Οἱ " Ὄρνιθες" {=τὰ Πουλιά} τοῦ Ἀριστοφάνη καὶ ἡ "κότα τοῦ Τσἀτσου".




  ΟΡΝΙΘΕΣ στὴν ἀρχαία ἑλληνική,  δὲν σημαίνει βεβαίως τὶς..κότες ,ἀλλὰ τὰ "ὄρνεα" ,τὰ" ΠΟΥΛΙΑ" —2500 χρόνια πρὶν τὸν Χίτσκοκ..
Οἱ ΟΡΝΙΘΕΣ θεωροῦνται τὸ ἀριστούργημα τοῦ Ἀριστοφάνη, ἡ πιὸ "ἀναρχική" κωμωδία (ἴσως μαζὶ μὲ τὶς ΣΦΗΚΕΣ ἤ τὶς ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ).
Παρουσιάστηκαν στὰ Διονύσια τὸ 414πΧ καὶ πῆραν τὸ 2ο βραβεῖο, —ἐνῶ τὸ 1959 ἐπὶ κυβερνήσεως ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ,ἡ  παράσταση τοῦ  Καρόλου ΚΟΥΝ στὸ ΗΡΩΔΕΙΟ  , ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ ΩΣ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΣΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ( θὰ καταλάβετε παρακάτω γιατί..)ἀπὸ τὸν ἁρμόδιο ὑπουργὸ  Προεδρίας  Κ. ΤΣΑΤΣΟ (μεταπολιτευτικά,  Πρόεδρο Δημοκρατίας) 
ʽΗ ὑπόθεση τῆς κωμωδίας εἶναι ἁπλῆ·
δύο Ἀθηναῖοι ,ὁ ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ καὶ ὁ ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ ( πάντα τὰ ὀνόματα ἔχουν νόημα στὸν Ἀριστοφάνη..) ἀποφασίζουν νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν Ἀθήνα καὶ νὰ φτιάξουν μιὰ νέα πόλη, τὴν ΝΕΦΕΛΟΚΟΚΚΥΓΙΑ ("κόκκυγξ"=κοῦκος) στὸν κόσμο τῶν πουλιῶν ,στὸν ΑΕΡΑ.
ʼ´Εχουν ἀγανακτήσει μὲ τὴν ἄθλια καὶ ἀλλοπρόσαλλη  συμπεριφορὰ τοῦ ἀθηναϊκοῦ ΟΧΛΟΥ , ποὺ τὴν μιὰ ὑπερψηφίζει τὴν ΣΙΚΕΛΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ παρασυρόμενος ἀπὸ τὸν ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ καὶ μετὰ ,πάλι παρασυρόμενος ἀπὸ τοὺς ἀντιπάλους τοῦ Ἀλκιβιάδη  , τὸν  ἀνακαλεῖ  ἀπὸ τὴν Σικελία, ΕΝ ΜΕΣῌ  ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ  προκειμένου νὰ δικαστεῖ γιὰ ἱεροσυλία τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων .
.Ὡς γνωστόν , ὁ Ἀλκιβιάδης αὐτομόλησε στὴ Σπάρτη , καὶ τὴν ἑπόμενη χρονιὰ ἠττήθηκαν οἱ Ἀθηναῖοι στὶς Συρακοῦσες καὶ ἐξολοθρεύφτηκαν  ΜΕΧΡΙΣ ΕΝΟΣ.   Ἀπὸ τοὺς 6000 Ἀθηναίους  ὁπλῖτες  τῆς περίλαμπρης ἐκστρατείας  ΓΥΡΙΣΑΝ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ..
Σὲ αὐτὸ τὸ  ἱστορικὸ πλαίσιο λοιπόν  ,ἀνεβάζει τὴν ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ ὁ Ἀριστοφάνης..
Οἱ δύο Ἀθηναῖοι φυγάδες φτάνουν στὴν Χώρα τῶν Πουλιῶν καὶ λένε στὰ πουλιὰ τὸ σχέδιο τους  :ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ καὶ νὰ πείσουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ λατρεύουν πιὰ τὰ Πουλιὰ κι ὄχι τὸ Δωδεκάθεο ,ποὺ στέκει  ἀδιάφορο γιὰ τὰ  ΟΛΕΘΡΙΑ έργα τῶν ἀνθρώπων, ἐν προκειμένῳ τὰ ἐγκλήματα ποὺ γίνονται στὸν Πελοποννησιακὸ Πόλεμο ΕΝΘΕΝ ΚΑΚΕΙΘΕΝ..

