"Σ' ΕΝΑ ΠΑΠΟΡΟ ΜΕΣΑ " (οἱ σωστοὶ στίχοι)

Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ

Πασίγνωστο αὐτὸ τὸ ἑπτανησιακὸ ἀντιστασιακὸ
Τραγούδι τῶν ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΩΝ ἐπαναστατῶν 
ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΟΚΡΑΤΙΑΣ (ποὺ ἐληξε τὸ 1864)
 ὅμως ἀναπαράγεται ἀπό πολλοὺς
 μὲ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ στὴ 2η στροφή
- 2ο δίστιχο-
καὶ γι αὐτὸ δὲν βγάζουν νόημα.

( Αὐτό ὀφείλεται στὴν  λανθασμένη σύγχρονη ἀναπαραγωγὴ τους ἀπὸ τὸν Κηλαηδόνη ποὺ τὸ ἔκανε εὐρέως γνωστὸ τὰ τελευταῖα χρόνια).

Ἐξηγῶ·

ἡ 2η  στροφή/ 2ο δίστιχο
   μιλᾶ γιὰ ἕναν Κεφαλονίτη ἀπὸ τὴν ΑΓ. ΕΥΦΗΜΙΑ ποὺ φοροῦσε μιὰ ἐντυπωσιακή- γιὰ τοὺς συγκρατουμένους του-
ἀλλά ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ἐνδυμασία ("στολή")
τῶν Ριζοσπαστῶν/Ἐπαναστατῶν τῆς ἐποχῆς 
κατά τῶν Ἄγγλων.

Οἱ σωστοὶ στίχοι εἶναι οἱ ἀκόλουθοι:

"ΚΙ ΕΝΑΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΗΣ (2)

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΆ ,

ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΠΟΥ ΕΦΟΡΟΥΣΕ (2)

ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΔΑ ΠΟΥΘΕΝΑ,

ΚΑΠΕΛΟ ΚΡΟΚΙΔΕΝΙΟ (2)

ΚΑΙ ΝΤΡΙΛΙΝΟ ΒΡΑΚΙ ,

ΠΙΣΤΟΛΑ ΚΑΛΑΜΕΝΙΑ(2)

ΚΑΙ ΒΕΡΓΙΝΟ ΣΠΑΘΙ"

Οἱ παραπάνω εἶναι οἱ ὀρθοί στίχοι ποὺ ἐξηγοῦν τὸ ΝΤΡΙΛΙΝΟ παντελόνι (βράκα από ντρίλι / βαμβακερό ὕφασμα ) καὶ τὸ ΒΕΡΓΙΝΟ σπαθί

 —ἴσως ανάλογο μὲ τὰ γνωστά "ξυλινα" σπαθιά τῶν Ἀνατολικῶν πολεμικῶν Τεχνῶν —ἀναφερόμενο στὴν λαβὴ τοῦ σπαθιοῦ βεβαίως.

Παρομοίως ἡ ΚΑΛΑΜΕΚΙΑ λαβή τῆς πιστόλας καὶ 

τὸ ΚΡΟΚΙΔΕΝΙΟ καπέλο ,δηλ.χρώματος ΚΡΟΚΟΥ
-ὄχι τοῦ αὐγοῦ,ἀλλά τὸ ΚΟΚΚΙΝΟ τοῦ μπαχαρικοῦ (φυτοῦ)-
 χρῶμα τῶν ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΩΝ τῶν Ἑπτανήσων .

Τὸ ἐν λόγῳ τραγούδι ἀναφέρεται στὸ Κίνημα τῆς ΣΚΑΛΑΣ  ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
τοῦ 1848 

ποὺ  κατέληξε στὸν ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟ τῶν Πρωτεργατῶν στὴν Κερκυρα .

Ὁ ἡρωικός τόνος τοῦ τραγουδιοῦ φαίνεται βεβαίως στὸ Τέλος ὅπου ἀναφέρεται:

 " ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΜΑΣ ΠΑΝΕ

ΝΑ ΜΑΣ ΚΡΕΜΑΣΟΥΝΕ

ΜΑ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ 

ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ".

Σημειώνω ὅτι οἱ Ἐκτελέσεις αὐτές ἐπὶ Ἀγγλοκρατίας γίνονταν συχνὰ στὸ περίφημο ΠΟΝΤΙΚΟΝΗΣΙ , τὸ "σύμβολο" σήμερα τῆς Τουριστικῆς Κέρκυρας..

_______

Σ' ΕΝΑ ΠΑΠΟΡΟ ΜΕΣΑ

1.

Σ' ἕνα παπόρο μέσα /  μᾶς ἐμπαρκάρανε

γαλέτες,παξιμάδια / μᾶς  ἐτρατάρανε

(ΡΕΦΡΕΝ :Ζάκυνθος- Κέρκυρα δὲν θὰ σᾶς ξαναδῶ

Ὡραία μου Κεφαλονιά πολύ σὲ ἀγαπῶ)

                                           2.
          Κι ἕνας Κεφαλονίτης/ ἀπ' τὴν Ἁγιά Εὐφημιά
         Τὰ ροῦχα ποὺ ἐφοροῦσε/δὲν τὰ 'δα πουθενά
                                          3.
        Καπέλο κροκιδένιο/ καὶ ντρίλινο βρακί
          Πιστόλα καλαμένια / καὶ βέργινο σπαθί
                                         4.
         Στὴν Κερκυρα μᾶς πᾶνε/ νὰ μᾶς κρεμάσουνε
        Μὰ ἐμεῖς θὰ τραγουδᾶμε/ μέχρι νὰ φτάσουμε

_________________________

ΥΓ ἐπ’εὐκαιρίᾳ τῶν ἀνωτέρω ,ἀναρτῶ

τρία πασίγνωστα ζακυνθινὰ τραγούδια :

τὸ "ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΙΟΝΙΟΥ" γνωστὸ ἀπὸ τὸ θέατρο ΣΚΙΩΝ τοῦ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ,

τὸ παραδοσιακὸ "ΜΙΑ ΒΑΡΚΟΥΛΑ Θ'ΑΡΜΑΤΩΣΩ" τῆς ζακυνθινῆς ὑπαίθρου καὶ βεβαίως 

τὰ συγκινητικὰ  ΦΥΛΑΚΙΣΙΑ

{καὶ τὰ τρία ἀναπαραγόμενα

  ἀπὸ τὴν ἐκπομπὴ "ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ"}

καθὼς καὶ τὴν πασίγνωστη κεφαλοννίτικη καντάδα "ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΟΠΟΥΛΑ ΜΟΥ" ἀπό τὴν μικτὴ μαντολινᾶτα ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ—ΚΗΡΥΝΕΙΑΣ.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΙΟΝΙΟΥ

_____

ΜΙΑ ΒΑΡΚΟΥΛΑ Θ'ΑΡΜΑΤΩΣΩ

                                        _______

ΦΥΛΑΚΙΣΙΑ

                        ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΟΠΟΥΛΑ ΜΟΥ