Η "ΔΙΚΗ" ΤΟΥ ΚΑΦΚΑ: "αὐτὴ ἡ εἴσοδος ἦταν γιὰ σένα προορισμένη".
Ἀπὸ τοὺς ὀγκόλιθους τῆς παγκόσμιας λογοτεχνίας ὁ ΦΡΑΝΣ ΚΑΦΚΑ καὶ ἡ "ΔΙΚΗ" ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ ἀριστουργήματα του*.
Ἐν συνόψει·
παρουσιάζονται ἕνα πρωὶ κάποιοι κουστουμαρισμένοι κύριοι στὸν τραπεζοϋπσλληλο ΓΙΟΖΕΦ Κ. καὶ τοῦ ἀνακοινωνουν ὅτι ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ γιὰ κάτι , τὸ ὁποῖο ὀμως δὲν τοῦ τὸ γνωστοποιοῦν (διότι εἶναι ὑπάλληλοι κι οἱ ἴδιοι καὶ δὲν τὸ γνωρίζουν) καὶ τοῦ ζητοῦν νὰ ἑτοιμάσει τὴν ΑΠΟΛΟΓΙΑ του.
Ὁ Κ. ψάχνει νὰ βρεῖ σὲ ὅλη του τὴν ζωὴ τί ἔχει κάνει , δὲν τὸ βρίσκει καὶ ἑτοιμάζει ὁπως—ὅπως μιὰ κάποια ἀπολογία..
Στὸ τέλος περνᾶ ἀπὸ Δίκη ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΙ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ὥσπου δύο μαυροντυμένοι κύριοι τοῦ ἀνακοινώνουν ὅτι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ σὲ θάνατο καὶ πράγματι οἱ κύριοι αύτοὶ τὸ ὁδηγοῦν σὲ ἕνα λστομεῖο ὅπου τὸν ἐκτελοῦν μαχαρώνοντας τον στὴν καρδιὰ "σὰν σκυλί".
Κλειδὶ γιὰ τὸ νόημα τοῦ διηγήματος εἶναι ἡ ἀφήγηση ἑνὸς καθολικοῦ ἱερέα πού συνάντησε ὁ Κ. σὲ μία τουριστικὴ ἐπίακεψη σὲ ἕνα καθεδρικὸ ναὸ.
Ὁ ἱερέας στὸ ἐρώτημα τοῦ Κ. γιὰ τὸ "τί εἶναι ΝΟΜΟΣ" { ἡ λέξη εἶναι διφορούμενη, σημαίνει καὶ τὴν Τορὰ καθότι ὁ Κάφκα ἦταν Ἑβραῖπς} τοῦ ἀπάντησε μὲ τὴν ἀκόλουθη ἱστοριούλα :
< Φσντάσου μιὰ Πύλη μπροστὰ στὸ Νόμο καὶ κάποιον χωρικὸ ποὺ θέλει νὰ μπεῖ μέσα.
Ὀμως ἐκεῖ στεκεται καὶ ΤΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ἕνας θυρωρὸς ΑΝ ΚΑΙ Η ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ...
Τελικὰ ὁ χωρικὸς γερνᾶ παρακαλῶντας τὸν θυρωρὸ νὰ τὸν αφήσει νὰ μπεῖ καὶ λίγο πρὶν πεθάνει τὸν ρωτᾶ :
"πῶς τυχαίνει νὰ μὴν ζητᾶ κανένας ἄλλος ἐκτὸς ἀπὸ μένα νὰ μπεῖ ; "
Καὶ ὁ θυρωρὸς τοῦ ἀπαντᾶ :
"Κανένας ἄλλος δὲν μποροῦσε νὰ γίνει δεκτός ἐδῶ, γιατί ἡ εἴσοδος ἦταν γιὰ σένα προορισμένη.
Πηγαίνω τώρα νὰ τὴν κλείσω." >
__________
ΥΓ. ὅποτε δίδασκα αύτὸ τὸ κείμενο στὴν Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ ἐπικρατοῦσε στὴν τάξη ἂκρα ΣΙΓΗ...
* ὁ τίτλος δὲν εἶναι τοῦ Κάφκα ἀλλὰ τοῦ φίλου καὶ ἐκδότη του ΜΑΞ ΜΠΡΑΝΤ , ὁ ὁποῖος ΔΕΝ ΕΚΑΨΕ τὰ χειρόγραφα ὅπως τοῦ εἶχε παραγγείλει ὁ Κάφκα, ἀλλὰ τὰ διέσωσε καὶ τὰ ἐξέδωσε ...