Μιλἀει ὁ ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ καὶ τὸν ἀκούει ὁ ΕΠΟΨ (=τσαλαπετεινός) μὲ ἐνδιαφέρον · 
 προτρέπει ὁ Πισθέταιρος  τὸν Ἔποπα —τσαλαπετεινό, νὰ βάλει διόδια στὸν Δία ποὺ κατεβαίνει συχνὰ στὴ γῆ γιὰ νὰ συνουσιάζεται, ὡς τὂχει συνήθειο του, μὲ θνητὲς ! Γράφει ὁ Ἀριστοφάνης :
"  ἐπιβάλλειν σφραγῖδʼ αὐτοῖς ἐπὶ τὴν ψωλὴν
ἵνα μὴ βινῶσʼ ἔτʼ ἐκείνας. ( στίχ.560) 
[ ΜΕΤ: βάλτε τους σφραγῖδα στὸ ..μόριο τῶν  θεῶν γιὰ μὴν πηδοῦν πιὰ ἐκεῖνες τὶς θνητὲς (ΕΝΝ: Ἀλκμήνη, Σεμέλη κλπ) ].

ʼΕντυπωσιάζει ἐδῶ ,ὄχι τόσο ἡ γνωστὴ  ἐλευθεροστομία τοῦ Ἀριστοφάνη
 — στὴν ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ βωμολοχεῖ περισσότερο, ὥστε οἱ ΟΡΝΙΘΕΣ νἆναι τὸ ..σεμνό του έργο— ἀλλὰ τὸ ὅτι τὰ ἄσεμνα του ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ ἦταν σὲ ἰσχὺ καὶ ἡ ΓΡΑΦΗ ΑΣΕΒΕΙΑΣ (ποὺ ἔστειλε τὸ Σωκράτη στὸ κώνειο) καὶ τὸ ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΟΠΕΙΘΗ ποὺ κυνηγοῦσε τοὺς ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΥΣ ποὺ δίδασκαν ὅτι τὰ ἄστρα δὲν εἶναι θεοί...

Εἶναι ὄντως ἐκπληκτικὸ ὅτι τὸ κοινὸ ,ποὺ ἦταν ὁ ΑΠΛΟΣ ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ κι ὄχι κάποιο  εἰδικὸ κοινὸ , βράβευσε τοὺς Ὄρνιθες , ἀντὶ νὰ στείλει τὸν συγγραφέα σὲ δίκη ,ὅπως ἔκανε μὲ τὸν ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ, τὸν ΑΝΑΞΑΓΟΡΑ, τὸν ΣΩΚΡΑΤΗ ἤ ἀργότερα τὸν ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ καὶ τὸν ἡλιοκεντριστὴ ΑΡΙΣΤΑΡΧΟ ΣΑΜΙΟ..

Φαίνεται ὅτι τὸ κοινὸ ἄντεχε τὴν σεξουαλικὴ σατιρα γιὰ τοὺς θεοὺς —ΚΑΤΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΓΙΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ (φανταστεῖτε ἀνάλογη σάτιρα γιὰ χριστιανικὰ ἤ μουσουλμανικὰ ἱερὰ πρόσωπα..).

Ἐπίσης ἀποκαλύπτεται ὅτι τὸ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟ κοινὸ  τῆς  Ἀθήνας  ποὺ μετεῖχε στοὺς δραματικοὺς ἀγῶνες , ἀντιλαμβανόταν ὅτι οἱ θεοὶ δὲν κινδύνευαν ἀπὸ τὴν ΣΑΤΙΡΑ τοῦ Ἀριστοφάνη μὲ τὰ σεξουαλικὰ ὑπονοούμενα του, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ΦΥΣΙΚΗ τοῦ Ἀναξαγόρα καὶ τὴν ΑΓΝΩΣΙΑ τοῦ Πρωταγόρα..

Τὸ ἀντίθετο συνέβη τὸ 1959 μὲ τὴν παράσταση τοῦ ΚΟΥΝ  (Θέατρο Τέχνης) στὸ ΗΡΩΔΕΙΟ· βεβαίως ὁ Κοὺν δὲν τόλμησε νὰ μεταφέρει τὴν ἀριστοφανικὴ ἀθυροστομία στὸν θεὸ τῶν χριστιανῶν , ὅμως παρουσίασε τὸν ἱερέα τῆς Νεφεκοκκοκυγίας (κατὰ τὴν εὐλογία τῶν ἐγκαινίων τῆς Πόλης τῶν Πουλιῶν )νὰ ψάλλει..βυζαντινὰ ντυμένος ὡς ὀρθόδοξος παπᾶς ΠΡΟΚΑΛΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ καί τὴν μῆνιν τοῦ Κ. Τσάτσου.
Πράγματι τὸ κείμενο, ἄν τὸ διαβάσει κάποιος στὸ ἀρχαῖο πρωτότυπο θυμίζει τὴν βυζαντινὴ  ψαλμωδία τῶν ἐκτενῶν δεήσεων:
" εὔχεσθε τῇ Ἑστίᾳ τῇ ὀρνιθείῳ 
καὶ τῷ ἰκτίνῳ τῷ ἑστιούχῳ..καὶ ὀλυμπιῇσι πᾶσι καὶ πασῇσιν.."(στιχ.865)
[ ΜΕΤ: δεηθῶμεν στὴν Ἑστία τῶν πουλιῶν
καὶ στὸ γεράκι τῆς Ἑστίας..καὶ τῶν Ὀλυμπίων καὶ πάντων καὶ πασῶν..].

