ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ & ΤΟ ΚΚΕ

 Τὰ σλαβικὰ  φῦλα  ἦρθαν στὴν Μακεδονία τὸν 6ομΧ  ὅμως οἱ Σλαβόφωνοι τῆς Μακεδονικῆς γῆς ἄρχισαν νὰ ἐπικαλοῦνται κάποια ξεχωριστὴ  "μακεδονική" ΕΘΝΙΚΗ καταγωγὴ
ΜΟΝΟ στὰ τέλη τοῦ 19ου αἰ.μέσῳ τῆς ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ (ΕΜΕΟ) ποὺ ὀργάνωσε τήν-ἀποτυχημένη- ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΙΛΙΝΤΕΝ τὸ 1903 κατὰ τῶν Ὀθωμανῶν .

Ἀργότερα βέβαια ἡ ΕΜΕΟ πέρασε ὁλοκληρωτικὰ στὰ χέρια τῶν ΒΟΥΛΓΑΡΙΖΟΝΤΩΝ δεξιῶν, ἀπ ' ὅπου καὶ ἀρχικὰ ἐκπορευόταν..

Ἀπώτερος στόχος τῆς ΕΜΕΟ ἦταν ,ἀφοῦ ἐπιτευχθεῖ πρῶτα ἡ Ἀνεξαρτητοποίηση τῆς Μακεδονίας, κατόπιν νὰ πραγματοποιηθεῖ ἡ Προσάρτηση της στὴν Βουλγαρία -ὅπως ἔγινε καὶ μὲ τὴν Ἀνατ.Ρωμυλία.

ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟ  ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ (ΔΕΞΙΩΝ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ) οἱ ὁποῖοι ἔνοιωθαν ὅλους τοὺς σλαβόφωνους τῆς Μακεδονίας ὡς Βούλγαρους, καθόσον ἡ σλαβομακεδονικὴ γλῶσσα ἀποτελεῖ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ.

Στὸ διήγημα  τοῦ Σ.ΜΥΡΙΒΗΛΗ "Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ " στὴν  Α'  Ἔκδοση τοῦ 1924 

φαίνεται ἡ διαμόρφωση αὐτῆς τῆς"μακεδονικῆς"συνείδησης ("ΜΑΚΕΝΤΟΝ ΟΡΤΟΝΤΟΞ")  ἀπὸ τοὺς Σλαβομακεδόνες.

 (Στὶς μετέπειτα ἐκδόσεις τοῦ ἐν λόγῳ διηγήματος ὁ Μυριβήλης γιὰ προφανεῖς πολιτικὲς σκοπιμότητες ἀφαίρεσε την ἐπιμαχη φράση ἀπὸ τὸ κείμενο του..)

 Δὲν πρέπει νὰ  ἀγνοοῦμε ,ὅμως, ὅτι πολλοὶ Μακεδονομάχοι ἦταν Σλαβόφωνοι ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΩΤΑΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ 
(οἱ λεγόμενοι ΓΡΑΙΚΟΜΑΝΟΙ) δὶνοντας τὸ αἷμα τους  τότε γιὰ νὰ ἐνταχθεῖ ἡ ὑπὸ Ὀθωμανικὴ κατοχὴ Μακεδονία ,στὸ Ἑλληνικὸ κράτος-  

καὶ χωρὶς αὐτοὺς  θὰ εἶχε χαθεῖ γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ ἡ Μακεδονία καὶ  θὰ εἶχε προσαρτηθεῖ στὴν Βουλγαρία

 (.Βλ Κ.ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ, 1993)
Κραυγαλέο  σχετικὸ παράδειγμα ὁ ἡρωικὸς ΚΑΠΕΤΑΝ-ΚΩΤΤΑΣ ποὺ ἀπαγχονίστηκε τὸ 1905 στὸ Μοναστήρι τῶν Σκοπίων ἀπὸ τοὺς Τούρκους φωνάζοντας στὰ Σλαβομακεδονικά :"Dazivi Gartsia" =ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ !
(Α.Κοντούλης, Βιογραφία Καπετάν Κώττα‒ Χρήστου, 1931)

 Ὅταν  τὸ 1924 τό ΣΕΚΕ μετωνομασθὲν σὲ ΚΚΕ  ἐντάχτηκε    στὴν Κομμουνιστικὴ Διεθνῆ ( ἢ 3η Διεθνῆ) τὴν ἀγγλιστὶ λεγόμενη ΚΟΜΙΤΕΡΝ

{ = COMmunist INTERNational} 

ἀπεδέχθη τὶς θέσεις της περὶ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ—ΘΡΑΚΗΣ μέσα στὰ πλαίσια μιᾶς ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ (δηλ. κομμουνιστικῆς)  ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ, τὶς ὁποῖες εἶχε διαμορφώσει, σέ συνεργασία βεβαίως μέ τόν Στάλιν, ὁ Γραμματέας τῆς Διεθνοῦς  καὶ ἡγέτης τοῦ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΥ ΚΚ Γκ.Δημητρώφ. 

