427πΧ. Ἀποστασία τῆς Μυτιλήνης. ΜΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Δὲν ἦταν μιά, ἦταν πολλὲς οἱ μαῦρες πλευρὲς τῆς ἀθηναϊκῆς Δημοκρατίας, τοῦ πιὸ ὐψηλοῦ, ὡστόσο, πολιτεύματος τῆς Ἱστορίας, ἐξαιτίας τοῦ τρόπου ψηφοφορίας ,διὰ ἀνατάσεως χειρός{=χειροτονία} ποὺ μετέτρεπε σὲ ΟΧΛΟ τὴν Ἐκκλησἰα τοῦ Δήμου καί βεβαίως τοῦ χρηματικοῦ ἐπιδόματος {=ἐκκλησιαστικὸς μισθός} ποὺ μετέτρεπε τοὺς πολῖτες σὲ ἐπὶ χρήμασι ἐπαγγελματίες ψηφοφόρους.
Ἐδῶ θὰ ἀσχοληθῶ ὅμως μόνον μὲ τὴν πρώτη πτυχὴ τοῦ ζητήματος, τὴν ΟΧΛΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μὲ ἀφορμὴ τὴν ψηφοφορία γιὰ τὴν ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ τὸ 427πΧ.
Στὴν πρώτη Συνέλευση τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Δήμου στὴν ΠΝΥΚΑ , ἐπ' ἀφορμῆ τῆς Ἀποστασίας τῆς Λέσβου, ὁ ἀθηναϊκὸς λαὸς ψήφισε ΝΑ ΣΦΑΞΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ τῆς νήσου, γιὰ νὰ τιμωρήσει παραδειγματικά, τοὺς ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ Μυτιληναίους ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΑΤΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ.
Ἀλλά, "τῇ ὑατεραίᾳ μετάνοια τις εὐθὺς ἦν αὐτοῖς"{=τὴν ἑπομένη μέρα μετάνοιωσαν—3,36,4} καὶ ξαναέκαναν Συνἐλευση στὴν ΠΝΥΚΑ, ὅπου μίλησαν, ὁ ΚΛΕΩΝ ποὺ ἐπέμενε στὴν πρόταση ΤΟΥ , τῆς προηγουμένης, γιά γενικὴ σφαγὴ καὶ ὁ ΔΙΟΔΟΤΟΣ ποὺ πρότεινε σφαγὴ μόνο τῶν Ὀλιγαρχικῶν Μυτιληναίων..
Ὁ λαὸς ψήφισε τότε, διὰ ΑΝΑΤΑΣΕΩΣ ΧΕΙΡΟΣ, ἀλλὰ ΜΠΛΕΧΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΜΕΤΡΗΜΑ {"ἐγένοντο ἐν τῇ χειροτονίᾳ ἀγχώμαλοι", δηλ. ΙΣΟΨΗΦΟΥΣΑΝ, γράφει ὁ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ—3,49,1} καὶ ὅταν κάποτε τελείωσαν τὸ μέτρημα, πέρασε ἡ γνώμη τοῦ Διόδοτου.
Κατόπιν,. ἔστειλαν μιὰ τριήρη ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΕΙΤΟ 24 ΩΡΕΣ ,ὣστε νὰ μὴν σφαγοῦν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Λέσβου, ἀλλὰ μόνο οἱ λακωνίζοντες ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑῘΚΟΥ ΛΑΟΥ...
ΚΑΙ Η 2η ΤΡΙΗΡΗΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΕΝΑ* μόλις ὁ στρατηγὸς Πάχης τῶν Ἀθηναίων ἀνακοίνωνε στοὺς ἄναυδους Μυτιληνιοὺς τὸ Ψήφισμα τοῦ Ἀθηναϊκοῦ Λαοῦ (Δήμου) γιὰ τὴν γενικὴ σφαγή. {"Πάχητα ἀναγνωκέναι τὸ ψήφισμα..."—3,49,5}.
Καὶ ὁλοκληρώνει ὁ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ γράφοντας γιὰ τὸ πόσο κοντὰ ἐφτασε στὸν ἀφανισμὸ ἠ Λέσβος :·
"παρὰ τοσοῦτον ἡ Μυτιλήνη ἦλθε κινδύνου.." {ὅ.π.}
ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΝΟΣ ΤΥΡΑΝΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ) ΟΧΛΟ ;
______
* ἡ δεύτερη τριήρης ἔτρεξε χωρὶς διακοπὴ καὶ οἱ κωπηλάτες ἔτρωγαν ἄνευ διαλείμματος ψωμὶ βουτηγμένο σὲ λάδι καὶ κρασί, γράφει ὁ Θουκυδίδης..
Πάντως κι ἐτσι ,προκύπτει τὸ έρώτημα,
ΠΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΤΡΕΧΕ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΤΡΙΗΡΗΣ γιὰ νὰ προλάβει τὴν πρώτη ποὺ προπορευόταν ἕνα ἡμερονύκτιο ;
{"προεῖχε δὲ ἡμέρᾳ καὶ νυκτὶ μάλιστα"—3,49,2}