ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: Οἱ παράξενες συμπτώσεις καὶ ἡ ἐξήγηση τους ἀπὸ τὸν Jung.
Ὁ JUNG ὀνομάζει ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ-Synchronicity (1952) τὴν ἐμφάνιση γεγονότων ποὺ συνδέονται ΝΟΗΤΙΚΑ άπὸ τὸν παρατηρητὴ ἀλλὰ ὄχι καὶ αἰτιακά,θεωρούμενα ὡς Περίεργες ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ.
Ὡς ξεχωριστὸ παράδειγμα ἀναφέρει τὸ γνωστὸ συμβὰν τοῦ Σκαραβαίου.
Μιὰ ἀσθενής του περιέγραψε ἕνα ὄνειρο της στὸ ὁποῖο εἶδε ἕναν χρυσὸ σκαραβαῖο.
Ενῶ ἀφηγεῖτο τὸ ὄνειρο στὸν Jung ἐμφανίστηκε ἀπροσδόκητα ἕνας σκαραβαῖος στο παράθυρο πίσω ἀπὸ τὸν Jung κι ὅπως ἀναφέρει ὁ ἴδιος τὸ ἔντομο κτυποῦσε τὸ παράθυρο ἀπ ἔξω σὰν νὰ ἤθελε νὰ εἰσέλθει στὸ δωμάτιο...
Στὸ βιβλίο "The Structure and Dynamics of Psyche" ἀναφέρει παρόμοιες περίεργες συμπτώσεις τὶς ὁποῖες ἑρμήνευσε μὲ τὴν θεωρία τῆς "Συγχρονικότητας".
Ἡ ἐμφάνιση τέτοιου εἴδους "νοηματικῶν" ,τρόπον τινα, συμπτώσεων τείνει νὰ αὐξάνεται προϊόντος τοῦ Χρόνου.
Σὲ μιὰ σειρὰ ἄλλων παρόμοιων παραδειγμάτων, συγκεκριμένοι ἄνθρωποι ἐμφανίζονται σὲ συγκεκριμένες περιστάσεις συνδεόμενες νοηματικὰ ἀλλὰ ὄχι αἰτιακά, καὶ μάλιστα κάποιες φορὲς κατά ..λάθος,
σὰν νὰ ἤθελε κάποιος νόμος τῆς φύσης νὰ προκαλέσει τὴ νόηση τοῦ παρατηρητῆ.
Ὁ Jung ἀναψέρει τὸν καθηγ. Fontgibu ὁ ὁποῖος πρόσφερε πουτίγκα δαμάσκηνο στὸ μαθητὴ Deschamps τὸ 1805.
Καὶ κατὰ ἕναν περίεργο τρόπο τὸ 1815 καὶ τὸ 1832 ΕΤΥΧΕ νὰ ἐμφανιστεῖ στὰ δύο διαφορετικὰ ἑστιατόρια ὅπου ὁ Deschamps παρήγγειλε τὴ συγκεκριμένη πουτίγκα δαμάσκηνο.
Τὴν τελευταία φορὰ μάλιστα ὁ Deschamps ἀστειεύτηκε λέγοντας στοὺς συνδαιτημόνες του ὅτι ..ὅποτε παραγγέλνει τὴν ἐν λόγῳ πουτίγκα ,ἐμφανίζεται ὁ καθηγητὴς ποὺ τοῦ τὴν πρότεινε γιὰ πρώτη φορὰ πρὶν πολλὰ χρόνια. Καὶ τότε -ἀναφέρει ο Jung-ἀνοίγει ἡ πόρτα τοῦ ἑστιατορίου καὶ εἰσέρχεται ὁ γηραλέος πιὰ de Fontgibu κατὰ λάθος ἐκεῖ ποὺ ἔτρωγαν χωρὶς νὰ τοὺς ἔχει ἀντιληφθεῖ...
(Πόσες φορὲς βλέπουμε ἕναν γνωστὸ ποὺ τὸν εἴχαμε χάσει γιὰ χρόνια καὶ μόλις τὸν σκεφτοῦμε χωρὶς προφανῆ λόγο ἔκτοτε τὸν βλέπουμε συχνότατα ὥστε νὰ ἀναρωτηθοῦμε γιὰ τὸ περίεργο τοῦ γεγονότος.)
Ὁ Jung αὐτὴ τὴν περίεργη Συμπτωματολογία ἑρμήνευσε μὲ τὴν λεγόμενη Ἀρχὴ τῆς Συγχρονικότητας,
σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία
ἡ ἀτομικὴ συνείδηση συνδέεται μὲ τὸ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ , τὴν "κοινὴ ψυχικὴ θάλασσα" ποὺ συνδέει ΟΛΑ τὰ ἔμβια ὄντα μεταξὺ τους, ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ.
Ὁ Γιούνγκ ἔλεγε ὅτι ἡ σύνδεση αὐτὴ γίνεται μὲ τὰ ΑΡΧΕΤΥΠΑ τοῦ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ καὶ τότε
ΕΦΕΛΚΥΟΝΤΑΙ συμβάντα
ποὺ ΕΧΟΥΝ ΝΟΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ.
ΥΓ.
Ὁ ἀστροφυσικὸς J. ZÕLLNER στὸ ἔργο του "DIE TRANSZENDENTALE PHYSIK"(=ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ) τό 1881 ἐξήγησε παρόμοια φαινόμενα -.πχ τηλεκίνηση-μὲ βάση τὴν ΜΗ ΑΝΤΙΛΗΠΤΗ
Τέταρτη Διάσταση.
