Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ & ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΒΕΡΛΑΙΝ.

Ὡς σύνθημα πρὸς  τὴν γαλλικὴ ἀντίσταση γιὰ την ἡμερομηνία τῆς ΑΠΟΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ  (6-6-1944) μετέδιδε τὸ BBC  στίχους ἀπὸ τὸ γνωστό ποίημα τοῦ ΒΕΡΛΑΙΝ " Ἆσμα τοῦ Φθινοπώρου". 

Εἶχε συμφωνηθεῖ  μὲ τὴν γαλλικὴ Ἀντίσταση ὅτι μόλις τὸ ἀγγλικὸ ραδιόφωνο θὰ μετέδιδε τοὺς τρεῖς πρώτους στίχους  τοῦ ἐν λόγῳ ποιήματος ,αὐτὸ θὰ σήμαινε ὅτι ἡ ἀπόβαση θὰ γινόταν σὲ μιὰ ἑβδομάδα, ἐνῶ ἄν μετέδιδε τοὺς ἑπόμενους τρεῖς, ἡ Ἀπόβαση θὰ γινόταν σὲ 48 ὧρες.

 Ἰδοὺ οἱ στίχοι τοῦ "CHANSON D'AUTOMNE" {=Ἄσμα τοῦ Φθινοπώρου} τοῦ ΒΕΡΛΑΙΝ {Verlaine} ποὺ πέρασαν ἔτσι  στὴν ἱστορία ὡς  τὸ σύνθημα τῆς πιὸ μεγάλης μέρας ποὺ ἔκρινε τὸν  Β' ΠΠ ,τῆς ΑΠΟΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ: 

" blessent mon coeur d'une langueur monotone"

{=πληγώνεται ἡ καρδιά μου ἀπὸ μιὰν κουραστικὴ μονοτονία}.

Φυσικὰ καὶ οἱ Γερμανοὶ τὰ γνώριζαν ὅλα αὐτὰ καὶ παρακολουθοῦσαν συνεχῶς ..φιλόλογοι τὸ BBC .Ὅμως ὅταν ἀκούστηκαν οἱ ἐπίμαχοι στίχοι τοῦ Βερλαιν  ποὺ δήλωναν ὅτι Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΘΑ ΞΕΚΙΝΟΥΣΕ ΣΕ 48 ΩΡΕΣ καὶ ὅταν ὄντως  ξεκίνησε ἡ Ἀπόβαση ,τὸ ἐπιτελεῖο τοῦ ΓΙΟΝΤΛ  στὸ Βερολῖνο ἀρνήθηκε νὰ..ξυπνήσει τὸν ΧΙΤΛΕΡ ποὺ κοιμόταν, ὑποτιμῶντας τὴν ἐνέργεια αὐτὴ τῶν Συμμάχων,ἐνῶ ὁ ΡΟΜΜΕΛ ἔλειπε μὲ ἄδεια στὴν Γερμανία γιὰ τὰ γενέθλια τῆς συζύγου του (στὶς 6 Ἰουνίου).

Πάντως ἡ μάχη τῆς ἀπόβασης χάθηκε γιὰ τοὺς Γερμανοὺς λόγῳ τῆς τεράστιας καὶ ἐπιτυχημένης ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ τοῦ ΑΪΖΕΝΧΑΟΥΕΡ ποὺ ἄφησε 

 τὸν ΠΑΤΤΟΝ στὴν Ἀγγλία μὲ μιὰ  ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ  στρατιὰ  { χάρτινα ἅρματα μὲ ὁμοιώματα στρατιωτῶν!}  ἀπέναντι ἀπὸ τὸ ΚΑΛΑΙ .

 Αὐτὴ ἡ παραπλανητικὴ ἐνέργεια εἶχε πείσει τὸν Χίτλερ—καὶ τοὺς στρατηγούς του στὴν Γαλλία ΡΟΜΜΕΛ καὶ ΡΟΥΝΤΣΤΕΝΤ— ὅτι ἡ ἀπόβαση στὴν Νορμανδία ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΚΥΡΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ἡ ὁποία ἐπρόκειτο νὰ λάβει χώρα στὸ ΚΑΛΑΙ.

 Ὅταν κατάλαβε τὴν παραπλάνηση ὁ Χίτλερ ΗΤΑΝ ΑΡΓΑ.

 Οἱ Σύμμαχοι εἶχαν πατήσει πόδι στὸ "ΦΡΟΥΡΙΟ ΕΥΡΩΠΗ"...

_________

ΥΓ ἠ σκηνὴ εἶναι ἀπὸ τὴν κλασσικὴ ταινία 

τοῦ 1962 :

The Longest Day/ Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

ΥΓ2 . τὸ V τοῦ "VICTORY" τοῦ Τσώρτσιλ στὰ σήματα ΜΟΡΣ ἀπεικονίζεται μὲ 3 τελεῖες καὶ 1 παῦλα

 (...—) θυμίζοντας τὴν ἄρχὴ τῆς 5ης ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ τοῦ Μπετόβεν..