ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ & ΤΟ ΚΚΕ

Τὰ σλαβικὰ φῦλα ἦρθαν στὴν Μακεδονία τὸν 6ομΧ ὅμως οἱ Σλαβόφωνοι τῆς Μακεδονικῆς γῆς ἄρχισαν νὰ ἐπικαλοῦνται κάποια ξεχωριστὴ "μακεδονική" ΕΘΝΙΚΗ καταγωγὴ
ΜΟΝΟ στὰ τέλη τοῦ 19ου αἰ.μέσῳ τῆς ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ (ΕΜΕΟ) ποὺ ὀργάνωσε τήν-ἀποτυχημένη- ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΙΛΙΝΤΕΝ τὸ 1903 κατὰ τῶν Ὀθωμανῶν .

Ἀργότερα βέβαια ἡ ΕΜΕΟ πέρασε ὁλοκληρωτικὰ στὰ χέρια τῶν ΒΟΥΛΓΑΡΙΖΟΝΤΩΝ δεξιῶν, ἀπ ' ὅπου καὶ ἀρχικὰ ἐκπορευόταν..

Ἀπώτερος στόχος τῆς ΕΜΕΟ ἦταν ,ἀφοῦ ἐπιτευχθεῖ πρῶτα ἡ Ἀνεξαρτητοποίηση τῆς Μακεδονίας, κατόπιν νὰ πραγματοποιηθεῖ ἡ Προσάρτηση της στὴν Βουλγαρία -ὅπως ἔγινε καὶ μὲ τὴν Ἀνατ.Ρωμυλία.

ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ (ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ) οἱ ὁποῖοι ἔνοιωθαν ὅλους τοὺς σλαβόφωνους τῆς Μακεδονίας ὡς Βούλγαρους, καθόσον ἡ σλαβομακεδονικὴ γλῶσσα ἀποτελεῖ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ.

Στὸ διήγημα τοῦ Σ.ΜΥΡΙΒΗΛΗ "Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ " στὴν Α' Ἔκδοση τοῦ 1924

φαίνεται ἡ διαμόρφωση αὐτῆς τῆς"μακεδονικῆς"συνείδησης ("ΜΑΚΕΝΤΟΝ ΟΡΤΟΝΤΟΞ") ἀπὸ τοὺς Σλαβομακεδόνες.

(Στὶς μετέπειτα ἐκδόσεις τοῦ ἐν λόγῳ διηγήματος ὁ Μυριβήλης γιὰ προφανεῖς πολιτικὲς σκοπιμότητες ἀφαίρεσε την ἐπιμαχη φράση ἀπὸ τὸ κείμενο του..)

Δὲν πρέπει νὰ ἀγνοοῦμε ,ὅμως, ὅτι πολλοὶ Μακεδονομάχοι ἦταν Σλαβόφωνοι ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΩΤΑΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ (οἱ λεγόμενοι ΓΡΑΙΚΟΜΑΝΟΙ) δὶνοντας τὸ αἷμα τους τότε γιὰ νὰ ἐνταχθεῖ ἡ ὑπὸ Ὀθωμανικὴ κατοχὴ Μακεδονία ,στὸ Ἑλληνικὸ κράτος-

καὶ χωρὶς αὐτοὺς θὰ εἶχε χαθεῖ γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ ἡ Μακεδονία καὶ θὰ εἶχε προσαρτηθεῖ στὴν Βουλγαρία

(.Βλ Κ.ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ, 1993)
Κραυγαλέο σχετικὸ παράδειγμα ὁ ἡρωικὸς ΚΑΠΕΤΑΝ-ΚΩΤΤΑΣ ποὺ ἀπαγχονίστηκε τὸ 1905 στὸ Μοναστήρι τῶν Σκοπίων ἀπὸ τοὺς Τούρκους φωνάζοντας στὰ Σλαβομακεδονικά :"Dazivi Gartsia" =ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ !
(Α.Κοντούλης, Βιογραφία Καπετάν Κώττα‒ Χρήστου, 1931)

ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ & ΤΟ ΚΚΕ.

