Μανδαῖοι : ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΤΟΥ ΙΩ.ΒΑΠΤΙΣΤΗ ΠΟΥ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ.

 Ὅποιος διαβάσει ἔστω καὶ πρόχειρα τὸν πρόλογο τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ,  τὸν ἀναφερόμενο στὸν ΛΟΓΟ (ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος) παρατηρεῖ ὅτι ἀφενὸς μὲν  ΜΟΝΟΝ ΕΚΕΙ γίνεται λόγος περὶ τοῦ ΛΟΓΟΥ, ἀφετέρου στὸ σγκεκριμένο ἀπόσπασμα ὑπάρχει μιὰ κραυγαλέα ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ ποὺ δὲν ταιριάζει στὸ  ὅλον ὕφος τοῦ "ΥΜΝΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟ"  (1,1-18)

ἀναφερόμενη στὸν Ἰω.Βαπτιστὴ στὴν ὁποία ἐξηγεῖται ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ:

"οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς ,ἀλλ'ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός"(ΙΩ.1,8)

Προκύπτει  λοιπὸν τὸ ἐρώτημα :

 ὑπῆρχαν πιστοὶ ποὺ δέχονταν 

ΟΤΙ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,

δηλ. ὁμολογοῦσαν τὸν Βαπτιστὴ ὡς Μεσσία καὶ ἐνσαρκωθέντα Λόγο ,

στοὺς ὁποίους ἀπευθύνεται τὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ;

Ὁ καθηγητὴς ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ ,στὴν καλύτερη (στὰ ἑλληνικά)  μελέτη περὶ τοῦ Δ' ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ,γράφει ὅτι ὄχι μόνον ὑπῆρχαν πιστοὶ τοῦ Βαπτιστῆ τὸν 1ο αἰ. ἀλλὰ καὶ ὁ ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΛΟΓΟ στὸν Πρόλογο  τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ἀποτελεῖ στὴν πραγματικότητα  ὕμνο πρὸς τὸν Βαπτιστὴ ποὺ υἱοθέτησε ὁ Δ' Εὐαγγελιστὴς ,γι αὐτὸ καὶ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΣΤΟ Δ'ΕΥΑΓ.  ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΛΕΞΗ "ΛΟΓΟΣ"..

(Παρόμοια ἀναφέρουν καὶ ὅλοι οἱ διαπρεπεῖς ξένοι θεολόγοι ποὺ ἔχουν εἰδικευτεῖ στὴν Ἰωάννεια Γραμματεία πχ Bultmann κλπ

Βλ σχετικά: Σ.ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ ,ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ἐκδ.ΠΟΥΡΝΑΡΑ.

 Ἐπίσης ὁ ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ γράφει ὄτι ὁλόκληρη ἡ χριστολογία τοῦ Κατὰ Ἰωάννην εἶναι ἐπηρεασμένη ἀπὸ τὶς μεσσιανικὲς ἀντιλήψεις τῶν ὀπαδῶν τοῦ Βαπτιστῆ:

βλ. Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΗ ΣΑΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ Δ' ΕΥΑΓΓ., Ἄρτος Ζωῆς,1989, στὸ "ΑΡΑΓΕ ΓΙΝΩΣΚΕΙΣ Α ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΕΙΣ; 'σελ 136-146)

Τὸ ὅτι ὑπῆρχαν ὀπαδοί τοῦ Βαπτιστῆ τὴν ἐποχὴ ΜΕΤΑ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ φαίνεται καὶ ἀπὸ κάποιες ἀναφορὲς τῶν ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ , σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες ὁ ΑΠΟΛΛΩΣ στὴν ΕΦΕΣΟ , ὄπου ὑπῆρχαν πιστοὶ τοῦ Βαπτιστῆ (ΠΡ.19, 1—7) δίδασκε "ἐπιστάμενος μόνον τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου"(ΠΡ.,18,24).

Πράγματι λοιπὸν διαβάζοντας κανεὶς ἐνδελεχῶς καὶ ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΟΣ πιὰ ,τὸ Δ'ΕΥΑΓΓ. ἀντιλαμβάνεται ὅτι σὲ πολλὰ σημεῖα 

(πχ κεφ.3,22 κ.ἑξ.,κεφ.5,31 κ.ἑξ , κεφ.10,40 κ.ἑξ. κλπ)

  ἀλλὰ εἰδικῶς στὸ 1ο κεφ. ("καὶ ὡμολόγησεν ὅτι οὐκ εἴμὶ ἐγὼ ὁ Χριστός", 1,29)  ὑπάρχουν ὑπαινιγμοὶ τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ποὺ στρέφονται ἐναντίον μιᾶς  ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ τῶν ὀπαδῶν τοῦ Βαπτιστῆ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΝ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΩΣ ΜΕΣΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ. 

Αὐτὸ πιὰ ἀποτελεῖ κοινὸ τόπο τῶν  εἰδικῶν ἐρευνητῶν τῆς ἰωάννειας γραμματείας (BULTMANN,BROWN,LINDARS,KOSTER,ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ κλπ)

 Ἡ θέση αὐτὴ τῶν εἰδικῶν καινοδιαθηκολόγων  τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ἐπιβεβαιώνεται  καὶ ἀπὸ τὴν ΣΥΓΧΡΟΝΗ θρησκεία τῶν ΜΑΝΔΑΙΩΝ .

Οἱ σημερινοὶ Μανδαῖοι. ( ἐκ τοῦ manda= γνώση)  κατοικοῦν στὸ ΙΡΑΚ καὶ στὶς ΗΠΑ καὶ δέχονται ἀκριβῶς τὸν Ἰωάννη Βαπτιστὴ ὡς ΜΕΣΣΙΑ καὶ ΕΝΣΑΡΚΩΘΕΝΤΑ ΛΟΓΟ ὁ ὁποῖος κυριολεκτικῶς, ἀποκεφαλίστηκε  ἀπὸ τὸν  Ἡρώδη Ἀντύπα, ὡς ΑΜΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ..

 Ἡ θεολογία τῶν σημερινῶν Μανδαίων ἔχει σαφῆ χαρακτηριστικὰ τοῦ ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ

—ένας οὐράνιος Μεσσίας (ὁ Βαπτιστής) θὰ ἐλευθερώσει τὶς Ψυχὲς ἀπὸ τὴν Ὕλη— 

ἐνῶ διατηροῦν ἀρχαῖες ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΕΣ πρακτικές. 

Τέλος ,οἱ Μανδαῖοι.θεωροῦν τὸν Ἰησοῦ ὡς ΑΠΟΣΤΑΤΗ ΜΑΘΗΤΗ ΤΟΥ ΙΩ.ΒΑΠΤΙΣΤΗ..

Βεβαίως τὰ Κείμενα τῶν Μανδαίων (SIDRA D YAHYA= ΒΙΒΛΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ) εἶναι μεταγενέστερα τοῦ 1ου αἰ. καὶ δὲν ἀνάγονται στὴν ἐποχὴ τοῦ Βαπτιστῆ.

 Ὡστόσο παραμένουν εἰσέτι ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ κάποια ἐρωτήματα σχετικὰ μὲ τὸν Βαπτιστὴ ποὺ προκαλοῦν κάθε εὐσυνείδητο ἐρευνητή ὄπως πχ :

ΓΙΑΤΙ  Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΒΑΠΤΙΖΕΙ ,ΕΝΩ ΦΕΡΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ  ΗΔΗ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΩΣ ΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑ ;

____________

ΥΓ.  μιὰ παρατήρηση·

ἄν δὲν εἶχε διατηρηθεῖ ὁ χριστιανισμὸς ,ἡ μόνη γνώση ποὺ θὰ εἴχαμε γιὰ τὸν ΒΑΠΤΙΣΤΗ θὰ ἦταν αὐτὴ ἡ ἐλλιπὴς τῶν Μανδαίων.

 Ὡστόσο ὁ Βαπτιστὴς  ΔΙΑΤΗΡΗΘΗΚΕ κατεξοχὴν  ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ·

 ὄχι μόνον ὐμνήθηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἰησοῦ  ὡς ὁ μέγιστος τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ ἡ χριστιανικὴ θεολογία τὸν θεώρησε πάντοτε ὡς ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ—ὄχι τόσο  μὲ τὴν ἔννοια τοῦ ΜΑΝΤΗ τοῦ μέλλοντος , ἀλλὰ τοῦ ΦΕΡΕΦΩΝΟΥ (nabi, ἑβραϊστί) τοῦ θεοῦ, καθόσον τὸ Πνεῦμα τοῦ θεοῦ μέσῳ τῶν Προφητῶν  λαλεῖ στὴν Ἱστορία.