Ὅταν ἡ Ποίηση γίνεται Ψαλμὸς καὶ Μαγικὴ Ἐπωδή...
Ἐπιλέξτε ἕνα ὁποιοδήποτε ἀπόσπασμα ἀπό τὴν ΘΕΟΓΟΝΙΑ τοῦ ΗΣΙΟΔΟΥ ὅπου παρατίθεται ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ καὶ Δ̣ΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΝ ΦΩΝΑΧΤΑ, εἴτε στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ εἴτε σὲ νεοελληνική μετάφραση (π.χ.Θεογονία, στ. 337-345 τὸν κατάλογο τῶν ΠΟΤΑΜΩΝ).
Αὐτὴ ἡ «ανιαρή» παράθεση ὀνομάτων ἀποκαλύπτει ἕναν ἐσωτερικὸ ρυθμὸ καὶ μιὰν ἱερατικὴ ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ. Μοιάζει δηλ. τὸ κείμενο νὰ ἀποτελεῖ ΕΠΩΔΗ δηλ. μαγικὸ ψαλμό...
Και ἄλλα κείμενα, τοῦ ἑλληνικοῦ και ἄλλων πολιτισμῶν, περιλαμβάνουν καταλόγους ὀνομάτων, γιὰ παράδειγμα, το πέμπτο κεφάλαιο τῆς Γενέσεως, ἀλλά καὶ ὁ ΕΛΥΤΗΣ στὸ Ἄξιον ἐστι ὅπου ἐμπεριέχει καταλόγους ὀνομάτων, γυναικῶν, ἀνέμων, νησιῶν…
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΨΑΛΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΚΛΗΣΗΣ—καὶ αύτὸ δέν εἶναι μιὰ ἁπλῆ φιλολογικὴ παρατήρηση..
Παραδείγματα :
ΗΣΙΟΔΟΣ, ΘΕΟΓΟΝΙΑ ((337—345)
Τηθὺς δ᾽ Ὠκεανῷ Ποταμοὺς τέκε δινήεντας,
Νεῖλόν τ᾽ Ἀλφειόν τε καὶ Ἠριδανὸν βαθυδίνην
Στρυμόνα Μαίανδρόν τε καὶ Ἴστρον καλλιρέεθρον
Φᾶσίν τε Ῥῆσόν τ᾽ Ἀχελώιόν τ᾽ ἀργυροδίνην340
Νέσσον τε Ῥοδίον θ᾽ Ἁλιάκμονά θ᾽ Ἑπτάπορόν τε
Γρήνικόν τε καὶ Αἴσηπον θεῖόν τε Σιμοῦντα
Πηνειόν τε καὶ Ἕρμον ἐυῤῥείτην τε Κάικον
Σαγγάριόν τε μέγαν Λάδωνά τε Παρθένιόν τε
Εὔηνόν τε καὶ Ἄρδησκον θεῖόν τε Σκάμανδρον.
ΕΛΥΤΗΣ, ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, Δοξαστικόν
...ὁ Μαϊστρος, ὁ Λεβάντες, ὁ Γαρμπῆς
ὁ Πουνέντες, ὁ Γραῖγος, ὁ Σιρόκος
ἡ Τραμουντάνα, ἡ Όστρια....
.....................................................
ἡ Σίφνος, ἡ Αμοργός, ἡ Ἀλόννησος
ἡ Θάσος, ἡ Ἰθάκη, ἡ Σαντορίνη
ἡ Κῶς, ἡ Ἰος, ἡ Σίκινος....
.......................................................
ἡ Ἔρση, ἡ Μυρτω, ἡ Μαρῖνα
ἡ Ἑλένη, ἡ Ρωξάνη, ἡ Φωτεινὴ
ἡ Ἄννα, ἡ Ἀλεξάνδρα, ἡ Κύνθια