Οἱ θέσεις αὐτὲς  ἐξυπηρετοῦσαν τὰ τότε σχέδια  τοῦ ΣΤΑΛΙΝ, καθόσον ΠΑΝΤΟΤΕ ἡ  Κομμουνιστικὴ Διεθνὴς ἦταν ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ  ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ. 

Τιποτε περισσότερο, τίποτε λιγωτερο.

 Συνεπῶς τὸ 1924  ὅταν τὸ ΣΕΚΕ—ἱδρυθὲν τὸ 1918—μετωνομάσθηκε   σὲ ΚΚΕ καὶ ἐντάχθηκε  στὴν Κομιτέρν, ἦταν ἀναγκαῖο καὶ αναμενόμενο νὰ ὑπακούσει στὴν γραμμὴ της  γιὰ τὸ Μακεδονικό.

( Ἡ 3η Διεθνὴς ἡ λεγόμενη Κομμουνιστικὴ ἱδρύθηκε τὸ 1919 ἀποσχισθεῖσα ἀπὸ τὴν διαλυόμενη 2η Σοσιαλιστικὴ Διεθνῆ, ἐπειδὴ τὰ Σοσιαλιστικὰ Κόμματα ἀντὶ τῆς Διεθνιστικῆς Ἀλληλεγγύης προτίμησαν κατὰ τὸν Α' Παγκ.Πόλεμο νὰ πολεμήσουν τὸ καθένα ὑπὲρ τῆς χὠρας του...

Βλ  https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2022/12/blog-post_11.html)

Τὸ ἐπίσημο ἔντυπο τοῦ ΚΚΕ, ἡ «Κομμουνιστικὴ Ἐπιθεώρηση», δακηρύσσει αὐτὴν τὴν θἐση γράφοντας τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1924: "Τὸ μοίρασμα τῆς Μακεδονίας μεταξύ τῆς Γιουγκοσλαβίας, τῆς Ελλάδος καὶ τῆς Βουλγαρίας, ἐνίσχυσε ἀκόμα περισσότερο τὸν πόθο τῶν Μακεδόνων στὰ διάφορα κομμάτια τῆς διαμελισμένης  πατρίδος τους πρὸς τὴν συνένωση καὶ τὴν ἀποκατάσταση μιᾶς Μακεδονίας ἑνιαίας καὶ ἀνεξάρτητης. Ὁ ἴδιος πόθος γιὰ μιὰν  ἑνιαία καὶ ἀνεξάρτητη Θράκη συνενώνει τὸν θρακικό λαό, ποὺ ἔχει κατατεμαχισθεῖ σὲ τρία μέρη, ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, τὴν Τουρκία καὶ τὴ Βουλγαρία." .

Βεβαίως, οἱ θέσεις αὐτὲς τοῦ ΚΚΕ  τοῦ Μεσοπολέμου γιὰ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ —ΘΡΑΚΗ δημιοὐργησαν σχίσμα στὴν ἡγετικὴ ὁμάδα τοῦ Κόμματος—ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙΣ  Ο ΚΟΡΔΑΤΟΣ—καὶ κυρίως  μέγα πρόβλημα στοὺς ὀπαδούς του Κόμματος  ,διότι εὔκολα τοὺς προσἀπτετο  ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κράτος ἡ κατηγορία τῆς ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ (σὲ αὐτὴν τὴν θέση τοῦ ΚΚΕ  περὶ Μακεδονκοῦ  ἐντάσσεται καὶ τὸ περίφημο  ΙΔΙΩΝΥΜΟ τοῦ Βενιζέλου τὸ 1929).

Ὅμως , τὸ 1934,  ἐν ὄψει τοῦ ἀνερχόμενου Ναζισμοῦ ἡ Κομιτέρν ἄλλαξε θέση,μιλῶντας πιὰ ὄχι γιὰ Βαλκανικὴ Ὁμοσπονδία, ἀλλὰ μόνον γιὰ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ τῶν μειονοτἠτων στὴν Βαλκανικὴ  καὶ τὸ ΚΚΕ ἀκολούθησε  παρομοίως μιλῶντας γιὰ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ "ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ" (ἐννοῶντας βεβαίως τοὺς Σλαβομακεδόνες).

Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Κατοχῆς τὸ θέμα ἐπανεμφανίζεται ὅταν ὁ ΤΙΤΟ προσπαθεῖ νὰ χρησιμοποιήσει τοὺς Σλαβομακεδόνες ὡς ὄργανα τῆς ΚΡΑΤΙΚΗΣ γιουγκοσλαβικῆς πολιτικῆς σέ ἀντίστιξη μὲ τὰ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ κρατικὰ συμφέροντα.

Τότε ὁ ΕΛΑΣ ὑπακούοντας στὴν γραμμὴ τοῦ Στάλιν ἐναντιώνεται στὴν "μακεδονική"  πολιτικὴ τοῦ Τίτο.

 Τελικά τὸ ΚΚΕ  θὰ ἀλλάζει πάλι θέση τὸ 1949 στὴν περιβόητη 5η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ τοῦ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ὁ ὁποῖος γιὰ νὰ μὴν χάσει τοὺς Σλαβομακεδόνες, τὴν τελευταία πηγὴ στρατολόγησης  τοῦ ΔΣΕ τῶν Ἀνταρτῶν,  διακηρύττει:

"Δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχει καμιά ἀμφιβολία ὅτι σὰν ἀποτέλεσμα τῆς νίκης τοῦ ΔΣΕ καὶ τῆς λαϊκῆς ἐπανάστασης, ὁ μακεδονικὸς λαὸς θὰ βρεῖ τὴν πλήρη ἐθνικὴ ἀποκατάστασή του ἔτσι ὅπως τὸ θέλει ὁ ἴδιος, προσφέροντας μέχρι σήμερα  τὸ αἷμα του γιὰ νὰ τὴν ἀποχτήσει... Παράλληλα, 

τὸ ΚΚΕ πρέπει ριζικὰ νὰ βγάλει ἀπ'' τὴ μέση ὅλα τὰ ἐμπόδια, νὰ χτυπήσει ὄλες τὶς μεγαλοελλαδίτικες σοβινιστικές ἐκδηλώσεις καὶ τὰ ἔργα, ποὺ προκαλοῦν δυσαρέσκεια καὶ δυσφορία μέσα στὸ μακεδονικὸ λαὸ καὶ ἔτσι βοηθοῦν τοὺς διασπαστὲς στῆν προδοτικὴ δράση τους καὶ  ἐνισχύουν τὸ ἔργο τῆς ἀντίδρασης." ("Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ", τόμος 6ος, σελ. 337-338).

Συμπέρασμα:

 ἡ θἐση τοῦ ΚΚΕ γιὰ τὸ Μακεδονικὸ ΠΑΝΤΟΤΕ  ἀκολούθησε πιστὰ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ— μέσῳ τῆς ΚΟΜΙΤΕΡΝ —ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ἤ τὰ  στενὰ κομματικά, ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ  πλήρως ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ συμφέροντα, ἀνεξαρτήτως τῶν προβλημάτων ποὺ δημιουργοῦσε ἡ θἐση αὐτὴ  στὰ στελέχη καὶ στοὺς ὀπαδούς του ἐν Ἑλλάδι.

 Ὅμως —καὶ πρέπει νὰ τὸ ποῦμε αὐτό— στὴν περίοδο τοῦ Μεσοπολέμου, ἄν ἐξαιρέσουμε ἐναν ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΡΔΑΤΟ καὶ μερικοὺς ἄλλους, ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν στελεχῶν τοῦ ΚΚΕ δέν ἀντέδρασε στὶς θέσεις περὶ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ—ΘΡΑΚΗΣ · 

κι ὄχι μόνο δέν ἀντέδρασε ,ἀλλὰ καὶ ΤΙΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕ ΜΕ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ ἀκόμη καὶ ἐνώπιον Δικαστηρίων, μὲ χαρακτηριστικὸ παράδειγμα τὸν  ΠΑΝΤΕΛΗ  ΠΟΥΛΙΟΠΟΥΛΟ,  τὴν  συμπαθῆ  αὐτὴ  φυσιογνωμία τοῦ κομμουνιστικοῦ κινἠματος, ὁ ὁποῖος στὴν ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΣΤΩΝ (1925/26)  ἐκφώνησε μετὰ πάθους,  πύρινους λόγους ὑπὲρ τῶν "καταπιεζομένων Μακεδόνων" καὶ περί ΑΝΕΞΣΡΤΗΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ—ΘΡΑΚΗΣ..