Τὸ νόημα τοῦ "Θανάτου τοῦ Θεοῦ" στὴν φιλοσοφία τοῦ Νίτσε.
Εἲναι γνωστὴ ἡ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ τῆς νιτσεϊκῆς Σκέψης ἤδη ἀπὸ τὸν προηγούμενο αἰῶνα ὅταν ὁ Νἰτσε μέ τὰ γραφόμενα του περὶ "ΘΕΛΗΣΗΣ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ" * καὶ περὶ "ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ" θεωρήθηκε ὡς ὁ πρόδρομος καὶ ὁ μέγας προφήτης τοῦ ΝΑΖΙΣΜΟΥ.
Ὡστόσο, μετά τὸ 1960 ἄρχισε ἡ ἀποκατάσταση τῆς φιλοσοφίας τοῦ Νίτσε ἡ ὁποία πολὺ ἀπάδει ἀπὸ κάθε μορφῆς φυλετισμὸ καὶ παγγερμανισμό.
Στὴν Ἑλλάδα ὅμως, πέραν τῶν γνωστῶν παρανοήσεων, ἔχουν ὑπάρξει καὶ πολλὲς ΛΑΘΡΟΧΕΙΡΙΕΣ (καί..κουτοπονηριές) στὴν ἑρμηνεἰα τῆς φιλοσοφἰας τοῦ Νίτσε.
Ἐξηγῶ·
διάβαζα πρὸ ἡμερῶν ἕνα μεταπτυχιακὸ μέ θέμα τὴν νιτσεϊκὴ φιλοσοφία στὸ ὁποῖο ἀναγραφόταν ὅτι—δῆθεν—ὁ Νίτσε δέν στρεφόταν κατὰ ὅλου τοῦ χριστιανισμοῦ ἀλλὰ μόνον κατά τοῦ Δυτικοῦ —ὄχι κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας...
Κι ὅταν εἶδα τὶς παραπομπὲς καὶ τὴν βιβλιογραφία ἁντιλήφθηκα ποίου γνωστοῦ συγγραφέα‒ καθηγητῆ ἀναπαράγει τὶς ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ αὐτὲς ἀπόψεις.
ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ !
Ἰδού τί ΑΚΡΙΒΩΣ πρἐσβευε ὁ Νίτσε:
"ἀντίπαλος" τοῦ Γερμανοῦ φιλοσὸφου εἶναι ὁ Σωκράτης, ὁ Πλάτων καὶ τό "παιδί" τους ὁ χριστιανισμός, διότι ὅλοι αύτοὶ ἔπεσαν στὴν ΠΛΑΝΗ —κατὰ τὸν Νίτσε—νὰ θεωροῦν ὅτι ΜΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Γράφει ὁ Νίτσε·
"ΤΟΥΤΗ ΥΠΗΡΞΕ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΛΑΝΗ, Η ΠΙΟ ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΤΗΝ ΓΗ : ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΟΤΙ ΒΡΗΚΑΝ ΣΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ" {Νίτσε, Ἡ φιλοσοφία στὰ χρόνια τῆς ἀρχαιοελληνικῆς τραγωδίας, Gutenberg, μετ.Β.ΔΟΥΒΑΛΕΡΗΣ, 2013, σ.117}
Κατὰ τῆς ΣΩΚΡΑΤΙΚΗΣ—ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ καὶ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ἀντίληψης ὅτι "ΕΝ ΑΡΧῌ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ" λοιπόν, στρἐφεται ὁ Νίτσε ὁ ὁποῖος θεωρεῖ (ἡρακλειτείως) ὅτι "ἐν ἀρχῇ ἦν τὸ χἀος" .
Γιὰ τὸν Νίτσε ὁ Σωκράτης γκρέμισε τὴν ΖΩΗ ἀπὸ τὴν κορυφὴ τῶν Ἀξιῶν καὶ ἔθεσε ὡς ὑπέρτατη ἀξἰα τὸν ΟΡΘΟ ΛΟΓΟ.
Αὐτὴν λοιπὸν τὴν ΘΕΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ἀποκἀλεσε ὁ Νίτσε "ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ" δηλ. θάνατο τῆς ΖΩΗΣ.
ΚΑΙ ΖΩΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΤΣΕ ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΘΥΠΕΡΒΑΣΗ:
<ἡ ἴδια ἡ ζωὴ μοῦ εἶπε αὐτὸ τὸ μυστικό: "Κοίτα, εἶπε, ἐγὼ εἶμαι αὐτὸ τὸ ὁποῖο πρέπει πάντα νὰ ὑπερνικᾶ τὸν ἑαυτό του.> { ΕΤΣΙ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ, μετ.Ζ.ΣΑΡΙΚΑ, σ.114}
Αύτὸς ὁ "θάνατος τοῦ θεοῦ" χαρακτηρίζει τὰ 2400 χρόνια ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ ΣΩΚΡΑΤΗ ἕως τὸν 19ο αἰ. (ὁ Νίτσε πέθανε τὸ 1900). Γι αύτὸ γράφει στήν "ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ" (1882) πὼς
"Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΑΜΕ"{ὅ.π.108}
Χρειάζεται λοιπὸν νὰ ἐμφανιστοῦν ΝΕΕΣ ΑΞΙΕΣ στὴν ὀρθολογικὴ Δύση ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ οἱ ὁποῖες θὰ ἀποκαταστήσουν τὴν ΖΩΗ {=αύθυπέρβαση} ὡς ὕψιστη ἀξία καὶ αύτὸ θὰ τὸ κάνει ὁ "ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ" δηλ. ἕνας νέος πνευματικὸς ἄνθρωπος (ὂχι σούπερμαν ἢ βιορομπότ, ἀλλὰ πνευματικὸς δημιουργός) ποὺ θὰ γκρεμίσει ἀπὸ τόν "θρόνο" του τὴν ΛΟΓΟΚΡΑΤΙΑ τοῦ Σωκράτη, τοῦ Πλάτωνα καὶ τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Μέχρι ὅμως νὰ γίνει αύτὸ θὰ κυριαρχήσει στὸν Δυτικὸ Πολιτισμό—προφητεύει ὁ Νίτσε—ὁ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ τῆς κατάρρευσης τῶν ἀξιῶν τοῦ ΛΟΓΟΚΡΑΤΙΚΟΥ Διαφωτισμοῦ ὁ ὁποῖος ἀνἀγεται μἐσῳ τοῦ χριστιανισμοῦ, στὸν Σωκράτη καὶ τὸν Πλάτωνα.
____
* ὡς "θἐληση γιὰ δύναμη" ὁ Νίτσε ἐννοεῖ τὴν ΑΥΘΥΠΕΡΒΑΣΗ τοῦ ὄντος χωρὶς ὅμως νὰ εἶναι...δαρβινιστής. Γρἀφει στό "ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ" :
<Τὰ εἴδη δὲν βαίνουν πρὸς τελειοποίηση · οἱ ἀδύναμοι κατὰ βάσιν κυριαρχοῦν πάνω στοὺς ρωμαλέους ‒ἀποτελοῦν τὸν ἀριθμὸν τὸν μέγα κι εἶναι κ'ἐξυπνότεροι..> {Gutenberg, μετ. Β.ΔΟΥΒΑΛΕΡΗΣ, 2016, σ.183}