Μόλις ἔγινε αὐτὸ στὸ ΗΡΩΔΕΙΟ, στίς   29-8-1959,  ξεσηκώθηκε σάλος ,ἀπὸ τὸν ἀναχρονισμὸ καὶ οἱ Ὄρνιθες ἀπαγορεύτηκαν γιὰ προσβολὴ θρησκευτικῶν συμβόλων ,παρόλες τὶς διαμαρτυρίες τοῦ μουσικοῦ συντελεστῆ τῆς παράστασης ἐκείνης, τοῦ  συνθέτη Μ. ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ. 
Νὰ σημειώσω ὅτι ἀρνητικὸ ρόλο ἔπαιξε τότε καὶ ἡ ἄθλια μετάφραση τοῦ ἀκραίου δημοτικιστῆ  Β. ΡΩΤΑ
 — ἔκτοτε ἔχουν ὑπάρξει καλὲς μεταφράσεις πχ ΜΥΡΗ, ΡΟΥΣΣΟΥ, ΚΑΚΡΙΔΗ—γιὰ τὴν ὁποῖα ἐξανέστη μὲ εἰδικὸ  ἄρθρο στὸ ΒΗΜΑ (´Ορνιθες,ἕνα φιάσκο") ὁ ΑΓΓ. ΤΕΡΖΑΚΗΣ..

 Ἔκτοτε ὁ γνωστὸς γελοιογράφος ΦΩΚΙΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ  γιὰ τὴν ἀπαγόρευση τῶν "ὀρνίθων" ἀπὸ τὸν ὑπουργὸ Κ. ΤΣΑΤΣΟ  ,
τὸν ἀπεικόνιζε  συνεχῶς  στὰ σκίτσα του μὲ μία κότα ποὺ ἔμεινε στὰ χρονικὰ ὡς "Η ΚΟΤΑ ΤΟΥ ΤΣΑΤΣΟΥ"..  
Διηγοῦνται μάλιστα καὶ τὸ εὐτράπελο πὼς ὅταν ρώτησε ὁ Τσἀτσος τὸν Φωκίωνα  Δημητριἀδη ,γιατὶ τὸν ζωγραφίζει συνεχῶς μὲ μιὰ κότα,  ὁ γελοιογράφος τοῦ ἀπάντησε μὲ χιοῦμορ : "ΔΕΝ ΞΕΡΩ· ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ ΚΑΙ Η ΚΟΤΑ "..

ʽΗ ὑπόθεση τῆς κωμωδίας τοῦ Ἀριστοφάνη ἔχει happy end · ἡ Νεφελοκκοκυγία ,ἀν καὶ ἀρχικὰ πολεμιέται  ἀπὸ τοὺς θεοὺς, Ἕλληνες καὶ Ξένους,ἐν  τέλει ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τοὺς Ὀλύμπιους ,καὶ ὁ Πισθέταιρος συγγενεύει μὲ τὸν Δία , νυμφευόμενος τὴν ἀποθηκάριο τοῦ πατέρα τῶν θεῶν, τὴν Βασιλεία.

Εὐχάριστο τὸ τέλος ,σέ ἀντίθεση μὲ τὴν ἀρχὴ τῆς κωμωδίας, ὄταν τὰ Πουλιὰ ἐπιτίθενται στοὺς ἀνθρώπους (τοὺς δύο Ἀθηναίους) λέγοντας ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναι γιὰ τὰ πουλιὰ "ΓΕΝΟΣ ΑΝΟΣΙΟΝ" ἐχθρικὸ ἐκ γενετῆς καὶ ἐξ ἀνατροφῆς: "ΠΟΛΕΜΙΟΝ ΕΤΡΑΦΗ" ( στ.335) καὶ ἡ ὅλη σκηνὴ , ἄν καὶ εὐτράπελη ( οἱ ἀνθρωποι στὴν ἐπίθεση τῶν Πουλιῶν, χρησιμοποιοῦν ὡς ἀσπίδες,  τὶς χύτρες..) θυμίζει τὰ "ΠΟΥΛΙΑ"  τοῦ ΧΙΤΣΚΟΚ...

Νὰ συμπληρώσω τέλος, ὅτι στοὺς "Ὄρνιθες" τοῦ Ἀριστοφάνη , παρελαύνει καὶ ὁλόκληρη σχεδὸν ἡ ΟΡΦΙΚΗ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ(στ.692 κ.ἑξ.)
 ποὺ δέν μᾶς εἶναι γνωστὴ , τόσον πλήρως, ἀπὸ ἀλλοῦ·αὐτὸ προσδιδει καὶ στὸ ἐν λόγῳ κείμενο εὐρύτερα  ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ  καὶ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ χαρακτηριστικὰ , ἀπʼ ὅτι μιὰ ἁπλῆ  θεατρικὴ κωμωδία.




Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΤΗΝ 30η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.