ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ.
Ἀντιγράφω ἀπὸ τὴν Εἰσαγωγὴ τοῦ ἐν λόγῳ συγγράμματος τοῦ ἀείμνηστου ΑΓΟΥΡΙΔΗ " Γιατὶ σταυρώθηκε ὁ Χριστός" : — τὸ ἀνεκπλήρωτο τῆς ὑπόσχεσης τοῦ θεοῦ (μέσῳ τῶν Προφητῶν) στὴν ἱστορία τοῦ Ἰσραὴλ ὁδήγησε στὴν ἐσχατολογία τοῦ Μεσσία. — ἡ ἰουδαϊκὴ θεολογία τοῦ Ἀποκαλυπτισμοῦ {=ἡ Συντέλεια εἶναι πρὸ τῶν θυρῶν} ὐπῆρξε ἡ μητέρα τῆς χριστιανικῆς μεσσιανικῆς θεολογίας . — ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ ἐρμηνεύτηκε ἀπὸ τὴν πρώτη Ἐκκλησία ὡς ὅπλο κατὰ τῆς καθεστηκυίας τάξης ,ἀφοῦ τὸ χριστιανικὸ μεσσιανικὸ δόγμα ταύτισε τὴν "μωρίαν καὶ ἀσθένειαν" τοῦ Σταυροῦ μὲ τοὺς"μωροὺς καὶ ἀσθενεῖς" τῆς χριστιανικῆς κοινότητας { ὅπου "ΜΩΡΟΣ"=ΧΩΡΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΚΛΠ ΜΟΡΦΩΣΗ καὶ "ΑΣΘΕΝΗΣ"=ΑΔΥΝΑΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ /ΠΟΛΙΤΙΚΑ}. Ἡ διαπίστωση αὐτὴ ἔκανε ἀναπόφευκτη τὴν σύγκρουση μεταξὺ Χριστοῦ καὶ Κσίσαρα, Ἐκκλησίας καὶ Ρωμαῖκῆς Αὐτοκρατορίας. Ἀπὸ τοὺς ἑκατοντάδες Μεσσίες ποὺ ἐκτελέστηκαν ἀπὸ τὴν Ρώμη μέχρι τὸ 135μΧ, μόνο ὁ Ἰησοῦς ,ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ,δημιούργησε Κίνημα