ consensus γιὰ τὸ ποσοστὸ τοῦ ΠΡΟΚΟΛΟΜΒΙΑΝΟΥ πληθυσμοῦ ποὺ ἐξολόθρευσε ἡ εὐλογιά·
μιὰ συντηρητικὴ ἐκτίμηση μιλᾶ γιὰ
50 % θανάτων ,ἐνῶ ἀκραῖες ἐκτιμήσεις μιλοῦν γιὰ ἀφανισμὸ τοῦ 80 % τῶν προκολομβιανῶν πληθυσμῶν μέσα σὲ ἕναν αἰῶνα ,γι αὐτὸ καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι ἀναγκάστηκαν νὰ μεταφέρουν ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΕΞ ΑΦΡΙΚΗΣ..
Βέβαια κι οἱ Προκολομβιανοί ἔκαναν ἕνα ἀντίστοιχο "δῶρο" στοὺς Εὐρωπαίους : τὴν σύφιλη.
Μετὰ 500 χρόνια δὲν ὑπάρχει πιὰ ἡ εὐλογιὰ ,
χάρη στό ΕΜΒΟΛΙΟ τοῦ δαμαλισμοῦ τοῦ ΤΖΕΝΕΡ,
ἡ ἱλαρὰ δὲν ἀποτελεῖ κίνδυνο ,
ὅπως ἑχει ἐξαφανιστεῖ κι ἡ χολέρα ἤ ἡ σύφιλη ,
ἐνῶ ἡ γρίππη ἀντιμετωπίζεται
καὶ μόνο στὴν χρονιὰ αὐτὴ τοῦ 2020
ὁ ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ μᾶς θύμισε πόσο εὐάλωτοι εἴμαστε στὶς στενὲς ἐπαφὲς μας μὲ τὰ ζῶα καὶ τὴν ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ , βιομηχανοποιημένη παρσγωγὴ τους.
Καὶ πάλι προστρέχουμε στὰ ἐμβόλια ·
ὅμως νὰ θυμόμαστε καὶ κάτι ἄλλο κάθε φορὰ ποὺ καταναλώνουμε τὰ προϊόντα τῶν προκολομβιανῶν , ὅπως πατάτες, ντομάτες,καλαμπὸκια, τσιγάρα :
.ἡ εὐλογιὰ ποὺ τοὺς ἀφάνισε δὲν ὑπάρχει πλὲον
χάρις στὸν ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ.
_______
ΥΓ ἡ εὕρεση ἐμβολίων ποτὲ δέν ὑπῆρξε εὔκολο έργο· τὸ πρῶτο ἐμβόλιο κατὰ τῆς πολυομελίτιδας δὲν ἦταν ἐπιτυχὲς ,ἀλλὰ ΜΟΛΥΝΕ τοὺς ὑγιεῖς μὲ τὸν ἰό, ὅπως θὰ θυμοῦνται οἱ παλιότεροι.
Ὡστόσο, οἱ ἑπόμενες προσπάθειες—σχετικὰ πρόσφατα ,τὴν δεκαετία ʹ60 —ὑπῆρξαν ἐπιτυχεῖς κι ἔτσι ἡ νόσος αὐτὴ πιὰ δὲν μᾶς ταλανίζει πλέον.
