ΤΟ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ "ΣΧΟΛΗΣ ΑΝΑΒΡΥΤΩΝ".
Πρὶν 25 περίπου χρόνια κάποιος συμμαθητὴς τοῦ Βασιλιᾶ Κωνσταντίνου ( ἀποφοίτου τῶν ΑΝΑΒΡΥΤΩΝ) μοῦ δώρισε* τὸ ἀναμνηστικὸ βιβλίο γιὰ τὰ 50χρονα τῆς Σχολῆς (βλ.φωτό) τὸ περιγράφον τὴν ἰστορία τῆς ΣΧΟΛΗΣ ΑΝΑΒΡΥΤΩΝ.
Πρὶν πῶ τί μοῦ ἔκανε ἰδιαίτερη ἐντύπωση θὰ ἀναφερθῶ ἐπ'ὀλίγων στὸ ἱστορικὸ τῆς Σχολῆς:
τὰ ΑΝΑΒΡΥΤΑ (Ἐθνικὸ Ἐκπαιδευτήριο Ἀναβρύτων) ἰδρύθηκαν τὸ 1949 ὠς Πειραματικὸ Γυμνάσιο μὲ οἰκότροφους μαθητὲς γιὰ τὴν δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση τῶν βασιλοπαίδων
—καὶ εἰδικῶς τοῦ Διαδόχου Κωνσταντίνου— μέ πρῶτον διευθυντὴ τὸν Τζ.ΓΙΑΓΚ (Young) κατ' ἀπομίμηση τοῦ ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΖΑΛΕΜ (SALEM- 1919 ) τοῦ ΚΟΥΡΤ ΧΑΝ (Kurt HAHN) ὁ ὁποῖος ἀκολουθοῦσε ἕνα πρωτοποριακὸ ἐκπαιδευτικὸ πρόγραμμα γιὰ τὴν ἐποχή ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ, ποὺ ἔδινε βάση στὶς χειρονακτικὲς ἐργασίες , τὶς σωματικὲς ἀσκήσεις,τὴν ναυτικὴ καὶ ὀρειβατικὴ ἐκπαίδευση,θεατρικὴ παιδεία κλπ, μέ στόχο τὴν ἀνάπτυξη τῆς ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ, μιὰ γεύση τοῦ ὁποίου θὰ λάβουμε παρακάτω ὅταν δοῦμε τὸ ἡμερήσιο πρόγραμμα τῶν Ἀναβρύτων.
Τὸν ΓΙΑΓΚ διεδέχθη τὸ 1959 στὴν διεύθυνση τῶν Ἀναβρύτων, ὁ Η.ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ὕπαρχος τοῦ ὑποβρυχίου "ΚΑΤΣΩΝΗΣ" ὁ ὁποῖος σώθηκε ἐκ θαύματος ὅταν οἱ Γερμανοὶ τορπίλισαν τὸ ὑποβρύχιο τὸ 1943 (ὄπου σκοτώθηκε κι ὁ κυβερνήτης τοῦ ὑποβρυχίου Β.ΛΑΣΚΟΣ).
Ὀ Ἠλίας Τσουκαλᾶς ἔμελλε νὰ εἶναι καὶ ὁ τελευταῖος διευθυντὴς τῶν Ἀναβρύτων τὸ 1972 (ἡ Χούντα μετὰ τὸ 1973 καὶ τὴν ἔξωση τοῦ βασιλιᾶ Κωνσταντίνου ἄλλαξε ὅλη τὴν δομὴ τῶν Ἀναβρύτων μετατρἐποντας τα ,ἀπὸ Πειραματικὸ Ἐκπαιδευτήριο σὲ ἁπλὸ σχολεῖο ὑποτρόφων ἀριατοὐχων μαθητῶν) .
Σκοπὸς τῆς Σχολῆς ΑΝΑΒΡΥΤΩΝ ἦταν ὃπως προεῖπα, ἡ ἐκπαίδευση τῶν βασιλοπαίδων ΜΑΖΙ μὲ μαθητὲς ἀπὸ ΟΛΗΝ τὴν ἐπικράτεια ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΠΛΟΥΤΟΥ ἢ ΤΑΞΕΩΣ, βάσει ὅμως ἑνὸς ὡρολογίου προγρἀμματος ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ἀπὸ αύτὸ ὅλων τῶν ὑπολοίπων σχολείων τῆς χώρας, βασισμένου στὸ ΠΛΑΤΩΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΖΑΛΕΜ ΤΟΥ ΚΟΥΡΤ ΧΑΝ.