Τὸ 1924 τό ΣΕΚΕ {=Σοσιαλιστικὸ Ἐργατικὸ Κόμμα Ἑλλάδος} μετωνομασθὲν σὲ ΚΚΕ ἐντάχτηκε στὴν Κομμουνιστικὴ Διεθνῆ ( ἢ 3η Διεθνῆ) τὴν ἀγγλιστὶ λεγόμενη ΚΟΜΙΤΕΡΝ

{ = COMmunist INTERNational} καὶ ἀπεδέχθη τὶς (τότε) θέσεις της περὶ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ—ΘΡΑΚΗΣ μέσα στὰ πλαίσια μιᾶς ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ, τὶς ὁποῖες εἶχε διαμορφώσει, σέ συνεργασία βεβαίως μέ τόν Στάλιν, ὁ Γραμματέας τῆς Διεθνοῦς καὶ ἡγέτης τοῦ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΥ ΚΚ Γκ.Δημητρώφ.

Οἱ θέσεις αὐτὲς ἐξυπηρετοῦσαν τὰ τότε σχέδια τοῦ ΣΤΑΛΙΝ, καθόσον ΠΑΝΤΟΤΕ ἡ Κομμουνιστικὴ Διεθνὴς ἦταν ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ.

Τιποτε περισσότερο, τίποτε λιγωτερο.

Ἔτσι ἡ «Κομμουνιστικὴ Ἐπιθεώρηση», δακηρύσσει αὐτὴν τὴν θἐση γράφοντας τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1924:

"Τὸ μοίρασμα τῆς Μακεδονίας μεταξύ τῆς Γιουγκοσλαβίας, τῆς Ελλάδος καὶ τῆς Βουλγαρίας, ἐνίσχυσε ἀκόμα περισσότερο τὸν πόθο τῶν Μακεδόνων στὰ διάφορα κομμάτια τῆς διαμελισμένης πατρίδος τους πρὸς τὴν συνένωση καὶ τὴν ἀποκατάσταση μιᾶς Μακεδονίας ἑνιαίας καὶ ἀνεξάρτητης. Ὁ ἴδιος πόθος γιὰ μιὰν ἑνιαία καὶ ἀνεξάρτητη Θράκη συνενώνει τὸν θρακικό λαό, ποὺ ἔχει κατατεμαχισθεῖ σὲ τρία μέρη, ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, τὴν Τουρκία καὶ τὴ Βουλγαρία." .

Βεβαίως, οἱ θέσεις αὐτὲς τοῦ ΚΚΕ τοῦ Μεσοπολέμου γιὰ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ —ΘΡΑΚΗ δημιοὐργησαν σχίσμα στὴν ἡγετικὴ ὁμάδα τοῦ Κόμματος—τότε ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ Ο ΚΟΡΔΑΤΟΣ—καὶ κυρίως μέγα ΠΡΟΒΛΗΜΑ στοὺς ὀπαδούς του Κόμματος ,διότι εὔκολα τοὺς προσἀπτετο ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κράτος ἡ κατηγορία τῆς ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ (σὲ αὐτὴν τὴν θέση τοῦ ΚΚΕ περὶ Μακεδονκοῦ ἐντάσσεται καὶ τὸ περίφημο ΙΔΙΩΝΥΜΟ τοῦ Βενιζέλου τὸ 1929).

Ὅμως , τὸ 1934, ἐν ὄψει τοῦ ἀνερχόμενου Ναζισμοῦ ἡ Κομιτέρν ἄλλαξε θέση,μιλῶντας πιὰ ὄχι γιὰ Βαλκανικὴ Ὁμοσπονδία, ἀλλὰ μόνον γιὰ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ τῶν μειονοτἠτων στὰ ἤδη ὑφιστάμενα κράτη τῆς Βαλκανικῆς καὶ τὸ ΚΚΕ ἀκολούθησε παρομοίως μιλῶντας γιὰ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ "ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ" (ἐννοῶντας βεβαίως τοὺς Σλαβομακεδόνες) ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ.

Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Κατοχῆς τὸ θέμα ἐπανεμφανίζεται ὅταν ὁ ΤΙΤΟ προσπαθεῖ νὰ χρησιμοποιήσει τοὺς Σλαβομακεδόνες ὡς ὄργανα τῆς ΚΡΑΤΙΚΗΣ γιουγκοσλαβικῆς πολιτικῆς σέ ἀντίστιξη μὲ τὰ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ κρατικὰ συμφέροντα.

Τότε ὁ ΕΛΑΣ ὑπακούοντας στὴν γραμμὴ τοῦ Στάλιν ἐναντιώνεται στὴν "μακεδονική" πολιτικὴ τοῦ Τίτο.

