"ΕΝΑ ΚΟΥΚΛΟΣΠΙΤΟ" ΤΟΥ ΕΡΡΙΚΟΥ ΙΨΕΝ.—Οἱ κοῦκλες εἶναι ἂβουλα ὄντα, χωρὶς ψυχή.
Τό "Κουκλόσπιτο" τοῦ ΙΨΕΝ {στὴν γερμανικὴ ἔκδοση ἔχει τὸν τὶτλο "Νόρα"} γραμμένο τὸ 1879 θεωρεῖται ἀπὸ πολλοὺς ὡς ἕνα φεμινιστικὸ μανιφέστο, ἑνῶ στὴν πραγματικότητα πρόκειται γιὰ ἕνα ΑΝΑΡΧΙΚΟ κείμενο, ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΙΨΕΝ, τὸ ὁποῖο ὑμνεῖ τὴν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ καὶ τῆς Προσωπικῆς Γνώμης.
ΥΠΟΘΕΣΗ:
ἡ Νόρα Χἐλμερ εἶναι σύζυγος τοῦ Τόρβαλντ Χἐλμερ καὶ ἔχουν τρία παιδιὰ ἁποτελῶντας μιά (φαινομενικά) ἀγαπημένη οἰκογένεια.
Ὅμως τὴν εύτυχία τους στηρίζει ἕνα ἀθῶο —καὶ χρήσιμο —ψέμα. Ἡ Νόρα γιὰ νὰ μπορέσει νὰ κάνει ὁ ἄνδρας της ἕνα σωτήριο ταξίδι ὐγείας στὴν Ἰταλία ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΕ ΚΡΥΦΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ἀπὸ τὸν Νὶλς Κρόγκσταντ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ, τὸν ὁποῖον δὲν ἤθελε νὰ ταράξει στὰ τελευταῖα του, λέγοντας στὸν σύζυγο της ὅτι τά χρήματα εἶναι τοῦ πατέρα της κι ὄχι δανεικὰ ἀπὸ ἕναν ξένο...
Τό "μυστικὀ" της ὅμως τὸ ἔμαθε ὁ ἄνδρας της ἀπὸ μιὰ ἐκδικητικὴ ἐπιστολὴ ποὺ τοῦ ἔστειλε ὁ Κρόγκσταντ ἐπειδὴ ὁ πρῶτος μόλις ἀνἐλαβε τὴν διοίκηση τῆς Τράπεζας θέλησε νὰ ἀπολύσει τὸν Κρόγκσταντ ἀπὸ τὴν θέση του ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΕΚΕΙΝΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΣΩΣΑΝ...
Τότε ὁ Τόρβαλντ ΕΚΡΗΓΝΥΤΑΙ κατά τῆς Νόρας (ποὺ μέχρι πρότινος λάτρευε καὶ τῆς φερόταν σὰν νὰ ἦταν κούκλα καὶ μπιμπελό) ΓΙΑ ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΗΣ , τὴν ὐβρίζει ὡς ψεῦτρα καὶ ὐποκρὶτρια καὶ τῆς ἀπαγορεύει νὰ διαπαιδαγωγεῖ τὰ παιδιά τους, ἐπειδὴ εἶναι ἀνάξια πάσης ἐμπιστοσύνης.
Ὅταν ὅμως μετανοιωμένος ὁ Κρόγκσταντ στἐλνει τὸ πλαστογραφημένο κείμενο τοῦ δανεισμοῦ πίσω , ὁ Τόρβαλντ μεταμορφώνεται πάλι στὸν προηγούμενο καλὸ σύζυγο καὶ ἀπευθύνεται μέ γλυκὸλογα στὴν σύζυγο του Νόρα "συγχωρῶντας" την γιὰ τό ἀθῶο "ψέμα" της..
Ἀλλὰ Η ΝΟΡΑ ΠΙΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ·
καταλαβαίνει ὅτι ὁ σύζυγος της ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΕ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟ, πάντα τὴν εἶχε σὰν ΚΟΥΚΛΑ , τὸ ἴδιο ὅπως ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΚΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ. Πάντα ἦταν μιὰ ΑΒΟΥΛΗ κούκλα ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΓΝΩΜΗ χωρὶς νὰ ΕΧΕΙ ΣΚΕΦΤΕΙ ΠΟΤΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ , πάντα υἱοθετῶντας γνῶμες ἄλλων..
Καὶ τὸτε ἀποφασίζει νὰ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΣΥΖΥΓΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ γιὰ νά βρεῖ τὸν ἑαυτό της, ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ,τί εἶναι ἀληθὲς καὶ ψευδές, τί σωστὸ καὶ τί λάθος ΚΑΙ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΓΕΝΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ καὶ νὰ πάψει νἆναι ΚΟΥΚΛΑ ποὺ λατρεύουν οἱ ἄλλοι, ἀλλὰ ΔΕΝ ΑΓΑΠΟΥΝ...
Τὸ ἔργο προκάλεσε σάλο ὅταν πρωτοπαρουσιάστηκε (στὴν Γερμανία ζητήθηκε ἀπὸ τὸν ΙΨΕΝ νὰ ἀλλάξει τὸ τέλος—ὅπως κι ἔγινε—ὥστε ἡ Νόρα νὰ μὴν ἐγκαταλεἰπει καὶ τὰ παιδιά της) ἀλλὰ σὲ αύτὸ τὸ κείμενο παρουσιάζεται ἀτόφυα καὶ καθαρὴ ἡ ΣΚΕΨΗ τοῦ Ἴψεν:
ἄνθρωπος γίνεσαι ὅταν ἔχεις ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΓΝΩΜΗ τὴν ὁποίαν διαμορφώνεις ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ—διαφορετικὰ εἶσαι μιὰ ΑΨΥΧΗ ΚΟΥΚΛΑ, δηλ.νεκρός*.
_____
* τὴν ἴδια πεποίθηση παρουσιάζει ὁ Ἴψεν καὶ στὸ τέλος τοῦ ΠΕΕΡ ΓΚΥΝΤ βάζοντας τὸν <Κουμποχύτη> {=Χάρο} νά ρωτᾶ τὸν περιπλανώμενο Πέερ, ΑΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΤΟΥ, είδάλλως θὰ τὸν ΑΦΑΝΙΣΕΙ διότι ὑπῆρξε ΕΝΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ "ΕΓΩ"...
Ἀλλὰ καὶ στὸ κύκνειο ἆσμα του ὀ Ἴψεν (1899) τό "ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ" ὁ μεγάλος Νορβηγὸς συνοψίζει τὴν ἲδια ἀλήθεια.
Ἀντιγρἀφω :
<ΕΙΡΗΝΗ: τὸ Ἀνεπανόρθωτο θὰ μᾶς φανεῖ μόνον....
ΡΥΜΠΕΚ: μόνο ;
ΕΙΡΗΝΗ : ὅταν ξυπνήσουμε ἐμεῖς οἱ νεκροί.
ΡΥΜΠΕΚ: καὶ τί θὰ δοῦμε τότε ;
ΕΙΡΗΝΗ:θὰ δοῦμε ὅτι ποτέ μας ΔΕΝ ΖΗΣΑΜΕ..