Καὶ ἰδού, τὸ καθημερινὸ πρόγραμμα τῶν οἰκότροφων μαθητῶν 9‒18 ἐτῶν τῶν Ἀναβρύτων τῆς δεκαετίας '50‒'60 —ποὺ μοῦ προκἀλεσε καὶ τὴν μεγαλύτερη ἐντὐπωση:
—πρωινὸ ξύπνημα μὲ κρύο ντοὺς καὶ τροχάδην στὸ δασάκι
—ἀναρρίχησις ἐπὶ κάλῳ {=σκοινὶ μὲ κόμπους}
—πρωινὴ σωματικὴ καθαριότης καὶ εὐταξία προσωπικῶν ἀντικειμένων (ντουλάπια , κρεββάτια κλπ)
—ἐπιθεώρηση
—πρωινὸ γεῦμα
—μάθημα στὶς αἴθουσες καὶ τὰ ἐργαστήρια
—Μεσημεριανὸ γεῦμα
—Ὑπηρεσίες ἑβδομάδος (τραπεζοκόμοι, σερβιτόροι κλπ)
—Κατάκλιση μεσημεριοῦ 45'
—ἀπογευματικὲς ἁθλοπαιδιὲς ἢ πρακτικὴ ἐργασία (ξυλουργική, οἰκοδομική, καθαρισμὸς χώρων κλπ
—Ζεστὸ ντούς
—Κρύο ντούς
—Ἀπογευματινὸ ρόφημα, σάντουϊτς
—Ἀπογευματινὴ μελέτη 2,5 ὡρῶν
—βραδυνὴ ἐπιθεώρηση
—Δεῖπνο
—Ἡμίωρος ἐλεύθερος χρόνος (σκάκι, πίγκ‒πόγκ κλπ)
—σωματικὴ καθαριότητα
—Κατάκλιση/Σιωπητήριο.
(ὅταν διάβασα τὸ 2000 αύτὸ τὸ ἡμερήσιο πρόγραμμα τῶν Ἀναβρὐτων μοῦ ἦρθε στὸ νοῦ ἀμἐσως ἡ ΣΕΑΠ—Σχολὴ Ἐφέδρων Ἀξιωματικῶν Πεζικοῦ—ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἀποφοίτησα τὸ 1987...)
Ἀπὸ τά ΑΝΑΒΡΥΤΑ , καθ'ὅλην τὴν διάρκεια τῆς λειτουργίας τους ὡς ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΟΥ ἀπὸ τὸ 1949‒1973 , ἀποφοίτησαν ἀξιόλογες προσωπικότητες καὶ ὅλοι θυμοῦνται μὲ συγκίνηση ἑκεῖνο τὸ πράγματι ΜΟΝΑΔΙΚΟ σχολεῖο δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης στὸ ὁποῖο ἔλαβε χώρα ἕνα πρωτοποριακὸ ἐκπαιδευτικὸ πρόγραμμα ποὺ ὅμοιο του δεν ὑπῆρξε ἐν Ἑλλάδι..
_____
* τὸ βιβλίο αὐτὸ προοριζόταν γιὰ τὴν μητέρα μου ἡ ὁποία εἶχε ὑπηρετήσει στὰ νιάτα της ἀρχὲς τοῦ '50 στὶς Παιδουπόλεις τῆς ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ὅπου ἐπανελληνίζοντο τὰ παιδιὰ τοῦ Ἐμφυλίου ποὺ οἱ Ἀντάρτες εἶχαν ὁδηγήσει ΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ στὶς ἀνατολικὲς χῶρες γιὰ νὰ ἐξαναγκαστοῦν οἱ γονεῖς τους νά στρατευθοῦν στόν "Δημοκρατικὸ Στρατό" τῶν Ἀνταρτῶν.
Στὶς Παιδουπόλεις αὐτὲς ἡ μητέρα μου, ὅπως ἔχω ξαναπεῖ σὲ ἄλλην εὐκαιρία, γνώρισε τὴν Β.Φρειδερίκη καὶ τὸν τότε ἔφηβο Διάδοχο Κωνσταντῖνο , μαθητῆ τῆς Σχολῆς Ἀναβρύτων.