Τελικά τὸ 1949 τὸ ΚΚΕ θὰ ἀλλάζει πάλι θέση στὴν περιβόητη 5η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ τοῦ Κόμματος καὶ ὁ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ γιὰ νὰ μὴν χάσει τοὺς Σλαβομακεδόνες, τὴν τελευταία πηγὴ στρατολόγησης τοῦ ΔΣΕ τῶν Ἀνταρτῶν, διακήρυξε :

"Δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχει καμιά ἀμφιβολία ὅτι σὰν ἀποτέλεσμα τῆς νίκης τοῦ ΔΣΕ καὶ τῆς λαϊκῆς ἐπανάστασης, ὁ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ θὰ βρεῖ τὴν πλήρη ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του ἔτσι ὅπως τὸ θέλει ὁ ἴδιος, προσφέροντας μέχρι σήμερα τὸ αἷμα του γιὰ νὰ τὴν ἀποχτήσει...

Παράλληλα, τὸ ΚΚΕ πρέπει ριζικὰ νὰ βγάλει ἀπ'' τὴ μέση ὅλα τὰ ἐμπόδια, νὰ χτυπήσει ὄλες τὶς μεγαλοελλαδίτικες σοβινιστικές ἐκδηλώσεις καὶ τὰ ἔργα, ποὺ προκαλοῦν δυσαρέσκεια καὶ δυσφορία μέσα στὸ μακεδονικὸ λαὸ καὶ ἔτσι βοηθοῦν τοὺς διασπαστὲς στῆν προδοτικὴ δράση τους καὶ ἐνισχύουν τὸ ἔργο τῆς ἀντίδρασης." ("Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ", τόμος 6ος, σελ. 337-338).

[βλ. στὴ φωτό. ΑΦΙΣΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΤΟ 1948 ποὺ γράφει στὰ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ "ὁ ἐχθρὸς δέν θὰ περάσει ἀπὸ τὸ Βίτσι" .]

Συμπέρασμα:

ἡ θἐση τοῦ ΚΚΕ γιὰ τὸ Μακεδονικὸ ΠΑΝΤΟΤΕ ἀκολούθησε πιστὰ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ— μέσῳ τῆς ΚΟΜΙΤΕΡΝ —ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ , ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ πλήρως ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ συμφέροντα, ἀνεξαρτήτως τῶν προβλημάτων ποὺ δημιουργοῦσε ἡ θἐση αὐτὴ στὰ στελέχη καὶ στοὺς ὀπαδούς τοῦ Κόμματος ἐν Ἑλλάδι.

Ὅμως —καὶ πρέπει νὰ τὸ ποῦμε αὐτό— στὴν περίοδο τοῦ Μεσοπολέμου, ἄν ἐξαιρέσουμε ἐναν ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΡΔΑΤΟ καὶ μερικοὺς ἄλλους, ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν στελεχῶν τοῦ ΚΚΕ δέν ἀντέδρασε στὶς θέσεις περὶ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ—ΘΡΑΚΗΣ ·

κι ὄχι μόνο δέν ἀντέδρασε ,ἀλλὰ καὶ ΤΙΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕ ΜΕ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ ἀκόμη καὶ ἐνώπιον Δικαστηρίων, μὲ χαρακτηριστικὸ παράδειγμα τὸν ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟ, τὴν συμπαθῆ αὐτὴ φυσιογνωμία τοῦ κομμουνιστικοῦ κινἠματος, ὁ ὁποῖος στὴν ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΣΤΩΝ (1925/26) ἐκφώνησε μετὰ πάθους, πύρινους λόγους ὑπὲρ τῶν "καταπιεζομένων Μακεδόνων" καὶ περί ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ—ΘΡΑΚΗΣ.

Μετὰ τὸ 1974 τὸ ΚΚΕ σιωπηρῶς ἄλλαξε θέση καὶ ὄταν ξέσπασε ξανὰ τὸ Μακεδονικό (μετά τὴν διάλυση τῆς Γιουγκοσλαβίας τό '90) διακήρυξε τὴν ἀντίθεση του στὴν ΑΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ τῶν Σλαβομακεδόνων τῶν Σκοπίων (τῆς νῦν ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ)

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟ (1924) ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ.